Es Ist Weihnachtstag - Reinhard Mey

Es ist Weihnachtstag, und es ist Viertel nach zwei

Ich kann aufatmen, der Weihnachtsstress ist endlich vorbei

Jetzt gibt’s garnichts mehr zu kaufen, alle Läden sind zu:

Klappe zu, Affe tot, jetzt ist endlich Ruh'!

Ich hab' den Baum im Ständer, die Geschenke eingehüllt

Alle Karten abgeschickt, kurz — alle Pflichten sind erfüllt!

Jetzt bring' ich nur noch so, als kleine Aufmerksamkeit

'Ne Dose Weihnachtskeks zu Müller-Wattenscheidt!

Zu Müller-Wattenscheidt, da führt der Weg mich nun mal genau

Vorbei am Haus von Dr.

Zickendraht und seiner Frau

Die hat mir 'ne Autofensterkloroll’nhäkelmütze geschenkt

Und wenn sie nichts von mir kriegt, ist sie zu Tod' gekränkt

Also kling’le ich bei ihr und überreich' ihr gradewegs

Die für Müller-Wattenscheidt bestimmte Dose Weihnachtskeks!

Sie nötigt mich auf ein Glas Persiko und Erdnußflips

Und schenkt mir dann ein selbstgegoss’nes Fachwerkhaus aus Gips!

So, die Zickendrahts sind gut bedient, doch, andererseits

Was schenke ich denn jetzt bloß den Müller-Wattenscheidts?

Die Läden zu, die Kekse weg, der Ofen ist aus

Ach, dann schenk' ich ihnen halt das gips’ne Fachwerkhaus!

Es macht sie glücklich, und sie hängen es auch gleich an die Wand

Loben mein Basteltalent und preisen meinen Kunstverstand

Und schenken mir, so sehr ich mich auch wehre und empör'

'Ne Krawatte und dazu 'ne Flasche Eierlikör!

Mann, jetzt aber nichts wie auf dem schnellsten Wege nach Haus

Da treff' ich vor Zickendrahts doch noch Roswitha und Klaus

Und die drücken mir gleich großzügig 'ne Dose in die Hand:

Und zwar die mit meinem Keks, die hab' ich gleich wiedererkannt!

Also rück' ich schweren Herzens nun auch meine Beute raus:

Die Krawatte kriegt Roswitha und den Eierlikör Klaus

««Frohe Weihnacht» säuseln sie, ««wir müssen weiter, tut uns leid

Wir sind grade auf dem Weg zu Müller-Wattenscheidt!»

Was lehrt uns dieses Gleichnis?

Dass auch mit Hinterlist

Geben nun mal seliger denn nehmen ist!

Het is eerste kerstdag en het is kwart over twee

Ik kan opgelucht ademhalen, de kerststress is eindelijk voorbij

Nu valt er niets meer te kopen, alle winkels zijn gesloten:

Zwijg, aap dood, nu is het eindelijk stil!

Ik heb de boom in de stand, de cadeautjes ingepakt

Alle kaarten verzonden, kortom - alle plichten zijn vervuld!

Nu breng ik het alleen zo, als een beetje aandacht

Een blik kerstkoekjes naar Müller-Wattenscheidt!

Naar Müller-Wattenscheidt, daar leidt het pad me precies

Voorbij het huis van Dr.

Zickendraht en zijn vrouw

Ze gaf me een gehaakte wc-rol voor autoruiten

En als ze niets van mij krijgt, zal ze doodgewond zijn

Dus ik bel haar aan en geef hem meteen door

Het blik kerstkoekjes bedoeld voor Müller-Wattenscheidt!

Ze spoort me aan om een ​​glas Persiko en pindachips te nemen

En geef mij dan maar een zelfgegoten vakwerkhuis van gips!

Nou, de Zickendrahts zijn goed geserveerd, ja, aan de andere kant

Wat geef ik de Müller-Wattenscheidts nu?

De winkels zijn gesloten, de koekjes zijn op, de oven staat uit

Oh, dan geef ik je gewoon het gipsen vakwerkhuis!

Ze worden er blij van en hangen hem meteen aan de muur

Prijs mijn talent voor handwerk en prijs mijn begrip van kunst

En geef me, hoezeer ik me ook verzet en in opstand kom

Een stropdas en een fles advocaat!

Man, laten we nu zo snel mogelijk naar huis gaan

Dan ontmoet ik Roswitha en Klaus voor de Zickendrahts

En royaal staken ze mij een blikje in de hand:

En die met mijn koekje, ik herkende haar meteen!

Dus, met pijn in mijn hart, geef ik mijn buit uit:

Roswitha krijgt de das en Klaus de advocaat

««Merry Christmas» fluisteren ze, ««we moeten doorgaan, het spijt ons

We zijn op weg naar Müller-Wattenscheidt!"

Wat leert deze gelijkenis ons?

Ook dat met verraderlijkheid

Geven is gezegender dan ontvangen!