Всё сначала - Рем Дигга

Куплет 1:

Взгляд вверх, в потолок!

В тишине четырех углов.

Гребаный бетонный коробок.

Беспардонный блок, беспонтовый гроб.

Я снова тут запускаю думы в пустоту.

Осталось или рвать канат, или встать на стул.

В клубах дыма, 2pac синий, чума — стыдно.

Слышу голос извне «Тебе труба сына».

Сколько еще?

— Золотой вопрос.

Сколько еще мразью будешь, поводом маминых слез.

Время не ждёт, бежит за годом год.

На шее крест, а живешь, как черт!

Так че, до куда едем, где бросаем якоря?

Там где что-то светит или на закладки на соля?

Там где тебя любят?

Или где вставляют наскоряк?

Круче то где?

Выбирай?

Минуты так быстро горят!

Припев:

Пора начать всё сначала.

Пускай удача нас не встречает.

Забыла.

И не мокнет стоя у причала.

Полным полно обиженных для печали.

(Слышишь? Давай пора начать)

Пора начать всё сначала.

Пускай удача нас не встречает.

Забыла.

И не мокнет стоя у причала.

Всё равно, пора нам начать, здесь, всё сначала.

Куплет 2:

Уже случилось тут дося не мало.

Мы все одно об одном — сток синигалов.

Мертвый дракон сидит и просит в еб*ло.

Все мы герои здесь, но после стакана.

Душа забыла Христа.

С долины Филиппа вернулась половина меня.

Я тут по синей дыне пол календаря пролистал.

Чумной стремной кобыле за любовь даря два листа.

Рябые полосы экрана… кап-кап… капает из крана.

В жизни просто все, не правда.

Душа становится мне с возрастом погана.

Душу теребят седые волосы у мамы.

И мне тут нечего ловить, напротив лишь терять.

Самообман этой жизни по годам.

Пора бросать дела в дебрях, в рядах, нерях (давай).

На молодость все планы?

А сколько брат ее осталось там?

Припев:

Пора начать всё сначала.

Пускай удача нас не встречает.

Забыла.

И не мокнет стоя у причала.

Полным полно обиженных для печали.

(Слышишь? Давай пора начать)

Пора начать всё сначала.

Пускай удача нас не встречает.

Забыла.

И не мокнет стоя у причала.

Всё равно, пора нам начать, здесь, всё сначала.

Vers 1:

Kijk naar het plafond!

In de stilte van de vier hoeken.

Verdomde betonnen doos.

Schaamteloos blok, schaamteloze doodskist.

Hier lanceer ik opnieuw gedachten in de leegte.

Het blijft om het touw te scheuren of op een stoel te gaan staan.

In rookwolken, 2pac blauw, is de pest een schande.

Ik hoor een stem van buiten: "Je hebt de trompet van een zoon."

Hoeveel meer?

— De gouden vraag.

Hoeveel meer uitschot zul je zijn, de reden voor moeders tranen.

De tijd wacht niet, het jaar loopt na het jaar.

Er staat een kruis om je nek, maar je leeft als een hel!

Dus waar gaan we heen, waar gaan we ankeren?

Waar schijnt iets of op bladwijzers op zout?

Waar ben je geliefd?

Of waar ze haastig invoegen?

Waar koeler dan?

Kiezen?

De minuten gaan zo snel voorbij!

Refrein:

Het is tijd om opnieuw te beginnen.

Laat het geluk ons ​​niet ontmoeten.

Ik ben het vergeten.

En het wordt niet nat als je op de pier staat.

Volledig beledigd voor verdriet.

(Hoor je? Laten we beginnen)

Het is tijd om opnieuw te beginnen.

Laat het geluk ons ​​niet ontmoeten.

Ik ben het vergeten.

En het wordt niet nat als je op de pier staat.

Hoe dan ook, het is tijd dat we hier helemaal opnieuw beginnen.

vers 2:

Hier is al het een en ander gebeurd.

We zijn allemaal ongeveer hetzelfde - een voorraad sinigals.

De dode draak zit en vraagt ​​om te neuken.

We zijn hier allemaal helden, maar na een glaasje.

De ziel is Christus vergeten.

De helft van mij is teruggekeerd uit de vallei van Philip.

Ik bladerde door de helft van de kalender op de blauwe meloen.

Een plaagdomme merrie twee bladeren geven voor liefde.

Pokdalige strepen van het scherm... druppel-druppel... druipend van de kraan.

Alles in het leven is eenvoudig, het is niet waar.

Mijn ziel wordt walgelijk met de jaren.

Het grijze haar van mijn moeder kwelt mijn ziel.

En ik heb hier niets te vangen, integendeel, alleen te verliezen.

Zelfbedrog van dit leven door jaren.

Het is tijd om dingen in de wildernis achter te laten, in de gelederen, sletten (kom op).

Zijn er plannen voor jongeren?

En hoeveel van haar broers waren daar nog over?

Refrein:

Het is tijd om opnieuw te beginnen.

Laat het geluk ons ​​niet ontmoeten.

Ik ben het vergeten.

En het wordt niet nat als je op de pier staat.

Volledig beledigd voor verdriet.

(Hoor je? Laten we beginnen)

Het is tijd om opnieuw te beginnen.

Laat het geluk ons ​​niet ontmoeten.

Ik ben het vergeten.

En het wordt niet nat als je op de pier staat.

Hoe dan ook, het is tijd dat we hier helemaal opnieuw beginnen.