... Es Bleibt Eine Narbe Zurück - Reinhard Mey

Wenn du manchmal stumm deinen Gedanken nachhängst

Und mich ansiehst, ohne mich dabei zu seh’n —

Wenn ich vergebens versuch', zu erraten, was du denkst

Welche Fragen hinter deiner Stirne steh’n

Ahn' ich doch, in Gedanken brichst du über mich den Stab

Doch bedenk, wenn du meine Schuld einschätzt:

Von jeder Wunde, die ich dir zugefügt hab'

Bleibt auch mir eine Narbe zuletzt!

Ich hör' oft, was wir sprachen im nachhinein

Wie ein Fremder, wie durch eine offene Tür —

Sollen das meine Worte gewesen sein?

Und ich find' heut' keine Rechtfertigung mehr dafür!

Doch jedes Wort, mit dem ich dir wehgetan hab'

Bereute ich, während ich es sprach, schon

Denn von jeder Wunde, die ich dir zugefügt hab'

Trag' auch ich eine Narbe davon!

Es ist wohl ein unsel’ges Gesetz, das uns lenkt

Das da will, dass man grad', wen man am meisten liebt

So unbedacht demütigt und grundlos kränkt —

Dafür um so wen’ger nachsieht und vergibt!

Doch für jedes Unrecht, das ich dir angetan hab'

Hab' ich selber gelitten, Stück für Stück

Und von jeder Wunde, die ich dir zugefügt hab'

Bleibt auch mir eine Narbe zurück!

Es ist vieles gescheh’n, eh' ich zu lernen begann

Dass kein Ding für alle Zeit gewonnen ist —

Dass man nicht größ're Opfer erwarten kann

Als man von sich aus bereit zu bringen ist!

Wenn ich dir deine Liebe schlecht gedankt hab'

Wenn du kannst, verzeihe es mir jetzt

Denn von jeder Wunde, die ich dir zugefügt hab'

Bleibt auch mir eine Narbe zuletzt!

Als je soms stilletjes aan je gedachten toegeeft

En je kijkt naar me zonder naar me te kijken -

Als ik tevergeefs probeer te raden wat je denkt

Welke vragen zitten er achter je voorhoofd

Ik vermoed dat je in gedachten het stokje over mij breekt

Maar bedenk bij het beoordelen van mijn schuld:

Van elke wond die ik je heb toegebracht

Er blijft voor mij eindelijk een litteken over!

Ik hoor vaak waar we het daarna over hadden

Als een vreemdeling, als door een open deur -

Hadden dat mijn woorden moeten zijn?

En vandaag kan ik er geen enkele rechtvaardiging voor vinden!

Maar elk woord dat ik gebruikte om je pijn te doen

Ik had er al spijt van toen ik het zei

Vanwege elke wond die ik je heb toegebracht

Ik heb ook een litteken!

Het is waarschijnlijk een ongelukkige wet die ons leidt

Dat er wil dat jij degene bent van wie je het meest houdt

Zo achteloos vernederd en gekwetst zonder reden -

Maar des te minder kijk en vergeef!

Maar voor elk onrecht dat ik je heb aangedaan

Ik heb mezelf beetje bij beetje geleden

En van elke wond die ik je heb toegebracht

Laat bij mij ook een litteken achter!

Er is veel gebeurd voordat ik begon te leren

Dat niets voor altijd wordt gewonnen -

Dat men geen grotere offers kan verwachten

Wanneer je klaar bent om jezelf te brengen!

Als ik je slecht bedankte voor je liefde

Als je kunt, vergeef me dan nu

Vanwege elke wond die ik je heb toegebracht

Er blijft voor mij eindelijk een litteken over!