Immer Mehr - Reinhard Mey

Sie liebt den eis‘gen Hauch an Wintertagen

Kristall‘nes Funkeln im gleissenden Licht

Das weite, freie Land, rauhreifbeschlagen

Das Eis auf Pfützen, wenn es knisternd bricht

Sie liebt es, in Gedanken stumm zu gehen

Und schweigend gehe ich neben ihr her

Und es durchfährt mich beim Hinübersehen:

Ich liebe sie — immer mehr!

Sie liebt das klare Wort, die freie Rede

Sie liebt die Wahrheit, und sie sagt sie laut

Sie widerspricht und fürchtet keine Fehde

Wenn alles betreten zu Boden schaut

Und sie vermag zu trösten, Mut zu machen

Wo nimmt sie all die klugen Worte her

Die alten Kampfgeist neu entfachen!

Ich liebe sie — immer mehr!

Mut‘ge Attacke Reiterin

Für die gerechte Sache Streiterin

Die zum Schafott Begleiterin

Die Zaubertrank Bereiterin

Sie liebt die Nebel, die von See her wehen

Wie Schleier, die ein warmer Schein durchdringt

Sie liebt‘s, am Wellensaum entlangzugehen

Die Hand voll Muscheln, die sie mit heimbringt

Und sie schreibt Ansichtskarten aus der Ferne

Und zaubert Düfte, Geist und Bilder her

Wer die bekommt, den hat das Leben gerne!

Ich liebe sie — immer mehr!

Mut‘ge Attacke Reiterin

Für die gerechte Sache Streiterin

Die zum Schafott Begleiterin

Die Zaubertrank Bereiterin

Ich glaube, dass ich manches weiss und ahne

Von allem, was sie wünscht und fühlt und denkt

Ich weiss jemanden, der die weisse Fahne

Im Leben für mich vor dem Fenster schwenkt

Und der mir sagt: Ich werde bei dir bleiben

Auch wenn der Wind dreht und die Wetter schwer

Dein winz‘ges Boot hinaus auf‘s Eismeer treiben

Ich liebe sie — immer mehr!

Immer mehr…

Ze houdt van de ijzige aanraking op winterdagen

Kristallen fonkeling in het glinsterende licht

Het wijde, open land, bedekt met rijp

Het ijs op plassen als het knettert

Ze houdt ervan om stil te zijn in haar gedachten

En stil loop ik naast haar

En het gaat door me heen als ik ernaar kijk:

Ik hou van haar - meer en meer!

Ze houdt van het duidelijke woord, vrijheid van meningsuiting

Ze houdt van de waarheid en ze spreekt het hardop uit

Ze is het er niet mee eens en is niet bang voor een vete

Als iedereen naar beneden kijkt

En ze is in staat om te troosten, om moed te geven

Waar haalt ze al die slimme woorden vandaan?

Herleef de oude vechtlust!

Ik hou van haar - meer en meer!

Moedige aanval Ruiter

Strijder voor de rechtvaardige zaak

De metgezel van het schavot

De toverdrankbereider

Ze houdt van de nevels die uit de zee waaien

Als sluiers doordrongen van een warme gloed

Ze vindt het heerlijk om langs de zoom van de golven te lopen

Het handjevol schelpen dat ze mee naar huis neemt

En ze schrijft ansichtkaarten van ver

En roept geuren, geest en beelden op

Het leven is goed voor degenen die het snappen!

Ik hou van haar - meer en meer!

Moedige aanval Ruiter

Strijder voor de rechtvaardige zaak

De metgezel van het schavot

De toverdrankbereider

Ik geloof dat ik sommige dingen weet en vermoed

Van alles wat ze verlangt en voelt en denkt

Ik ken iemand die de witte vlag draagt

In het leven voor mij voor de ruiten

En wie zegt mij: ik blijf bij je

Zelfs als de wind draait en het weer moeilijk is

Vaar met je kleine bootje de poolzee op

Ik hou van haar - meer en meer!

Altijd meer…