Доп - Рем Дигга

Это давно не кино

Я видел сам, как умирает зверь

Разъёбанные кости, ногти, но

Но он готов ломать и дальше дверь

Чем уже не был шпигованный только

Мой вчера ещё brother, братан

Сегодня он безумец, прикованный к койке

Который за дозняк меня б сразу продал

Заплутал в долинах цветов

Где встречались люди и кивали гостю по пути

Чуток пяток, чудной видок

Всех этих мертвецов память носит позади

Злат полусон, золотая полуявь

Танцы на краях, как в сказке, как в фильме

И эта сказка почти о любви

Герой думает о героине

Кто ты, кто ты, кто ты?

Ломки да приходы

Тонут, тонут годы

В тёмных, тёмных водах

Кто ты, кто ты, кто ты?

Ломки да приходы

Тонут, тонут годы

В тёмных, тёмных водах

А ведь ещё давно говорил отец

Глядя на фокусы ветреного молодого лба:

Как бы не разбаловался ты в конец

Сынок, как бы не упал

И вот нет бати, давно нет бати

Это хуило бьёт мать и всё на мет тратит

Захерел, похудел, себя опустил

Мать то да, жизнь такого не простит

Думал — брал у ребят, а крал у себя

Думал, с бала назад, но тут так нельзя

Прочь от муток, отрав, всех этих буров, баянов

Всех этих шлюх на солях, всех этих дудок, семян

Ублюдок, вставай!

Или ты машина без души?

Программа одна — убивать время

И, посему, ты лучше поспеши

Понять, с теми ты или не с теми?

Кто ты, кто ты, кто ты?

Ломки да приходы

Тонут, тонут годы

В тёмных, тёмных водах

Кто ты, кто ты, кто ты?

Ломки да приходы

Тонут, тонут годы

В тёмных, тёмных водах

Они уходят в никуда

Пропадают на глазах

Походу слишком уже поздно, да?

Отказали тормоза

Мне больше нечего им всем сказать

Да, по беспонту тут будет рвать свой зад

Эй, эй, брат, брось дрянь!

Я не хочу их больше звать назад

Сломать до прихода

Dit is geen film voor een lange tijd

Ik zag mezelf hoe het beest sterft

Gebroken botten, nagels, maar

Maar hij is klaar om de deur verder te breken

Wat niet meer alleen gevuld was

Mijn gisteren is nog steeds broer, bro

Vandaag is hij een gek vastgeketend aan een stapelbed

Wie zou me onmiddellijk verkopen voor een dooznyak

Verdwaald in de valleien van bloemen

Waar mensen elkaar onderweg ontmoetten en naar de gast knikten

Een beetje hakken, een prachtig uitzicht

Al deze dode mensen dragen de herinnering met zich mee

Gouden halfslaap, gouden halfwakker

Dansen op de randen, zoals in een sprookje, zoals in een film

En dit verhaal gaat bijna over liefde

De held denkt aan de heldin

Wie ben je, wie ben je, wie ben je?

Pauzes en komen

Verdrinken, verdrinken jaren

In donkere, donkere wateren

Wie ben je, wie ben je, wie ben je?

Pauzes en komen

Verdrinken, verdrinken jaren

In donkere, donkere wateren

Maar lang geleden zei mijn vader:

Kijkend naar de kneepjes van een winderig jong voorhoofd:

Hoe verwend je uiteindelijk ook bent

Zoon, hoe hij ook viel

En nu is er geen bati, er is een lange tijd geen bati

Deze klootzak slaat zijn moeder en geeft alles uit aan meth

Zaherel, viel af, liet zich zakken

Moeder, ja, het leven vergeeft dit niet

Ik dacht dat ik van de jongens nam, maar ik stal van mezelf

Ik dacht dat het terug was van de bal, maar het is hier onmogelijk

Weg van de kwellingen, vergiften, al deze Boeren, knopaccordeons

Al deze hoeren op zouten, al deze pijpen, zaden

Klootzak, sta op!

Of ben je een machine zonder ziel?

Het programma is er één - om de tijd te doden

En daarom kun je maar beter opschieten

Om te begrijpen of je bij hen hoort of niet?

Wie ben je, wie ben je, wie ben je?

Pauzes en komen

Verdrinken, verdrinken jaren

In donkere, donkere wateren

Wie ben je, wie ben je, wie ben je?

Pauzes en komen

Verdrinken, verdrinken jaren

In donkere, donkere wateren

Ze gaan nergens heen

Verdwijnen voor je ogen

Het is te laat, nietwaar?

Defecte remmen

Ik heb ze allemaal niets meer te zeggen

Ja, het zal je uit schaamte scheuren

Hé, hé, broer, hou op met die rotzooi!

Ik wil ze niet terugbellen

Pauze voordat je komt