Igloo - Safia Nolin

Les nuages s'écroulent sur ma tête

La mer avale mes pieds

Le vent comme un sale traître

S’amuse à me faire plier

Et tout bonnement, je perds la carte

Sans jamais vraiment retrouver ma place

J’erre comme un fantôme amnésique

Dans les maudites rues de Limoilou

Sous le regard du hibou de plastique

En Basse-Ville y’a mon igloo

Sans voir ni entendre personne

J’parle qu’avec moi-même

Et la nuit j’abandonne le débat

Et j’essaie de me taire

J’ai pris connaissance de la fonte

Que tout le monde y trouve son compte

J’erre comme un fantôme amnésique

Dans les maudites rues de Limoilou

Sous le regard du hibou de plastique

En Basse-Ville, y’a mon igloo

J’ai jamais eu besoin

Mais toute seule, y fait froid

Mon ombre, tu peux revenir

Je promets de ne plus te fuir

J’erre comme un fantôme amnésique

Dans les maudites rues de Limoilou

Je vais brûler l’hibou de plastique

Et faire une rivière de mon igloo

De wolken vallen over mijn hoofd

De zee slokt mijn voeten op

De wind als een vuile verrader

Veel plezier met het maken van mij buigen

En heel eenvoudig, ik verlies de kaart

Nooit echt mijn plek vinden

Ik dwaal rond als een geest met geheugenverlies

In de vervloekte straten van Limoilou

Onder de blik van de plastic uil

In Benedenstad staat mijn iglo

Zonder iemand te zien of te horen

Ik spreek alleen met mezelf

En 's nachts geef ik het argument op

En ik probeer mijn mond te houden

Ik heb kennis gemaakt met het lettertype

Laat iedereen er iets uit halen

Ik dwaal rond als een geest met geheugenverlies

In de vervloekte straten van Limoilou

Onder de blik van de plastic uil

In Lower Town, daar is mijn iglo

ik heb het nooit nodig gehad

Maar helemaal alleen, het is koud

Mijn schaduw, je kunt terugkomen

Ik beloof dat ik niet meer van je wegloop

Ik dwaal rond als een geest met geheugenverlies

In de vervloekte straten van Limoilou

Ik zal de plastic uil verbranden

En maak een rivier van mijn iglo