Das Butterbrot - Reinhard Mey

Zehn Minuten dauerte die große Autofahrt genau.

Dann stand ich auch schon gestrandet in einem biblischen Stau:

Eine Baustelle am Horizont, Vollsperrung, ich sah rot,

Ich fluchte, spielte am Radio und suchte mein Butterbrot.

Ich fand es verlockend knisternd im Handschuhfach, eine Pracht!

Diese Art von Butterbrot, die keiner so wie Ilse macht:

Noch das Brotpapier beschriftet mit .E"und «R"fürsorglich,

Dieses «E"heißt Emmentaler und das «R», es ist für mich.

Ich packte es aus, es duftete betörend

Noch die warme Backstube heraufbeschwörend.

Die knusprige Kruste splitterte, lustvoll biß ich hinein

Und mir fielen alle Butterbrote meines Lebens ein:

Diese Köstlichkeit, die meine Oma mir auf einem Brett

Mitleidig ins Zimmer schob .Tja, ohne Abendbrot ins Bett!"

Ein Radieschenbrot und eins mit Quark und Schnittlauch, welch ein Fest!

Und noch eins mit Rübensirup, ich liebte Stubenarrest!

Oder wenn mein Vater abends von der Arbeit wiederkam

Und aus seiner Aktentasche diese Alubüchse nahm,

Die ein roter Einweckgummi doppelt genommen umschloß,

Den er sorgfältig abstreifte, wie ich dieses Spiel genoß,

Wenn er den matt-silbrigen Deckel aufmachte

Und vom Brot, das er wieder nach Hause brachte,

Mir und meiner Schwester schweigend je eine Hälfte anbot.

Hab' nie was Besseres gegessen, als Vaters Hasenbrot.

Was war das für ein steinhartes und zugleich köstliches Brot,

Das man Mutter auf dem Schwarzmarkt für die alte.

Leica"bot!

.Es gibt kein hartes Brot, es gibt nur kein Brot und das ist hart!"

Den Spruch hab ich früh gelernt, begriffen und mir wohl bewahrt:

Keinen Bissen soll ich kriegen oder ersticken daran,

Wenn ich jemals ein Stück Brot achtlos zu Boden werfen kann!

Ich hab bei Meistern gegessen, Sternezaubrern hinterm Herd,

Aber was ich über ihre Künste nie vergessen werd,

Ist das Brot, das warm und luftig aus der Meisterküche kam

Und den Abdruck meiner Zähne mit der dicken Butter nahm,

Ist das Tellerchen, das ich meiner Mutter bereitet hab,

Das dem Tellerchen so ähnlich war, das sie als Kind mir gab:

Brot zu Würfeln klein geschnitten ohne Rinde, das, wies scheint,

Alle Kinder kriegen, wenn’s das Leben gut mit ihnen meint —

Auch was mich angeht: Für meine letzte Reise

Begehr' ich keine königlichere Speise!

Hupen, Anlasser, Motoren, der Weg war nicht mehr verstellt,

Ich fuhr an und dachte: Ich hab alle Reichtümer der Welt!

Ich kann atmen, ich kann lieben, und ich leide keine Not.

Ich bin frei und hab in meinem Handschuhfach ein Butterbrot!

De lange autorit duurde precies tien minuten.

Toen kwam ik vast te zitten in een bijbelse verkeersopstopping:

Een bouwplaats aan de horizon, volledige sluiting, ik zag rood,

Ik vloekte, zette de radio aan en zocht mijn boterham.

Ik vond het verleidelijk knetteren in het dashboardkastje, prachtig!

Dit soort boterham dat niemand maakt zoals Ilse:

Zelfs het broodpapier gemarkeerd met "E" en "R" zorgzaam,

Deze "E" betekent Emmentaler en de "R", het is voor mij.

Ik heb het uitgepakt, het rook verleidelijk

Nog steeds de warme bakkerij oproepen.

De knapperige korst versplinterde en ik beet er met smaak in

En ik herinnerde me alle broodjes van mijn leven:

Deze lekkernij die mijn oma me op een bord gaf

Zielig de kamer in geduwd. Nou, naar bed zonder avondeten!"

Een radijsbrood en eentje met kwark en bieslook, wat een feest!

En nog een met bietensiroop, ik vond het heerlijk om geaard te worden!

Of toen mijn vader 's avonds thuiskwam van zijn werk

En haalde dat aluminium blikje uit zijn koffertje

Die een rode inblikkende gom omsluit, twee keer genomen,

Die hij voorzichtig wegwuifde terwijl ik van deze game genoot

Toen hij het matte zilverkleurige deksel opende

En van het brood dat hij weer mee naar huis nam

Biedt stilletjes de helft aan mij en de andere helft aan mijn zus aan.

Ik heb nog nooit iets lekkers gegeten dan vaders konijnenbrood.

Wat was dat keiharde en tegelijk heerlijke brood,

Die op de zwarte markt voor de oude moeder.

Leica"bot!

.Er bestaat niet zoiets als hard brood, er is gewoon geen brood en dat is moeilijk!"

Ik leerde het gezegde al vroeg, begreep het en bewaarde het goed:

Ik zal er niet in gebeten of stikken,

Als ik ooit een stuk brood achteloos op de grond kan gooien!

Ik heb gegeten met meesters, sterrenmagiërs achter de kachel,

Maar wat ik nooit zal vergeten over haar kunsten

Is het brood dat warm en luchtig uit de hoofdkeuken kwam?

En nam de afdruk van mijn tanden met de dikke boter

Is het bordje dat ik voor mijn moeder heb klaargemaakt?

Dus zoals het bord dat ze me als kind gaf:

Brood in kleine blokjes gesneden zonder korst, wat, zo lijkt het,

Alle kinderen krijgen kinderen als het leven goed voor ze is -

Ook wat mij betreft: Voor mijn laatste reis

Ik verlang geen koninklijk eten meer!

Claxons, starters, motoren, de weg was niet langer geblokkeerd,

Ik begon en dacht: ik heb alle rijkdom van de wereld!

Ik kan ademen, ik kan liefhebben, en ik ben niet in nood.

Ik ben vrij en ik heb een boterham in mijn dashboardkastje!