Wolle - Reinhard Mey

Wolle sitzt im Schaukelstuhl im Patio seiner Finca

Ein mit der Welt im Reinen, stiller Mojitotrinker

Sein Blick geht weit hinab über das Tal an das Meer

Er kühlt die Stirn am Glas, blinzelt zum wolkenlosen Himmel

Über der Tramuntana, weit weg von dem Gewimmel

Er zwirbelt den leicht ergrauten Schnurrbart, verdammt lang her!

Verdammt lang her die schwarz gelockten Zottelhaare

Das Wollgewusel an den Armen und all die Jahre

In denen er mit links auch die größten Stadien stemmt

Die Begeisterung, die Fans, der grenzenlose Jubel

Die Charts, die Hitparaden und der Medientrubel

Der größte im Land ist der Mann mit dem Holzfällerhemd

Die Begeisterung, die Fans, der grenzenlose Jubel

Die Charts, die Hitparaden und der Medientrubel

Der größte im Land ist der Mann mit dem Holzfällerhemd

Das Crushed-Ice in seinem Mojitoglas knistert leise

Was war das für eine wahnwitzige, lange Reise

Für den Jungen aus Radertal mit dem großen Traum!

Bei den Bossen in den Plattenstudios nur Sturnrunzeln

Beim Radio, bei der Zeitung nur mitleidiges Schmunzeln

Sie ahnen nicht: Vor ihnen steht die Nummer 1 im Raum

Dann über Nacht wird es aus jedem Lautsprecher klingen

Und die halbe Nation wird seine Lieder mitsingen

Und alles, was Wolle anfasst, wird zu Gold

Und was abends Gold ist, wird Platin am nächsten Morgen

Vorbei das Klinkenputzen, vergessen alle Sorgen

Die Welle des Erfolges rollt.

So hat er das gewollt!

Und was abends Gold ist, wird Platin am nächsten Morgen

Vorbei das Klinkenputzen, vergessen alle Sorgen

Die Welle des Erfolges rollt.

So hat er das gewollt!

Hast du das wirklich so gewollt und dir so vorgestellt?

Du wirst nie zu Hause sein in dieser Glitzerwelt

Der Geier und der Schleimer, zwischen Häme und Neid

Zwischen Missachtung, Elogen und Unterwürfigkeit

Du hast alles wovon die ganze Szene nur träumt

Alle Charts und alle Preise hast du abgeräumt

Doch jeder will ein Stück von dir dafür und irgendwann störst

Du dich daran, dass du allen, nur nicht dir selbst gehörst

Irgendwann merkst du, das Monster frisst dich auf, Und du denkst nur noch ein:

Lauf, Wolle, lauf, lauf

Lauf, lauf, lauf, lauf!

Sein Blick wandert zum Abendhorizont in die Weite

Seine Hand geht zu der Hand der Frau an seiner Seite

Eine Geste, so vertraut, wieviel Jahre sind das nun?

Nur mit ihrem Mut hat er sein Lebenswerk gedrechselt

Sie ist noch dieselbe, er hat sie nicht ausgewechselt

Für ein junges Huhn wie das Minister und alte Geldsäcke tun

Wolle lacht, er kommt im Feuilleton nicht vor heute

Dafür hat er einen Platz im Herzen seiner Leute

Er fragt sie, ob sie irgendwas vermisst und sie sagt: «Nein!»

In der Ferne liegt die Bucht im ersten Sternenschimmer

Es wird kühl im Patio, sie gehn rein ins Fernsehzimmer

Und Wolle legt die alte DVD mit «Casablanca» ein

In der Ferne liegt die Bucht im ersten Sternenschimmer

Es wird kühl im Patio, sie gehn rein ins Fernsehzimmer

Und Wolle legt die alte DVD mit «Casablanca» ein

Wolle zit in de schommelstoel op het terras van zijn finca

Een wereld op zijn gemak, stille mojito-drinker

Zijn blik gaat ver naar beneden over de vallei naar de zee

Hij koelt zijn voorhoofd op het glas, knippert naar de wolkenloze lucht

Boven de Tramuntana, ver van de massa

Hij laat zijn lichtgrijze snor ronddraaien, verdomd lang geleden!

Verdomme lang geleden het zwarte krullende ruige haar

De wol op de armen en alle jaren

Waarin hij ook met zijn linkerhand de grootste stadions optilt

Het enthousiasme, de fans, het grenzeloze gejuich

De hitparades, de hitparades en de drukte van de media

De grootste van het land is de man in het houthakkershemd

Het enthousiasme, de fans, het grenzeloze gejuich

De hitparades, de hitparades en de drukte van de media

De grootste van het land is de man in het houthakkershemd

Het gemalen ijs in zijn mojitoglas knettert zachtjes

Wat een waanzinnige, lange reis was dat

Voor de jongen uit Radertal met de grote droom!

De bazen in de platenstudio's fronsen alleen maar hun wenkbrauwen

Op de radio, in de krant, alleen een medelijdende glimlach

Ze hebben geen idee: de nummer 1 in de kamer staat voor hen

Dan klinkt het 's nachts uit elke luidspreker

En de halve natie zal meezingen met zijn liedjes

En alles wat wol aanraakt verandert in goud

En wat 's avonds goud is, wordt' s morgens platina

Geen deurklinken meer, vergeet al je zorgen

De golf van succes is aan het rollen.

Zo wilde hij het!

En wat 's avonds goud is, wordt' s morgens platina

Geen deurklinken meer, vergeet al je zorgen

De golf van succes is aan het rollen.

Zo wilde hij het!

Wilde je het echt zo en stel je het je zo voor?

Je zult nooit thuis zijn in deze glinsterende wereld

De gier en het slijm, tussen boosaardigheid en afgunst

Tussen minachting, lofprijzingen en onderdanigheid

Je hebt alles waar de hele scene alleen maar van kan dromen

Je hebt alle hitlijsten en alle prijzen gewist

Maar iedereen wil een stukje van jou terug en op een gegeven moment sta je in de weg

Je herinnert je dat je van iedereen bent behalve van jezelf

Op een gegeven moment besef je dat het monster je opeet en denk je alleen maar:

Rennen, wol, rennen, rennen

Rennen, rennen, rennen, rennen!

Zijn blik dwaalt ver in de avondhorizon

Zijn hand gaat naar de hand van de vrouw aan zijn zijde

Een zo vertrouwd gebaar, hoeveel jaar is dat nu?

Alleen met haar moed veranderde hij zijn levenswerk

Ze is nog steeds dezelfde, hij heeft haar niet veranderd

Voor een jonge kip zoals ministers en oude geldzakken doen

Wolle lacht, hij komt niet voor op de hoofdpagina's van vandaag

Hiervoor heeft hij een plaats in de harten van zijn volk

Hij vraagt ​​haar of ze iets mist en ze zegt: "Nee!"

In de verte ligt de baai in de eerste glimp van de sterren

Het wordt koel op de patio, ze gaan de tv-kamer in

En Wolle stopt de oude dvd in met «Casablanca»

In de verte ligt de baai in de eerste glimp van de sterren

Het wordt koel op de patio, ze gaan de tv-kamer in

En Wolle stopt de oude dvd in met «Casablanca»