C'est zéro - Safia Nolin

J’pourrais passer ma vie à tourner les pages

À chercher qui je suis dans d’autres visages

J’pourrais passer ma vie à changer de peau

C’est zéro

J’pourrais faire comme les autres et fermer le livre

Une histoire comme la nôtre, ça peu pas survivre

J’pourrais passer ma vie à m’tourner le dos

C’est zéro

Moi je n’me défile pas quand j’te dis je t’aime

Que depuis qu’t’es parti, j’ai froid dans les veines

J’ai toujours eu peur des matins amers

Sans couleurs

Et même si je survis loin de ton soleil

Je déteste mes nuits et je hais mes réveils

Ton départ m’a fait mal comme un coup d’couteau

Dans la peau

J’pourrais toujours mentir à qui veut savoir

Qui a voulu partir, qui vit dans le noir

Mais devant mon miroir, tous les scénarios

Sont zéro

J’pourrais passer ma vie à t'écrire sur les murs

À me crever d’ennui, à subir la torture

Mais les cris d’amour te fond ni froid ni chaud

Espérer ton retour

C’est zéro

Moi je n’me défile pas quand j’te dis qu’je t’aime

J’veux pas passer ma vie à cacher ma peine

J’aurai toujours peur des matins amers

Sans couleurs

Et même si je survis loin de ton soleil

Je déteste mes nuits et je hais mes réveils

Ton départ m’a fait mal comme un coup d’couteau

Dans la peau

Et même si je survis loin de ton soleil

Je déteste mes nuits et je hais mes réveils

Ton départ m’a fait mal comme un coup d’couteau

Dans la peau

Ik zou mijn leven kunnen besteden aan het omslaan van de pagina's

Op zoek naar wie ik ben in andere gezichten

Ik zou mijn leven kunnen besteden aan het veranderen van mijn huid

Het is nul

Ik zou net als de anderen kunnen doen en het boek sluiten

Een verhaal als het onze kan niet overleven

Ik zou mijn hele leven mijn rug kunnen toekeren

Het is nul

Ik, ik scroll niet als ik zeg dat ik van je hou

Dat sinds je wegging, mijn aderen koud zijn

Ik ben altijd bang geweest voor bittere ochtenden

Zonder kleuren

En hoewel ik ver van jouw zon overleef

Ik haat mijn nachten en ik haat mijn ontwaken

Je vertrek deed me pijn als een mes

in de huid

Ik zou altijd kunnen liegen tegen iedereen die het wil weten

Wie wilde er weg, wie leeft in het donker

Maar voor mijn spiegel, alle scenario's

zijn nul

Ik zou mijn leven kunnen besteden aan het schrijven van jou op de muren

Vervelen, martelen

Maar liefdeskreten smelten je niet koud of heet

Hopend op je terugkeer

Het is nul

Ik, ik glibber niet weg als ik je vertel dat ik van je hou

Ik wil mijn leven niet besteden aan het verbergen van mijn pijn

Ik zal altijd bang zijn voor bittere ochtenden

Zonder kleuren

En hoewel ik ver van jouw zon overleef

Ik haat mijn nachten en ik haat mijn ontwaken

Je vertrek deed me pijn als een mes

in de huid

En hoewel ik ver van jouw zon overleef

Ik haat mijn nachten en ik haat mijn ontwaken

Je vertrek deed me pijn als een mes

in de huid