Einen Koffer In Jeder Hand - Reinhard Mey

Den Kopf in den Schultern, so steh' ich halbwach

Einen Koffer in jeder Hand

Den Bauch voller Kaffee am Morgen danach

Und ordne in meinem Verstand

Noch die Namen und Gesichter dieser Nacht und überleg':

Wie hab' ich sie genannt?

Da ruft jemand: «Höchste Zeit, Mann», und ich mach' mich auf den Weg

— Einen Koffer in jeder Hand

Ein neuer Tag, ein unbeschriebenes Blatt

Ein paar Stunden auf einem Zug

Und neue Gesichter, eine andere Stadt

Und der Abend vergeht wie im Flug

Und die Zeit reicht grade für eine Einwegbegegnung aus

Kein Zurück und auch kein Pfand

Denn in ein paar Stunden steig' ich aus einem andren Zug aus

— Einen Koffer in jeder Hand

Heimkommen und Abschiednehmen zugleich

Kein Mißverständnis, kein Groll

Denn in einem Atemzug nur heißt es gleich

Willkommen und Lebewohl

Gleich, ob bitter oder süß, die Erinnerungen verweh’n

Im Staub am Straßenrand

Es ist längst zu spät, sich noch einmal nach ihnen umzuseh’n

— Einen Koffer in jeder Hand

Und ehe noch ein neuer Morgen anbricht

Hab' ich mich Neuem zugewandt

Vielleicht dankbar und voller Zuversicht

Vielleicht müde und ausgebrannt

Als sucht' ich in jedem Aufbruch, als sucht' ich im Weitergeh’n

Ein Ziel, das ich nie fand

Vielleicht ist es meine Art von Freiheit, schon bereitzusteh’n

Einen Koffer in jeder Hand

Nun, vielleicht heißt wirklich Freisein immerfort bereitzusteh’n

— Einen Koffer in jeder Hand

Met mijn hoofd op mijn schouders sta ik half wakker

Een koffer in elke hand

Buik vol koffie de ochtend erna

En regel in mijn gedachten

Nog de namen en gezichten van deze avond en denk er eens over na:

Hoe noemde ik haar?

Dan roept iemand: "Het is hoog tijd, man," en ik ben onderweg

— Een koffer in elke hand

Een nieuwe dag, een schone lei

Een paar uur in de trein

En nieuwe gezichten, een andere stad

En de avond vliegt voorbij

En er is net genoeg tijd voor een eenrichtingsverkeer

Geen retour en geen aanbetaling

Want over een paar uur stap ik uit een andere trein

— Een koffer in elke hand

Thuiskomen en tegelijk afscheid nemen

Geen misverstand, geen wrok

Omdat het in één adem hetzelfde zegt

Welkom en tot ziens

Of het nu bitter of zoet is, de herinneringen vervagen

In het stof langs de weg

Het is al lang te laat om ze weer te gaan zoeken

— Een koffer in elke hand

En voordat er weer een ochtend aanbreekt

Ik ben overgestapt op iets nieuws

Misschien dankbaar en vol vertrouwen

Misschien moe en opgebrand

Alsof ik op zoek was naar elk vertrek, alsof ik op zoek was naar doorgaan

Een doel dat ik nooit heb gevonden

Misschien is het mijn soort vrijheid om klaar te zijn

Een koffer in elke hand

Nou, misschien betekent vrij zijn echt altijd klaar zijn

— Een koffer in elke hand