Berlin Tut Weh - Reinhard Mey

Ich hab' mit dir gelebt mein ganzes Leben

Ich kenn' dich in- und auswendig, scheint mir

Und all' meine Erinn’rungen verweben

Sich ganz mit deinem Namen und mit dir

Sie sagen, du tust gut, ich glaube eher

Du rührst mich, wühlst mich auf, wenn ich dich seh'

Du triffst mich tiefer, du gehst mir viel näher

Du tust mir weh!

Du tust mir weh!

Du malst dich an mit grellen bunten Farben

Sie schminken dich mit Oberflächlichkeit

Aber ich sehe jede deiner Narben

Und alle Schatten der Vergangenheit

Vergessen und verraten und geschunden

Wenn ich hinter deine Fassaden seh'

Ist mir’s, als spürt' ich jede deiner Wunden

Du tust mir weh!

Du tust mir weh!

Staatsmann und Hinterbänkler, alle kamen

Mit großen Sprüchen und mit Prunk und Pracht

Und alle schmückten sich mit deinem Namen

Und gingen wie die Diebe in der Nacht

Es schmerzt zu sehen, wie sie dich missbrauchen

Für jede Lüge, für jedes Klischee

Um ihren Phrasen Leben einzuhauchen

Du tust mir weh!

Du tust mir weh!

Fast alle meine Freunde sind gegangen

Gewiss, manchmal verstehe ich sie gut

Ich habe nur zu sehr an dir gehangen

Mit meiner Trauer und mit meiner Wut

Wie oft verlasse ich dich in Gedanken

Und komm' kleinlaut zurück, bevor ich geh!

So stiehlt man sich nicht vom Bett eines Kranken

Du tust mir weh!

Du tust mir weh!

Du hast mich um ein Stück Freiheit betrogen

Mich, der nichts Teureres als Freiheit weiß

Doch immer hat es mich zu dir gezogen

Vielleicht kenne ich darum ihren Preis

Ich liebe dich, du Stadt mit allen Schmerzen

Und trage halt, wohin immer ich geh'

Einen Splitter von dir in meinem Herzen!

Du tust mir weh!

Berlin tut weh!

Ik woon al mijn hele leven bij jou

Ik ken je van binnen en van buiten, lijkt het mij

En weef al mijn herinneringen samen

Helemaal met je naam en met jou

Ze zeggen dat het goed met je gaat, ik denk meer zo

Je raakt me aan, maakt me wakker als ik je zie

Je raakt me dieper, je komt veel dichter bij me

je doet me pijn

je doet me pijn

Je schildert jezelf met felle felle kleuren

Ze maken je goed met oppervlakkigheid

Maar ik zie elk van je littekens

En alle schaduwen van het verleden

Vergeten en verraden en mishandeld

Als ik achter je façades kijk

Ik heb het gevoel alsof ik elk van je wonden heb gevoeld

je doet me pijn

je doet me pijn

Staatsman en backbencher, ze kwamen allemaal

Met grote spreuken en met pracht en praal

En iedereen versierde zich met jouw naam

En ging als dieven in de nacht

Het doet pijn om te zien dat ze je misbruiken

Voor elke leugen, voor elk cliché

Om leven te blazen in hun zinnen

je doet me pijn

je doet me pijn

Bijna al mijn vrienden vertrokken

Natuurlijk begrijp ik ze soms goed

Ik was gewoon te gehecht aan je

Met mijn verdriet en met mijn woede

Hoe vaak laat ik je in mijn gedachten

En kom gedwee terug voordat ik ga!

Zo steel je niet van het bed van een zieke

je doet me pijn

je doet me pijn

Je hebt me een stukje van mijn vrijheid ontnomen

Ik die niets liever weet dan vrijheid

Maar het heeft me altijd naar je toe getrokken

Misschien ken ik daarom hun prijs

Ik hou van je, je stad met alle pijnen

En draag waar ik ook ga

Een stukje van jou in mijn hart!

je doet me pijn

Berlijn doet pijn!