Безразличие - Рем Дигга

Я так-то совсем уже большой мальчик

По факту: не один сюжет прошёл, значит

И я далее также живу, как все

Палю, как один вышел, второй друг как сел

У всех дела давно, за это нет речи,

Но я не поверю, что пацанов подогреть нечем,

А ведь и сам, бывало, забывал по дури о них

Стрёмно, стыдно, в натуре я тип

Видимо прощаюсь, как и все, по-тихому с чувствами

И сношаясь, теряет цвет мой грустный мир

И на исходе дня ничего не скажут

Глаза человека планеты Земля — давно уж пусто в них

Этакий остров типичности

Оставил лишь один остов от личности

И бездонные зраки бездомной собаки просили,

А я просто забил.

Прости

Я проглотить могу всё, наверно

Покурить чего-нибудь, чтобы мигом вышел с тела смок со скверной

И ночью мечтать потом, как вступился за даму

И амбалу тупому синему зло всёк я первый

Мечтать, как помог там и помог там

И молиться в тайне, чтобы всё простил Бог нам

Говорить ему, что не видим, от пьянки косея, беду

И тупо стыдиться этих мыслей у друзей на виду

Да… я так могу

Я сам себе на уме, себе я враг и лгун

И кидали раньше мы в кольцо, ну, а теперь людей,

Но мне велит бес забить на всё и продолжать играть в игру!

Там чё-то бьётся в груди,

А я верю в любовь, а бес смеётся пади

Он придумал вино, всё ярко ново подшофе

И мне на веру венок, отныне сёстры — love и лавэ

И эта песня потребителя под всеми углами

Немого зрителя, чьё сердце твёрже, чем камень

Топлю в воде котят морды

Безразличие — дитя чёрта

Любя прожить все мы должны

Себя губить зачем, скажи?

Любя прожить все мы должны

Себя губить зачем, скажи?

Толстовка запущена, в катышках

Неловко за три пропущенных от матушки

Неловко, но ведь без этого щас никуда

В пору писать: отдам остатки человека в дар

Быть немыми нам нынче надо,

Но мы не мы ведь, а личи ада

Я и сам таков — сектант стаи

Почти для всех звонков всегда занят

Я спокоен, ведь пока суд не светит

Глух для плача, занят слух не этим

Пока свою беду не встретил

Мне по боку, что хоронят новорожденных в лесу в пакете

Я не мать Тереза

Африканским детям помогать не лезу

И пусть плачет сбитая в Китае Юиюи

В конце концов, я не Икона Святая, ну и ну их тогда…

Хочу в тумане от мака дозы

Трахать разведённых по-пьяне молокососок,

А вас слушать грустно, не тронут, знаю, душу чувства

Хочу лишь кушать вкусно

Называй мя грубый, злой — мне-то чё?

Я век

Домотаю тупо свой, пусть я недочеловек

Это я миру ответ дал на всё, что он мне предложил

Дайте же мне пожить

Со стороны виднее — и мы все в стороне

От нас никто не обеднеет ведь?

Спору нет

Темнота мне дом, и в ушах не стон

Лучше я махну рукой, чем пошевелю перстом

И эта песня потребителя под всеми углами

Немого зрителя, чьё сердце твёрже, чем камень

Топлю в воде котят морды

Безразличие…

Ik ben al een flinke jongen

Sterker nog: er is meer dan één verhaal voorbij, wat betekent

En ik blijf leven zoals iedereen

Ik vuur, toen er een vertrok, ging de tweede vriend zitten

Iedereen heeft lange tijd dingen te doen, daar bestaat geen twijfel over,

Maar ik geloof niet dat er niets is om de jongens op te warmen,

Maar hij vergat ze zelf altijd zo dwaas

Het is dom, beschaamd, van nature ben ik een type

Blijkbaar neem ik, net als iedereen, rustig met gevoel afscheid

En geslachtsgemeenschap, mijn trieste wereld verliest zijn kleur

En aan het eind van de dag zullen ze niets zeggen

De ogen van een persoon op planeet Aarde zijn er al lang leeg in

Een soort eiland van typischheid

Links slechts één skelet van persoonlijkheid

En de bodemloze visioenen van een zwerfhond vroegen,

En ik scoorde net.

sorry

Ik kan alles doorslikken, denk ik

Rook iets om het lichaam onmiddellijk te verlaten met een rook met nare

En droom later 's nachts, hoe hij opkwam voor een dame

En ambal stom blauw kwaad alles ik ben de eerste

Droom over hoe je daar hielp en daar hielp

En bid in het geheim dat God ons alles zal vergeven

Zeg hem dat we door de dronkenschap van Kosey geen problemen zien...

En het is stom om je voor deze gedachten te schamen in het bijzijn van vrienden

Ja dat kan ik

Ik ben op mijn eigen gedachten, ik ben een vijand en een leugenaar voor mezelf

En we gooiden mensen in de ring, nou, nu mensen,

Maar de demon zegt me alles op te geven en het spel te blijven spelen!

Er klopt iets in de borst,

En ik geloof in liefde, en de demon lacht naar beneden

Hij kwam met wijn, alles is nieuw

En ik heb een krans op het geloof, vanaf nu zusters - liefde en lave

En dit consumentenliedje vanuit alle hoeken

Stille toeschouwer wiens hart harder is dan steen

Ik verdrink kittens in water

Onverschilligheid is het kind van de duivel

Liefdevol leven moeten we allemaal

Waarom jezelf vernietigen, vertel me?

Liefdevol leven moeten we allemaal

Waarom jezelf vernietigen, vertel me?

Sweatshirt gelanceerd, op spoelen

Beschamend voor drie gemist van moeder

Het is gênant, maar zonder, nu, nergens

Op het moment om te schrijven: ik zal de overblijfselen van een persoon cadeau doen

We moeten nu dom zijn

Maar we zijn niet wij, maar helleliches

Ik ben zelf hetzelfde - de sektarische van het peloton

Bijna alle oproepen zijn altijd bezet

Ik ben rustig, want tot de rechtbank schijnt

Doof om te huilen, druk horen is dit niet

Tot ik mijn ongeluk ontmoette

Ik sta aan de kant dat ze pasgeborenen in het bos in een zak begraven

Ik ben Moeder Teresa niet

Ik help geen Afrikaanse kinderen

En laat Yuyui, neergeschoten in China, huilen

Uiteindelijk ben ik geen Heilige Icoon, nou, nou, dan ...

Ik wil in de mist van de papaverdosis

Fuck dronken gefokte sukkels

En het is triest om naar je te luisteren, niet aangeraakt, ik weet het, de ziel van gevoelens

Ik wil gewoon lekker eten

Noem me onbeleefd, slecht - wat kan het mij schelen?

ik eeuw

Ik beëindig domweg de mijne, zelfs als ik een onmens ben

Ik was het die de wereld een antwoord gaf op alles wat hij me aanbood

Laat me leven

Vanaf de zijkant kun je zien - en we staan ​​allemaal aan de zijlijn

Van ons wordt niemand armer, toch?

Ongetwijfeld

De duisternis is mijn thuis, en er is geen gekreun in mijn oren

Ik zwaai liever met mijn hand dan met mijn vinger te bewegen

En dit consumentenliedje vanuit alle hoeken

Stille toeschouwer wiens hart harder is dan steen

Ik verdrink kittens in water

Onverschilligheid…