Die Erste Stunde - Reinhard Mey

Solange, wie ich leben mag

Werd' ich die Stunde und den Tag

Den Augenblick vor Augen haben

Da sie dich mir winzig und warm

Zum ersten Mal in meinen Arm

Und in mein Herz zu schließen, gaben

Für einen Augenblick lang war

Mir das Geheimnis offenbar

Warst du Antwort auf alle Fragen —

Vom Sinn und Widersinn der Welt

Der Hoffnung, die uns aufrechthält

Trotz all' der Müh'n, die wir ertragen

Kein Dutzend Atemzüge alt

Und hattest doch so viel Gewalt

Und alle Macht über mein Leben

So lang' schon deinen Platz darin

Und du vermochtest, ihm den Sinn

Zu nehmen oder neu zu geben

Noch nie zuvor im Leben war

Mir unsere Ohnmacht so klar —

Wir können nur hoffen und bangen

Da stehen wir hilflos herum

Und taugen zu nichts, als nur stumm

Dies Geschenk dankbar zu empfangen

So hielt ich dich, sie war vollbracht

Die lange Reise durch die Nacht

Vom hellen Ursprung aller Dinge

Hab' ich geweint, oder gelacht?

Es war, als ob um uns ganz sacht

Ein Schicksalshauch durchs Zimmer ginge

Da konnte ich die Welt versteh’n

Dem Leben in die Karten seh’n

Und war ein Teil der Schöpfungsstunde

Einmal im Leben sah ich weit

Hin über unsre Winzigkeit

In die endlose Weltenrunde

Zolang ik wil leven

Ik word het uur en de dag

Houd het moment in gedachten

Omdat ze je klein en warm voor me maken

Voor het eerst in mijn arm

En sluit mijn hart, gaf

Voor een moment was het

Het geheim aan mij onthuld

Heeft u alle vragen beantwoord:

Over de zin en onzin van de wereld

De hoop die ons steunt

Ondanks alle ontberingen die we doorstaan

Nog geen dozijn ademhalingen oud

En toch had je zoveel geweld

En alle macht over mijn leven

Zolang je plaats erin

En je was in staat om hem te begrijpen

Win of geef nieuw

Nooit eerder in het leven geweest

Onze machteloosheid zo duidelijk voor mij -

We kunnen alleen maar hopen en vrezen

We staan ​​daar hulpeloos

En zijn nergens goed voor, maar dempen

Om dit geschenk dankbaar te ontvangen

Zo hield ik je vast, het was klaar

De lange reis door de nacht

Van de heldere oorsprong van alle dingen

Heb ik gehuild of gelachen?

Het was alsof overal om ons heen

Een ademtocht van het lot ging door de kamer

Dan kon ik de wereld begrijpen

Kijk naar de kaarten van het leven

En maakte deel uit van het uur van de schepping

Eens in mijn leven heb ik ver gezien

Over onze kleinheid

In de eindeloze ronde van de wereld