Du Hast Mir Schon Fragen Gestellt - Reinhard Mey

Du hast mir schon Fragen gestellt

Über Gott und über die Welt

Und meist konnt' ich dir Antwort geben

Doch jetzt bringst du mich aus dem Lot

Mit deiner Frage nach dem Tod

Und «Was ist, wenn wir nicht mehr leben?»

Da muss ich passen, tut mir leid

Niemand weiß da so recht Bescheid

Solang' es Menschen gibt auf Erden

Ich stelle mir das Sterben vor

So wie ein großes, helles Tor

Durch das wir einmal gehen werden

Dahinter liegt der Quell des Lichts

Oder das Meer, vielleicht auch nichts

Vielleicht ein Park mit grünen Bänken

Doch eh' nicht jemand wiederkehrt

Und mich eines Bess’ren belehrt

Möcht' ich mir dort den Himmel denken

Höher, als Wolkentürme steh’n

Höher noch, als Luftstraßen geh’n

Jets ihre weißen Bahnen schreiben

Jenseits der Grenzen unsrer Zeit

Ein Raum der Schwerelosigkeit

Ein guter Platz, um dort zu bleiben

Fernab von Zwietracht, Angst und Leid

In Frieden und Gelassenheit

Weil wir nichts brauchen, nichts vermissen

Und es ist tröstlich, wie ich find'

Die uns vorangegangen sind

Und die wir lieben, dort zu wissen

Und der Gedanke, irgendwann

Auch durch dies' Tor zu geh’n, hat dann

Nichts Drohendes, er mahnt uns eben

Jede Minute bis dahin

Wie ein Geschenk, mit wachem Sinn

In tiefen Zügen zu erleben

Je hebt me al vragen gesteld

Over God en over de wereld

En meestal kon ik je een antwoord geven

Maar nu breng je me uit balans

Met je vraag over de dood

En "Wat als we niet meer leven?"

Ik moet doorgeven, het spijt me

Niemand weet er echt van

Zolang er mensen op aarde zijn

ik stel me voor dat ik dood ga

Als een grote, heldere poort

Waar we op een dag doorheen zullen gaan

Daarachter ligt de lichtbron

Of de zee, misschien niets

Misschien een park met groene bankjes

Maar voordat iemand terugkeert

En leerde me beter

Ik zou me daar de hemel willen voorstellen

Hoger dan wolkentorens staan

Zelfs hoger dan luchtwegen gaan

Straaljagers schrijven hun witte banen

Voorbij de grenzen van onze tijd

Een ruimte van gewichtloosheid

Een goede plek om te verblijven

Ver van onenigheid, angst en lijden

In vrede en sereniteit

Omdat we niets nodig hebben, missen we niets

En het is geruststellend, denk ik

die ons zijn voorgegaan

En we vinden het leuk om daar te weten

En de gedachte aan ooit

Ook door deze poort gaan, heeft dan...

Niets bedreigends, hij waarschuwt ons gewoon

Elke minuut tot dan

Als een geschenk, met een alerte geest

Te ervaren in diepe tocht