Drei Jahre Und Ein Tag - Reinhard Mey

Sie waren Schreiner, Maurer, Steinmetz, Schmied und Zimmermann

Bald tausend Jahre her, dass ihre Wanderschaft begann

Silberschmied, Böttcher, Kupferstecher, aus bitterster Not

Zogen sie in die Fremde und sie suchten Lohn und Brot

Das Dorf so arm, das Land zu karg, keiner der Arbeit hat

Vater und Mutter kriegen die vielen Mäuler nicht satt

Sie schulterten ihr Bündel, nahmen ihren Wanderstab

Und gingen in die Welt, dorthin, wo’s Arbeit für sie gab

Nichts als den Stenz, nichts als die Kluft, nichts als am Leib das Hemd

Nicht einen roten Heller, immer hungrig, immer fremd

Nur ein kostbares Hab und Gut auf ihrer Wanderschaft:

Das Geschick ihrer Hände, ihren Mut und ihre Kraft

Wir alle seins Brüder

Wir alle seins gleich!

Ein Leben auf der Straße in Schnee oder Regenflut

In staub’ger Werkstatt oder im Gebälk zur Mittagsglut

Auf schwankendem Gerüst, im steilen Dach, im Glockenturm

Und weiterzieh’n in Kälte, in Nässe, Nacht und Sturm

Zu lernen, wie man anderswo die Kathedralen baut

Die Balken zimmert, Schiefer deckt oder den Stein behaut

Glück, wenn es eine Scheune gab als Herberge zur Nacht

Doch oft durchnässt im kühlen Morgentau im Gras erwacht

Und ihre Hände schufen die Burg zu Eisenach

Die Celler Fachwerkgiebel, das Innsbrucker Gold’ne Dach!

Und manch Geselle brachte der Welt ein Meisterstück dar:

Dürer sein Nashorn und Riemenschneider seinen Altar

Wir alle seins Brüder

Wir alle seins gleich!

Magerer Lohn, karges Quartier, und selten satt vom Schmaus

Drei Jahr und einen Tag und niemals näher an zuhaus

Als diese dreißig Meilen, aus dem Heimatkreis verbannt

Daß einen nicht die Sehnsucht, nicht das Heimweh übermannt!

Ihr Werkzeug, die Habseligkeiten, was ihr Eigen ist

Paßt in ein Leintuch, das im Quadrat eine Elle mißt

Und doch hat der entbehrungsreiche Weg sie reich gemacht

Hat Schätze an Erfahrung und Kunstfertigkeit gebracht

Und Reichtümer an Freiheit von drei Jahren auf der Walz

Allein an irdischen Gütern bleibt ihnen bestenfalls

Der goldne Ring im Ohr und der ist nicht da, um zu prahl’n

Nein, um damit wenn’s sein muß, ihr Begräbnis zu bezahl’n

Wir alle seins Brüder

Wir alle seins gleich!

Sie sind Schreiner, Maurer, Steinmetz, sie sind Schmied, und Zimmermann

Heut wie vor tausend Jahren treten sie die Reise an:

Der schwarze Hut, der Ring im Ohr, die Kluft aus alter Zeit

Am Hemd die schwarze, blaue, graue, rote Ehrbarkeit

Ein Weg voller Entsagung, Leben ohne Überfluß

In Freiheit, Gleichheit, Brüderlichkeit, ein freier Entschluß

Und ihre Hände bau’n den Reichstag und das Stelenfeld

Das neue World Trade Center, Brücken in die ganze Welt

Ihr seht sie auf der Rüstung, auf dem First und in den Sparr’n

Und wartend an der Straße, um ein Stück mit Euch zu fahr’n

Dann, brave Christen, ehe ihr vorbeifahrt, denkt daran:

Der Herr, zu dem ihr betet, war auch ein Zimmermann!

Und sagt der nicht: «Was ihr dem Wandrer an der Autobahn

Dem geringsten meiner Brüder tut, das habt ihr mir getan!»

Drum, brave Christen, ehe ihr vorbeifahrt, haltet an:

Der Herr, zu dem ihr betet, war auch ein Zimmermann!

Wir alle seins Brüder

Wir alle seins gleich!

Het waren timmerlieden, metselaars, steenhouwers, smeden en timmerlieden

Bijna duizend jaar sinds hun reis begon

Zilversmid, kuiper, graveur, uit grote nood

Ze gingen naar het buitenland en zochten loon en brood

Het dorp zo arm, het land te dor, niemand heeft werk

Vader en moeder kunnen geen genoeg krijgen van de vele monden

Ze droegen hun rugzak, namen hun wandelstaf mee

En ging de wereld in waar werk voor hen was

Niets dan de Stenz, niets anders dan de outfit, niets anders dan het shirt op het lichaam

Geen cent, altijd honger, altijd vreemd

Alleen een kostbaar bezit op hun reis:

De vaardigheid van hun handen, hun moed en hun kracht

Wij zijn allemaal zijn broers

We zijn allemaal zijn gelijke!

Een leven op de weg in sneeuw of stortregens

In een stoffige werkplaats of in de balken 's middags

Op wiegende steigers, in het steile dak, in de klokkentoren

En ga verder in de kou, in de regen, 's nachts en in stormen

Om te leren hoe u de kathedralen elders kunt bouwen

Hout de balken, bedek de leisteen of kerf de steen

Gelukkig als er een schuur was om 's nachts te overnachten

Maar vaak wakker worden in het gras gedrenkt in de koele ochtenddauw

En hun handen creëerden het kasteel in Eisenach

De Celler vakwerkgevels, het gouden dak van Innsbruck!

En menig gezel bood de wereld een meesterwerk aan:

Dürer zijn neushoorn en Riemenschneider zijn altaar

Wij zijn allemaal zijn broers

We zijn allemaal zijn gelijke!

Magere lonen, schaarse vertrekken en zelden vol feesten

Drie jaar en een dag en nooit dichter bij huis

Dan deze dertig mijl, verbannen uit thuiskring

Laat verlangen of heimwee je niet overweldigen!

Haar gereedschap, haar bezittingen, die van haar zijn

Past in een vel van een el vierkant

En toch heeft het beroofde pad hen rijk gemaakt

Bracht schatten van ervaring en artisticiteit mee

En rijkdom in drie jaar vrijheid op de weg

In het beste geval hebben ze alleen aardse goederen over

De gouden ring in je oor en het is er niet om over op te scheppen

Nee, om haar begrafenis te betalen als dat nodig is

Wij zijn allemaal zijn broers

We zijn allemaal zijn gelijke!

Het zijn timmerlieden, metselaars, steenhouwers, het zijn smeden en timmerlieden

Vandaag beginnen ze, net als duizend jaar geleden, aan hun reis:

De zwarte hoed, de ring in het oor, de outfit van weleer

Op het shirt de zwarte, blauwe, grijze, rode eerlijkheid

Een pad vol verzaking, leven zonder overvloed

In vrijheid, gelijkheid, broederschap, een vrije beslissing

En hun handen bouwen de Reichstag en het veld van Stelae

Het nieuwe World Trade Center, bruggen naar de hele wereld

Je ziet ze op het pantser, op de nok en in de spanten

En wachten op de weg om een ​​stukje met je mee te rijden

Dan, goede christenen, onthoud voordat u voorbij rijdt:

De Heer tot wie je bidt was ook een timmerman!

En zegt hij niet: «Wat zeg je tegen de wandelaar op de Autobahn

Doe dit de minste van mijn broers aan, je hebt het mij aangedaan!"

Daarom, goede christenen, stop voordat u voorbijgaat:

De Heer tot wie je bidt was ook een timmerman!

Wij zijn allemaal zijn broers

We zijn allemaal zijn gelijke!