Зима - Рем Дигга

На стёкла сел ночи рисунок.

Салют, зима!

Прощай, осень-грязнуля.

Холодные ветра досе не дули здесь, но

Теперь я их чую, я птицей кочую.

Танцуют дамы польку у ларька.

Травят глотки.

Чужий мат.

Манят только чужака.

Местным — горе от ума, фары топит нам туман.

Иней на губах.

Старый, тёплый куртафан.

Скоро снег посыплет,

И ничего на свете, этом — нет красивей.

Забвение достанешь.

Громко брешут псины, чешут спины;

И воздух такой, он — глубокий, свежий, сильный;

чума!

Давай, не прозевай.

Нам бы руки лишь согреть…

А там, глядишь и Новый Год.

И вот, зима пуста на треть.

Тебе не люб, если мороз и красный нос.

Но знай, брат — циклы жизни на ногах всегда ей движутся подряд.

Придет весна — высоким солнцем, набухшей почкой,

Талой водой, вольной братвой, первыми цветочками.

Заскрепит лёд, закипит кровь, загремит гром.

Сезон не включишь на repeat, бро.

Bай, не грузись, брат — отпусти, брат.

Ничего не удержать — ни рассвет и ни закат, ты знаешь…

Её имя зима, льды и снега —

Но подожди немного, все тут будет снова стекать.

Её имя зима, льды и снега —

Но, подожди немного, все тут будет снова стекать.

Её имя зима, льды и снега —

Но подожди немного, все тут будет снова стекать.

Её имя зима, льды и снега —

Но, подожди немного, все тут будет снова стекать.

Её имя зима, льды и снега —

Но подожди немного, все тут будет снова стекать.

Её имя зима, льды и снега —

Но, подожди немного, все тут будет снова стекать.

Uh!

Ты подожди немного…

Декабрь, 2015.

's Nachts lag er een tekening op het glas.

Vuurwerk, winter!

Vaarwel, vuile herfst.

Koude wind waaide hier niet, maar

Nu ruik ik ze, ik dwaal rond als een vogel.

De dames dansen de polka bij de kraam.

Keel doet pijn.

Buitenaardse mat.

Ze wenken alleen een vreemdeling.

Voor de lokale bevolking - verdriet van verstand, mist verdrinkt ons koplampen.

Vorst op de lippen.

Oude, warme kurtafan.

Straks valt de sneeuw

En niets ter wereld, dit is mooier.

Je krijgt vergetelheid.

Honden tjilpen luid, krabben op hun rug;

En de lucht is zo diep, fris, sterk;

pest!

Kom op, mis het niet.

We hoeven alleen maar onze handen te verwarmen...

En daar kijk je naar het nieuwe jaar.

En nu is de winter een derde leeg.

Je houdt er niet van als het koud is en je neus rood is.

Maar weet je, broer - de levenscycli op haar voeten gaan altijd op een rij voor haar.

De lente zal komen - hoge zon, gezwollen knop,

Smeltwater, vrije jongens, de eerste bloemen.

Het zal het ijs fixeren, het bloed zal koken, de donder zal rommelen.

Je kunt het seizoen niet op repeat zetten, maat.

Wai, niet laden, broer - laat los, broer.

Niets om tegen te houden - noch dageraad noch zonsondergang, weet je ...

Haar naam is winter, ijs en sneeuw -

Maar wacht even, alles zal hier weer leeglopen.

Haar naam is winter, ijs en sneeuw -

Maar wacht even, alles zal hier weer leeglopen.

Haar naam is winter, ijs en sneeuw -

Maar wacht even, alles zal hier weer leeglopen.

Haar naam is winter, ijs en sneeuw -

Maar wacht even, alles zal hier weer leeglopen.

Haar naam is winter, ijs en sneeuw -

Maar wacht even, alles zal hier weer leeglopen.

Haar naam is winter, ijs en sneeuw -

Maar wacht even, alles zal hier weer leeglopen.

eh!

Je wacht een beetje...

december, 2015.