Gerhard und Frank - Reinhard Mey

Gerhard und Frank sitzen im Wintergarten

Schau’n in den Nachmittagshimmel und warten

Ein Tee, ein Glas Wein, dass die Dämmerung fällt

Gerhard und Frank sind gern auf der Welt

Frank war ein Pfleger, war gütig und weise

Gerd war ein Tischler, geduldig und leise

Kam damals mit der gebrochenen Hand

Frank hatte Spätdienst und legt den Verband

Von da an sollten sie einander begleiten

Für immer, durch gute und schwere Zeiten

Die schweren sind lange vorbei, Gott sei Dank

Jetzt kommen die guten Zeiten für Gerhard und Frank

Frank hat die Post aus dem Kasten genommen

Der Umschlag aus dem Labor ist gekommen

Frank kennt diese Zahlen, er kennt jeden Wert

Faltet das Schreiben, verbirgt es vor Gerd

Doch Gerd ahnt den Kummer, er spürt ja die schwere Last

Und die drückende Atmosphäre

Bemüht sich redlich sich sorglos zu stell’n

Und das dunkle Gemüt des Freundes aufzuhell’n

Plant Ausflüge und Theaterbesuche

Frank unternimmt hilflose Versuche

Den klaren Befund untern Teppich zu kehr’n

Und sich gegen diese bittere Gewissheit zu wehr’n

Kauft wahllos ein, um sich abzulenken

Überhäuft seinen Freund mit Geschenken

Kauft den kleinen Hund, «Was wird aus Gerd

Wenn ich einmal nicht mehr da sein werd'?»

Er kennt sie, die Bilder von Drähten und Schläuchen

Kennt die Geräusche, das Kämpfen, das Keuchen

Nein, er wird sich nicht beim Leiden zuseh’n

Er wird selber geh’n, wenn es Zeit ist zu geh’n

«Komm, wir lassen es jetzt mal so richtig krachen

Lass uns zusammen all die Reisen machen

Den Jakobsweg, die Kreuzfahrt im Mittelmeer

Sag, wie lange schieben wir das nun schon vor uns her?

Die Reise zur Weinlese im Burgund

Zur Mandelblüte nach Mallorca und

Einmal zum Polarlicht nach Kanada

Und 'nen Katzensprung rüber in die USA

Für ein Selfie auf dem Walk of Fame in LA»

Doch er kauft nur ein einziges Ticket

Nach Zürich, one way

«Ja, so war’s», sagt der Mann auf der Kaffeeterrasse

Steht auf, legt fünf Euro neben seine Tasse

«Verzeih'n Sie, mein Herr, ich wollte nicht stör'n

Manchmal braucht man halt einen Menschen zum Zuhör'n

Ja, so war’s auf den Tag genau heut vor zwei Jahren

Wir sind nicht mehr in die Bourgogne gefahren

Da keltern sie jetzt einen neuen Wein»

Er ruft seinen kleinen Hund und geht heim — allein

Gerhard en Frank zitten in de serre

Kijk in de middaglucht en wacht

Een thee, een glas wijn dat de schemering valt

Gerhard en Frank zijn graag in de wereld

Frank was een verzorger, aardig en wijs

Gerd was een timmerman, geduldig en stil

Kwam toen terug met de gebroken hand

Frank had late dienst en doet het verband om

Vanaf dat moment moeten ze elkaar vergezellen

Voor altijd, in goede en slechte tijden

De moeilijke zijn allang voorbij, godzijdank

Nu komen de goede tijden voor Gerhard en Frank

Frank haalde de post uit de doos

De envelop van het lab is aangekomen

Frank kent deze cijfers, herkent elke waarde

Vouw de brief, verberg hem voor Gerd

Maar Gerd vermoedt het verdriet, hij voelt de zware last

En de beklemmende sfeer

Doet een eerlijke poging om zorgeloos te zijn

En verlicht de donkere geest van de vriend

Plan uitstapjes en theaterbezoeken

Frank doet hulpeloze pogingen

Veeg de duidelijke bevindingen onder het tapijt

En verdedig jezelf tegen deze bittere zekerheid

Winkelt lukraak om zichzelf af te leiden

Hoopt ​​geschenken op zijn vriend

Koopt het hondje, «Wat wordt er van Gerd?

Wat als ik er niet meer ben?"

Hij herkent ze, de plaatjes van draden en slangen

Kent de geluiden, het vechten, het hijgen

Nee, hij zal zichzelf niet zien lijden

Hij gaat zelf wanneer het tijd is om te gaan

«Kom op, laten we het echt laten scheuren

Laten we alle reizen samen doen

De Jacobsweg, de cruise in de Middellandse Zee

Vertel me, hoe lang hebben we dit uitgesteld?

De reis naar de druivenoogst in Bourgondië

Naar de amandelbloesem op Mallorca en

Een keer naar het noorderlicht in Canada

En op een steenworp afstand naar de VS

Voor een selfie op de Walk of Fame in LA»

Maar hij koopt maar één kaartje

Naar Zürich, enkele reis

"Ja, zo was het", zegt de man op het koffieterras

Staat op, legt vijf euro naast zijn kopje

"Sorry meneer, ik wilde u niet storen"

Soms heb je gewoon iemand nodig om te luisteren

Ja, zo was het vandaag precies twee jaar geleden

We gingen niet meer naar Bourgogne

Daar persen ze nu een nieuwe wijn»

Hij roept zijn hondje en gaat naar huis - alleen