Venku je déšť a mráz - Helena Vondráčková, Richard Muller

Ona: Tak já musím jít.

On: Vždyť venku je déšť a mráz.

Ona: Mám doma už být.

On: Oh, baby, máme čas.

Ona: Tak nezdržuj dál,

On: Kam já jen ty klíče dal?

Ona: když naspěch mám.

On: Venku je bouřka, nechoď tam.

Ona: Vždyť máma je strachem bledá

On: Vítr se děsně zvedá.

Ona: a táta vzteky nebude spát.

On: Taky přece kdysi byl mlád.

Ona: Už rákosku na mě hledá.

On: Lásce se bránit nedá.

Ona: Tak pusť mě domů, když mě máš rád.

On: Chvilku tu počkáš snad?

Ona: Už pět minut jen.

On: Proč zastavit nelze čas?

Ona: A pak musím ven.

On: Vždyť venku je déšť a mráz.

Ona: Co může mě hřát?

On: Že mám tě rád.

Ona: Pár slůvek tvých.

On: Pár slůvek, slůvek nejsladších.

Ona: Jen říkej mi bej-bej-bejby.

On: Oh

Ona: A já svou bázeň přemohu snáz.

On: V mých rukou se před světem spas.

Ona: Už měla bych jít.

On: Až přestane pršet.

Oba: Venku je déšť a mráz.

Ona: Už začlo se dnít.

On: A venku je déšť a mráz.

Ona: Tak já musím jít.

On: Oh, baby, máme čas.

Ona: Tak nezdržuj dál,

On: Kam já jen ty klíče dal?

Ona: když naspěch mám.

On: Venku je bouřka, nechoď tam.

Ona: Můj táta už zřejmě běsní.

On: Táta tě, baby, nesní.

Ona: A svolal na mě blesky i hrom.

On: Tak v sobě tu bázeň už zlom.

Ona: V tomhle jsou naši děsní.

On: Sirka je pryč, co je s ní?

Ona: Tak zapal mi a pak už jdu dom.

On: Žízeň mám, jak vyprahlý lom.

Ona: A teď se tě ptám?

On: Oh, baby mé, jen se taž.

Ona: Co doma říct mám?

On: Že hrozně mě ráda máš.

Ona: To tátovi říct,

On: Co stane se?

Vůbec nic.

Ona: tak je mě půl.

On: Kdo chce psa bít, ten najde hůl.

Ona: Že tramvaje bídně jezdí,

On: Tím bys ho stiskla ke zdi.

Ona: že přepadli a okradli nás.

On: Nechme toho, máme čas.

Ona: Tak já musím jít.

On: Až přestane pršet.

Oba: Venku je déšť a mráz

On: Oh, baby, baby, nechme toho, ještě je čas.

Ona: Venku je déšť

On: déšť

Ona: déšť

On: déšť

Ona: a mráz

On: a mráz.

Zij: Dus ik moet gaan.

Hij: Het regent en vriest buiten.

Zij: Ik moet nu al thuis zijn.

Hij: Oh, schat, we hebben tijd.

Zij: Dus blijf niet langer,

Hij: Waar heb ik net de sleutels gelaten?

Zij: als ik haast heb.

Hij: Er is een storm buiten, ga daar niet heen.

Zij: Mijn moeder is bleek van angst

Hij: De wind steekt verschrikkelijk op.

Zij: en papa's woede wil niet slapen.

Hij: Hij was vroeger ook jong.

Zij: Hij is al op zoek naar mij.

Hij: Liefde kan niet worden verdedigd.

Zij: Laat me dan naar huis gaan als je van me houdt.

Hij: Wil je hier even wachten?

Zij: Het is pas vijf minuten geleden.

Hij: Waarom kan de tijd niet stoppen?

Zij: En dan moet ik naar buiten.

Hij: Het regent en vriest buiten.

Zij: Wat kan mij opwarmen?

Hij: Dat ik van je hou.

Zij: Een paar van je woorden.

Hij: Een paar woorden, de liefste.

Zij: Noem me maar baby-baby-baby.

Aan: Oh

Zij: En ik kan mijn angst gemakkelijker overwinnen.

Hij: In mijn handen, redding voor de wereld.

Zij: Ik moet nu gaan.

Hij: Als het stopt met regenen.

Beide: Buiten is het regen en vorst.

Zij: De dag is begonnen.

Hij: En er is regen en vorst buiten.

Zij: Dus ik moet gaan.

Hij: Oh, schat, we hebben tijd.

Zij: Dus blijf niet langer,

Hij: Waar heb ik net de sleutels gelaten?

Zij: als ik haast heb.

Hij: Er is een storm buiten, ga daar niet heen.

Zij: Mijn vader is waarschijnlijk gek.

Hij: Pap, schat, eet je niet op.

Zij: En hij noemde me bliksem en donder.

Hij: Dus de angst in mij is al gebroken.

Zij: Dit zijn onze verschrikkingen.

Hij: Sirka is weg, wat is er met haar aan de hand?

Zij: Dus steek me in brand en dan ga ik naar huis.

Hij: Ik heb dorst, als een dorre steengroeve.

Zij: En nu vraag ik jou?

Hij: Oh, mijn baby, ga gewoon verder.

Zij: Wat kan ik thuis zeggen?

Hij: Dat je zoveel van me houdt.

Zij: Om het aan papa te vertellen

Hij: Wat gaat er gebeuren?

Niets.

Zij: Ik ben halverwege.

Hij: Als je een hond wilt slaan, zul je een stok vinden.

Zij: Dat trams ellendig rijden,

Hij: Dat zou hem tegen de muur duwen.

Zij: ze hebben ons overvallen en beroofd.

Hij: Laten we stoppen, we hebben tijd.

Zij: Dus ik moet gaan.

Hij: Als het stopt met regenen.

Beide: Het is regen en vorst buiten

Hij: Oh, schat, schat, laten we stoppen, het is tijd.

Zij: Het regent buiten

hij: regen

zij: regen

hij: regen

Zij: een vorst

Hij: een vorst.