Черника - Рем Дигга

Меня не видели грустным люди и не увидят, поверь.

Убитый, поломанный не путник стану, когда схоронит облик мой дверь.

Так смешон я у трубки, так это тупо, наверное, брат, да.

И все прощать мне поступки за слова, которым безмерно я рад.

Литеры спасители мои, где-то засели внутри.

Заселены слова три под свитер.

Ты боле не говори,

И побоку, что такси уже вдали.

Мне не надо знать, куда проводит скорей перрон.

Расскажу о погоде своей пером.

О том, зачем, я не знаю.

Одной ею ведом, зависим.

Пропитано всё в округе миссис.

Разгадать жалкие потуги быстро.

Подруги мысли.

Такой не подарит он покой и не потухнут искры.

Это так низменно, да.

Вытянул силы все из меня стан этот.

Чудо стран света.

Я ей богу, бог ей;

и монета

Упала в траву, на дорожку.

Как могу, ясность боли, тоски, так глушу.

Тону во вкусе весь соли.

Забудь хоть бусы здесь что ли, прошу.

Согрета

Лучами от бога смуглая моя мечта.

Чистая, как слеза,

Черника-краса.

Я слушаю твой шелест, засыпаю.

Я кушаю, я просто улетаю.

Я слушаю твой шелест, засыпаю.

Запах тела уплывёт вслед за тобой.

Захотела, так тут не мёд ведь и не пой.

Бит – мой покой, вред и не боле, нет и на кой?

В след и рукой не одаришь, пнув у двери кеды ногой.

Это не фильм, видите как плохо же,

И не поможет совсем пройдоха фужер.

Нет места для вздоха в душе.

Я тупо нем, не ем семь смен, мэн, надо же.

Да я же клятву дам, слышишь?

Да я же пядью каждой молчу, когда дышишь.

Да дайте же силы мне стрелы свести,

Разобрать все пути, всех достать, провести.

На куски, сука, рвусь.

Пережевываю, но боюсь, я боюсь, я боюсь.

Кусаю губу.

Бросаю трубу

Mensen hebben me niet verdrietig gezien en zullen me niet zien, geloof me.

Gedood, gebroken, ik zal geen reiziger worden als mijn deur het uiterlijk begraaft.

Ik ben zo grappig bij de pijp, zo dom, waarschijnlijk, broer, ja.

En vergeef me al mijn daden voor de woorden waar ik enorm blij mee ben.

Brieven zijn mijn redders, ergens vestigden ze zich binnenin.

Bewoonde de woorden drie onder de trui.

Je zegt niet meer

En aan de andere kant is de taxi al ver weg.

Ik hoef niet te weten waar het platform toe leidt.

Ik vertel je over het weer met mijn pen.

Waarom weet ik niet.

We weten het alleen, we zijn afhankelijk.

Heb alles geweekt in Mrs.

Los zielige pogingen snel op.

Dacht vrienden.

Hij zal zo'n rust niet geven en de vonken zullen niet uitgaan.

Het is zo laag, ja.

Dit kamp trok alle kracht uit mij.

Wonder van de wereld.

Ik zweer bij God, meneer;

en munt

Ze viel in het gras, op het pad.

Als ik kan, de helderheid van pijn, verlangen, dus ik doof.

Ik verdrink in de smaak van al het zout.

Vergeet in ieder geval de kralen hier of zoiets, alsjeblieft.

opgewarmd

Stralen van God schitteren mijn droom.

Zuiver als een traan

Bosbessen schoonheid.

Ik luister naar je geritsel, ik val in slaap.

Ik eet, ik vlieg gewoon weg.

Ik luister naar je geritsel, ik val in slaap.

Lichaamsgeur zal je volgen.

Ik wilde, dus er is hier geen schat, en zing niet.

Bit - mijn vrede, schade en niet meer, nee, en waarom?

Je kunt geen spoor geven en een hand geven, sneakers tegen de deur trappend met je voet.

Dit is geen film, je ziet hoe erg het is

En het bedrieglijke glas zal helemaal niet helpen.

Er is geen plaats voor een adem in de ziel.

Ik ben stom dom, ik eet geen zeven diensten, man, wauw.

Ja, ik zal een eed afleggen, hoor je?

Ja, ik zwijg bij elke span als je ademt.

Ja, geef me de kracht om de pijlen samen te brengen,

Demonteer alle manieren, pak iedereen, houd ze vast.

Aan stukken, teef, ik ben verscheurd.

Ik kauw, maar ik ben bang, ik ben bang, ik ben bang.

Ik bijt op mijn lip.

Ik gooi de pijp