Lilienthals Traum - Reinhard Mey

Er weiss, dass seine Reise hier zuendegehen wird

Auf diesem Feldbett, in diesem Waggon, er hat sich nie geirrt

Der Arzt und Gustav flüstern und sie flüstern über ihn

Nach Stölln gekommen, um ihn heimzuholen nach Berlin

Die Räder hämmern auf die Gleise, Bilder ziehen schnell vorbei:

Die Mutter am Klavier, von ferne Schumanns «Träumerei»

Das Elternhaus in Anklam, Schule, Misserfolg und Zwang

Versteckt in Sommerwiesen mit Gustav, tagelang

Dem Flug der Störche nachzuseh’n auf schwerelosen Bahnen

Ihr Aufsteigen, ihr Schweben zu begreifen und zu ahnen:

Du kannst fliegen, ja, du kannst!

Lass den Wind von vorne weh’n

Breite die Flügel, du wirst seh’n:

Du kannst fliegen, ja, du kannst!

Die ersten Flugversuche, von den Dörflern ausgelacht

Um den Spöttern zu entgeh’n, unternimmt er sie nur bei Nacht

Eine neue Konstruktion, ein neues Flugexperiment

Die Ziffern 4771, sein erstes Patent!

Agnes vor dem Haus im Garten in dem langen, schwarzen Kleid

Agnes voller Lebensfreude, Agnes voller Herzlichkeit

Dann Sonntags mit den Kindern 'raus zum Windmühlenberg geh’n

Die Welt im Fluge aus der Vogelperspektive seh’n

Auf riesigen, baumwollbespannten Weidenrutenschwingen

Sommer 1891 und jetzt wird er es erzwingen!

Du kannst fliegen, ja, du kannst!

Lass den Wind von vorne weh’n

Breite die Flügel, du wirst seh’n:

Du kannst fliegen, ja, du kannst!

Wie die Holme knarren, wie der Wind in den Spanndrähten singt!

Wie der Flügel überm Horizont sanft und adlergleich schwingt!

Wie das Auf und Ab der Lüfte seine Flugmaschine wiegt!

Seine Beine sind ganz taub, wie lange er wohl schon so liegt?

Der Doktor kommt aus Rhinow, und er sagt, ein heft’ger Schlag

Traf den dritten Halswirbel, was immer das bedeuten mag

Was mag Agnes fühl'n und was die Kinder, wenn sie es erfahr’n?

Agnes war immer besorgt, nie ohne Angst in all den Jahr’n

Man kann die Sehnsucht nicht erklär'n, man muss sie selbst erleben:

Drei Schritte in den Abgrund und das Glücksgefühl zu schweben!

Du kannst fliegen, ja, du kannst!

Lass den Wind von vorne weh’n

Breite die Flügel, du wirst seh’n:

Du kannst fliegen, ja, du kannst!

Ein guter Wind aus Ost an diesem Sonntag im August

Schon der erste Flug geht weit ins Tal hinunter, eine Lust!

Der zweite wird noch weiter gehn.

Da reißt's ihn steil empor

Fast steht er still, wirft Beine und den Oberkörper vor

Der Wind schlägt um, er bringt den Apparat nicht mehr zur Ruh'

Und senkrecht stürzt er aus dem Himmel auf die Erde zu

Den Sturz kann er nicht mehr parier’n, unlenkbar ist sein Verlauf

Mit einem Krachen schlägt er mit dem rechten Flügel auf

War’s Leichtsinn?

War’s ein Unglück?

War’s sein eigner Fehler eben?

Nie und nimmer wird er sich und seinen Traum geschlagen geben!

Du kannst fliegen, ja, du kannst!

Lass den Wind von vorne weh’n

Breite die Flügel, du wirst seh’n:

Du kannst fliegen, ja, du kannst!

Der Schlaf kommt wie ein guter Freund.

Gut, dass er jetzt heimkehrt!

Ein erster Schritt zum Menschenflug, Gott weiss, er war es wert!

Den nächsten werden andre tun, der Mensch wird irgendwann

Die ganze Welt umfliegen können, wenn er will, und dann

Wird er sich aus der Enge der Gefangenschaft befrei’n

Mit allen Grenzen werden alle Kriege überwunden sein!

Er hört die Kinderstimmen und er spürt, Agnes ist da

In dem dunklen Waggon.

Jetzt ist er seinem Traum ganz nah:

Er sieht die Störche fliegen, sieht sich selbst in ihrem Reigen

Frei und schwerelos, durch eigne Kunst, ins Sonnenlicht aufsteigen!

Du kannst fliegen, ja, du kannst!

Lass den Wind von vorne weh’n

Breite die Flügel, du wirst seh’n:

Du kannst fliegen, ja, du kannst!

Hij weet dat zijn reis hier zal eindigen

Op dit bed, in deze wagen, had hij nooit ongelijk

De dokter en Gustav fluisteren en ze fluisteren over hem

Kwam naar Stölln om hem thuis te brengen in Berlijn

De wielen beuken op de sporen, beelden komen snel voorbij:

De moeder aan de piano, van verre Schumanns "Träumerei"

Het ouderlijk huis in Anklam, school, mislukking en dwang

Dagenlang verborgen in zomerweiden met Gustav

Kijken naar de vlucht van de ooievaars op gewichtloze sporen

Om hun stijgen, hun zweven te begrijpen en te voelen:

Je kunt vliegen, ja dat kan!

Laat de wind van voren waaien

Spreid je vleugels, je zult zien:

Je kunt vliegen, ja dat kan!

De eerste pogingen om te vliegen, uitgelachen door de dorpelingen

Om de spotters te vermijden, onderneemt hij ze alleen 's nachts

Een nieuwe constructie, een nieuw vliegexperiment

De nummers 4771, zijn eerste patent!

Agnes voor het huis in de tuin in de lange zwarte jurk

Agnes vol levensvreugde, Agnes vol warmte

Ga dan op zondag met de kinderen naar Windmühlenberg

Zie de wereld tijdens de vlucht vanuit vogelperspectief

Op enorme, met katoen beklede wilgenstaafvleugels

Zomer 1891 en nu gaat hij het waarmaken!

Je kunt vliegen, ja dat kan!

Laat de wind van voren waaien

Spreid je vleugels, je zult zien:

Je kunt vliegen, ja dat kan!

Hoe de rondhouten kraken, hoe de wind zingt in de spandraden!

Hoe zacht zwaait de vleugel als een adelaar over de horizon!

Hoe de eb en vloed van de lucht zijn vliegmachine doet schommelen!

Zijn benen zijn gevoelloos, hoe lang ligt hij al zo?

De dokter komt uit Rhinow, en hij zegt, een hevige klap

Raak de derde halswervel, wat dat ook mag betekenen

Wat zouden Agnes en de kinderen voelen als ze erachter komen?

Agnes was altijd bezorgd, nooit zonder angst door de jaren heen

Je kunt het verlangen niet verklaren, je moet het zelf ervaren:

Drie stappen in de afgrond en het geluk van zweven!

Je kunt vliegen, ja dat kan!

Laat de wind van voren waaien

Spreid je vleugels, je zult zien:

Je kunt vliegen, ja dat kan!

Een goede wind uit het oosten deze zondag in augustus

De eerste vlucht gaat al ver het dal in, een genot!

De tweede gaat nog verder.

Dan trekt het hem steil omhoog

Hij staat bijna stil en gooit zijn benen en bovenlichaam naar voren

De wind verandert, het brengt het apparaat niet meer tot rust'

En het valt verticaal uit de lucht naar de aarde

Hij kan de val niet meer pareren, zijn koers is oncontroleerbaar

Met een spleet raakt hij de rechtervleugel

Was het onzorgvuldigheid?

Was het een ongeluk?

Was het zijn eigen schuld?

Hij zal zichzelf en zijn droom nooit opgeven!

Je kunt vliegen, ja dat kan!

Laat de wind van voren waaien

Spreid je vleugels, je zult zien:

Je kunt vliegen, ja dat kan!

Slaap komt als een goede vriend.

Goed dat hij nu naar huis komt!

Een eerste stap naar de menselijke vlucht, God weet dat het het waard was!

Anderen zullen het volgende doen, de mens zal op een gegeven moment

Kan de wereld rondvliegen als hij wil, en dan

Zal hij zichzelf bevrijden uit de opsluiting van gevangenschap?

Met alle grenzen zullen alle oorlogen worden overwonnen!

Hij hoort de stemmen van de kinderen en voelt dat Agnes er is

In de donkere wagen.

Nu is hij heel dicht bij zijn droom:

Hij ziet de ooievaars vliegen, ziet zichzelf in hun dans

Vrij en gewichtloos, door je eigen kunst, sta op in het zonlicht!

Je kunt vliegen, ja dat kan!

Laat de wind van voren waaien

Spreid je vleugels, je zult zien:

Je kunt vliegen, ja dat kan!