Es Ist Immer Zu Spät - Reinhard Mey

Es ist immer zu spät,

Ungläubig siehst du zu.

Es ist immer zu spät,

Die Dinge sind schneller als du.

Die Zeit ist immer zu knapp,

Schreib‘ deinen Brief noch heut‘ und lauf,

Gib ihn heute noch ab,

Es wartet jemand darauf,

Mit Bangen und Hoffen,

Die Arme weit offen.

Doch die Zeit kommt dir zuvor

Und wieder stehst du vor

Verschlossenem Tor.

Es ist immer zu spät.

Es ist immer zu spät.

Wie du dich sträubst, egal.

Es ist immer zu spät,

Es gibt kein nächstes Mal.

Du bist so nah dran,

Steh auf, da ist ein Telefon.

Nimm deinen Mut, ruf einfach an,

So lange warten sie schon.

Du kannst sie noch erreichen,

Gib nur ein Lebenszeichen.

Ja, sofort.

Ja, nachher.

Sie warten nicht mehr.

Das Zimmer ist leer.

Es ist immer zu spät.

Es ist immer zu spät, du hast es nicht gewagt,

Dein ich liebe dich bleibt immer ungesagt.

Den versproch‘nen Besuch hast du nicht gemacht,

Du hast nicht mehr an ihrem Bett gewacht,

Du hast die Blume nicht ins Haus gebracht

Vorm ersten Frost in der sternklaren Nacht.

Es ist immer zu spät.

Es ist immer zu spät,

Die Chance ist schon verpaßt

Es ist immer zu spät,

Wenn du begriffen hast.

Die Bitte zu Verzeih‘n,

Die du zögernd verdrängst,

Sprich sie aus und lenk‘ ein,

Du wolltest es längst.

Du mußt sie jetzt sagen,

Oder ewig ‘rumtragen,

Deine Worte: Verzeih!

Hätt‘ ich doch!

— Einerlei.

Könnt‘ ich doch noch!

— Vorbei.

Het is altijd te laat

Je kijkt vol ongeloof toe.

Het is altijd te laat

Dingen zijn sneller dan jij.

Tijd is altijd te kort

Schrijf vandaag je brief en ren

geef hem vandaag weg

Er wacht iemand

met angst en hoop,

Open armen.

Maar de tijd komt voor je

En weer spring je eruit

gesloten poort.

Het is altijd te laat.

Het is altijd te laat.

Het maakt niet uit hoe je weerstand biedt.

Het is altijd te laat

Er is geen volgende keer.

Je bent zo dichtbij

Sta op, er is een telefoon.

Pak je moed, bel gewoon

Zo lang wachten ze al.

Je kunt haar nog steeds bereiken

Geef gewoon een teken van leven.

Ja meteen.

Ja later.

Je wacht niet meer.

De kamer is leeg.

Het is altijd te laat.

Het is altijd te laat, je durfde niet

Je ik hou van jou blijft altijd onuitgesproken.

Je hebt het beloofde bezoek niet gedaan,

Je hield geen wacht meer bij haar bed

Je hebt de bloem niet in huis gehaald

Voor de eerste nachtvorst in de sterrennacht.

Het is altijd te laat.

Het is altijd te laat

De kans is al weg

Het is altijd te laat

Wanneer je het begrijpt.

Het verzoek om te vergeven,

die je aarzelend onderdrukt

Spreek het uit en stuur,

Je wilt het al heel lang.

Je moet het nu zeggen

Of voor altijd meedragen

Uw woorden: vergeef me!

Ik zou!

- Maakt niet uit.

Ik zou het nog kunnen!

- Over.