Ihr Lächeln - Reinhard Mey

Ihr Lächeln war wie ein Sommeranfang

Unbefangen und bald

Verhangen, sanft wie ein Sonnenaufgang

In regendurchnässtem Wald

Ich hab' nie erraten, wem ihr Lächeln galt

Doch ich wünschte wohl, es galt mir

Und ich gäb' alle Reichtümer, Macht und Gewalt

Für ein Lächeln, ein Lächeln von ihr!

Es war, als gäb' es um uns nicht Raum noch Zeit

Als sie schweigend ihr Haar aufband

Ich hielt sie, und ich hielt die Unendlichkeit

Einen Augenblick lang in der Hand

Ich weiß nicht, wie lang' ein Augenblick währt

Wie ich ihn empfunden hab'

Doch ich gäb', was das Schicksal an Glück mir gewährt

Für den Augenblick, den sie mir gab!

Ihr Haar fiel, als sie neben mir schlief

Wie Strahlen zu Bändern gereiht

Ihr Atem war ruhig, ein Schauer durchlief

Mich wie ein Strom von Zärtlichkeit

Ich weiß nicht, wovon sie geträumt haben mag

Als sie sich an mich schmiegte, allein

Ich hätt' viel drum gegeben, als sie bei mir lag

Um in ihren Träumen zu sein!

Ihr Lächeln, weiß ich, wärmte mich noch lang'

Noch als ich allein mit mir war

Und die Erinnerung in mir klang

Noch lange deutlich und klar

Ich frag' mich, ob sie manchmal an mich denkt

Und ich wünschte, sie wäre bei mir

Ich hätt' all' meine Tage gerne verschenkt

Für den einen, nur einen mit ihr!

Haar glimlach was als het begin van de zomer

Op je gemak en snel

Bewolkt, zacht als een zonsopgang

In een met regen doordrenkt bos

Ik heb nooit geraden voor wie haar glimlach was

Maar ik wou dat het voor mij bedoeld was

En ik zou alle rijkdom, macht en autoriteit geven

Voor een glimlach, een glimlach van haar!

Het was alsof er geen ruimte of tijd om ons heen was

Terwijl ze stilletjes haar haar vastbond

Ik hield haar vast en ik hield oneindig vast

Even in de hand

Ik weet niet hoe lang een moment duurt

Wat ik voor hem voelde

Maar ik zou het geluk dat het lot me toekent geven

Voor het moment dat ze me gaf!

Haar haar viel toen ze naast me sliep

Gerangschikt in linten zoals stralen

Haar ademhaling was rustig, een rilling ging door haar heen

Ik als een stroom van tederheid

Ik weet niet waar ze van gedroomd heeft

Terwijl ze tegen me aan kroop, alleen

Ik zou er veel voor hebben gegeven als ze bij me zou liggen

Om in hun dromen te zijn!

Ik weet dat haar glimlach me lange tijd warm hield

Zelfs toen ik alleen was met mezelf

En de herinnering klonk in mij

Duidelijk en duidelijk voor een lange tijd

Ik vraag me af of ze soms aan me denkt

En ik wou dat ze bij me was

Ik had al mijn dagen willen weggeven

Voor de ene, de enige met haar!