Ich Wollte Wie Orpheus Singen - Reinhard Mey

Ich wollte wie Orpheus singen,

Dem es einst gelang,

Felsen selbst zum Weinen zu bringen

Durch seinen Gesang.

Wilde Tiere scharten sich

Friedlich um ihn her.

Wenn er ueber die Saiten strich,

Schwieg der Wind und das Meer.

Meine Lieder, die klingen nach Wein

Und meine Stimme nach Rauch,

Mag mein Name nicht Orpheus sein,

Mein Name gefaellt mir auch!

Meine Lyra trag’ich hin,

Bring’sie ins Pfandleihhaus

Wenn ich wieder bei Kasse bin,

Loes’ich sie wieder aus.

Meine Lieder sing’ich dir,

Von Liebe und Ewigkeit:

Und zum Dank teilst du mit mir

Meine Mittelmaessigkeit.

Kein Fels ist zu mir gekommen,

Mich zu hoeren, kein Meer!

Aber ich habe dich gewonnen,

Und was will ich noch mehr?

Ik wilde zingen zoals Orpheus

wie is er ooit in geslaagd

Zelf stenen laten huilen

door zijn zang.

Wilde dieren stroomden toe

Rustig om hem heen.

Toen hij de snaren streelde,

Stil de wind en de zee.

Mijn liedjes, ze klinken als wijn

En mijn stem voor rook

Moge mijn naam niet Orpheus zijn

Ik vind mijn naam ook leuk!

ik draag mijn lier,

Breng haar naar het pandjeshuis

Als ik weer geld heb

Ik maak ze weer los.

Ik zing mijn liedjes voor jou

Van liefde en eeuwigheid:

En om je te bedanken, deel je met mij

Mijn middelmatigheid.

Er is geen steen naar mij toegekomen

Om mij te horen, geen zee!

Maar ik heb je gewonnen

En wat wil ik nog meer?