Baroko - Richard Muller

Schoulené holky spí nahé

u hrobu Tychade Brahe

z kamene oživlá světice

pozvedá monstranci měsíce

refrain:

Taková zář je jen jedna

odtud až do nedohledna

no a z něj daleko široko

proudem se rozlévá baroko

Andělé odhalte tváře

pro slepé harmonikáře

Které jsem čekal a nepropás

Důverně známý je každý z vás

Jste-li tak důverný známý

Pojďte a zpívejte s námi

My dole vy zase vysoko

O tom jak mocné je baroko

Sedlejme koně a vzhůru

Zaplašme zlou denní můru

Která nám sežrala století

Zpěnění hřebci se rozletí

V tuto noc lámání kostí

Chytrácké malověrnosti

Sražme tu bestii hluboko

Tak jak to umí jen baroko

Dnes je dnes — ale co zítra

Zbyde tu zázračná mitra?

Komu dá svou hlavu do klína

ryzáček svatého Martina

Zem která nemá své nebe

Ztratila všechno i sebe

Zarůstla pastvou jen pro oko

Proč si tak vzdálené - v perutích oděné - baroko?

Zem která nemá své nebe

Ztratila všechno i sebe

Zarůstá pastvou jen pro oko

Proč si tak vzdálené baroko

Gehurkte meisjes die naakt slapen

bij het graf van Tychade Brahe

gemaakt van steen levende heilige

verhoogt de monstrans van de maan

nalaten:

Er is maar één zo'n gloed

vandaar naar de afstand

en verre van

de barok stroomt over de stroom

Engelen onthullen gezichten

voor blinde accordeonisten

Wat ik verwachtte en niet mis

Ieder van jullie is bekend

Als je zo intieme kennis bent

Kom en zing met ons mee

We down je weer high

Over hoe krachtig barok is

Laten we op het paard stappen en omhoog

Laten we een slechte dagmerrie afweren

Die ons een eeuw heeft opgegeten

Schuimende hengsten vliegen weg

Bot breken vanavond

Slimme kleinzieligheid

Laten we dat beest diep nemen

Zoals alleen de barok dat kan

Vandaag is vandaag - maar hoe zit het met morgen?

Blijft er een wondermaatregel over?

Wie legt zijn hoofd in zijn schoot?

Kastanje Sint Maarten

Een aarde die geen hemel heeft

Ze verloor alles en zichzelf

Ze groeide op met grazen voor het oog

Waarom ben je zo afstandelijk - gekleed in squadrons - barok?

Een aarde die geen hemel heeft

Ze verloor alles en zichzelf

Het groeit weiland alleen voor het oog

Waarom ben je zo afstandelijk Barok