Neulich In Der Dessous-Abteilung - Reinhard Mey

Als gelernter Kavalier der alten Schule begleit'

Ich meine Frau ins grosse Warenhaus von Zeit zu Zeit,

Und dann drück' ich mich auch nicht vor so heiklen Missionen

Wie dem Stöbern in diversen Dessous-Kollektionen.

Ich folge ihr diskret durch Schlüpfer und durch Mieder,

Und ich schlag' verwirrt errötend die Augen nieder.

In der Dessous-Abteilung, das spürst du beklommen,

Wirst du als Mann noch immer nicht so richtig angenommen.

Natürlich bin ich aufgeklärt und schwer emanzipiert,

Und trotzdem fühlst du dich als Kerl irgendwie deplaziert.

Und auch diesmal gerät der Damenunterwäschekauf

Für mich als Mitläufer zum reinsten Spiessrutenlauf.

Zwischen Hüfthaltern und Leibchen und Feinstrumpfhosen

Auf langen Plexiglasbeinen in merkwürdigen Posen,

Zwischen Stützkorsetts auf kopflosen Plastikrümpfen,

Sloggys und French Knickers auf gespreizten Körperstümpfen,

Vorbei am Unterleib mit abgetrenntem Schenkel,

Der einen Tanga trägt, nein, eigentlich mehr einen Schnürsenkel,

Bis zum liegenden Torso, der, Glitzerbody-bedeckt,

Dem Betrachter gleich das Himmelreich entgegenstreckt.

Und mich ergreifen Entsetzen und Mitgefühl zugleich:

Das muss ja schrecklich kneifen, da ist doch alles zart und weich!

Und erzähl mir nicht, dass diese winzigen sauteuren

Strings nicht ganz gewaltig in der Porille scheuern!

Und die Druckknöpfe und Haken, die an keinem Body fehlen,

Graben doch tiefe Kerben in die Familienjuwelen!

Und ich denk' bei mir: Wie locker, luftig, frei und lose

Hat’s mein Südpol in meiner zeltähnlichen Feinripphose!

Und zu welcher Folter ihr euch Frau’n versklaven lasst,

Nur weil es einem triebgestörten Modemacher passt!

Während ich noch über das Los der Frauen meditier',

Ist meine plötzlich weg, ich steh' allein im Revier.

Jetzt bin ich ganz verlor’n, ich fang' nervös an zu zucken,

Mein Blick eilt starr umher, nur wohin soll ich jetzt gucken?

Seh' ich zu Boden, zur Decke mit unschuldiger Miene?

Oder aus dem Augenwinkel zur Umkleidekabine?

Guck' ich auf die Busen oder besser auf die Zwickel?

Egal wohin, gleich ha’m sie mich als Spanner am Wickel!

Und ich spür', wie sich böse Blicke in meinen Rücken bohr’n:

«Was hat der alte, geile Sacke in den Dessous verlor’n?!»

In Panik bahne ich mir meinen Weg durch die Push-Ups,

Versteck' mich hinter Nachthemden, verhedder' mich in Straps,

Suche Halt in den BHs, die schon leer so ausseh’n wie volle,

Ich strauch’le — die Situation gerät ganz ausser Kontrolle:

Schon tritt ein spitzer Stöckelabsatz mich hinterlistig,

Und ein Schirm saust auf mich nieder: «Ey, du Wichser, verpiss dich!»

Also eh' ich mich hier von den Furien lynchen lasse,

Flücht' ich mit erhob’nen Händen zu der Frau hinter der Kasse!

Ich erklär' ihr meinen Fall, sie lächelt mütterlich,

Flüstert was ins Telefon, und kurz drauf höre ich:

«Der kleine, grauhaarige Reinhard hat sich in unserer

Damen-Unterwäsche-Abteilung angefunden.

Er ist etwa 60 Jahre alt

und möchte jetzt an der Kasse im Ladies-World aus dem Dessous-Paradies

abgeholt werden!»

Als een getrainde cavalier van de oude school,

Ik neem mijn vrouw af en toe mee naar het grote warenhuis,

En dan ga ik zulke delicate missies niet uit de weg

Zoals bladeren door verschillende lingeriecollecties.

Ik volg haar discreet door onderbroek en door lijfje,

En ik sla mijn ogen neer, verward, blozend.

Op de lingerieafdeling voel je je ongemakkelijk

Ben je nog steeds niet echt geaccepteerd als man?

Natuurlijk ben ik verlicht en hard geëmancipeerd,

En toch voel je je als man een beetje misplaatst.

En ook deze keer is de aankoop van damesondergoed een succes

Voor mij als volgeling van de puurste handschoen.

Tussen gordels en lijfjes en panty's

Op lange plexiglazen benen in vreemde poses,

Tussen steunkorsetten op plastic torso's zonder hoofd,

Sloggys en French Knickers op gespreide stompen,

Voorbij de buik met afgehakte dij,

Wie een string draagt, nee, eigenlijk meer een schoenveter,

Tot aan de liggende torso, die, bedekt met glitterlichaam,

Het koninkrijk der hemelen strekt zich recht uit naar de kijker.

En tegelijkertijd word ik overvallen door afschuw en mededogen:

Dat moet vreselijk knellend zijn, alles is mals en zacht!

En vertel me niet deze kleine sauteurs

Schuur de snaren niet te hard in de poriën!

En de drukknopen en haken die aan geen enkel lichaam ontbreken

Graaf diepe inkepingen in de familiejuwelen!

En ik denk bij mezelf: hoe los, luchtig, vrij en los

Heeft mijn zuidpool het in mijn tentachtige fijne ribbroek!

En aan welke martelingen laten jullie vrouwen zich verslaafd,

Gewoon omdat het past bij een instinctieve modeontwerper!

Terwijl ik mediteer over het lot van vrouwen,

Is de mijne ineens weg, ik sta alleen op het station.

Nu ben ik helemaal de weg kwijt, ik begin zenuwachtig te trillen,

Mijn blik flitst strak rond, maar waar moet ik nu kijken?

Kijk ik met een onschuldige blik naar de vloer, naar het plafond?

Of vanuit je ooghoeken naar de kleedkamer?

Kijk ik naar de borsten of beter naar de kruisjes?

Waar dan ook, ze heeft me als brancard op de wikkel!

En ik voel dat het kwaad in mijn rug saai lijkt:

«Wat deed die geile ouwe klootzak in de lingerie?!»

In paniek baan ik me een weg door de push-ups,

Verstop je achter nachthemden, raak verstrikt in bretels,

Zoek steun in de beha's, die er al leeg uitzien als volle,

Ik heb het moeilijk - de situatie loopt volledig uit de hand:

Een spitse naaldhak schopt me al verraderlijk,

En een paraplu stort op me neer: "Hé, klootzak, rot op!"

Dus voordat ik me hier laat lynchen door de furies,

Ik vlucht met opgeheven handen naar de vrouw achter de kassa!

Ik leg haar mijn zaak uit, ze lacht moederlijk,

Er fluistert iets in de telefoon en kort daarna hoor ik:

«De kleine, grijsharige Reinhard heeft zich gesetteld in onze

Afdeling damesondergoed gevonden.

Hij is ongeveer 60 jaar oud

en wil nu het lingerieparadijs verlaten bij de kassa in Ladies World

worden opgehaald!"