Bei Hempels Unterm Bett - Reinhard Mey

Hempels ha’m ein Häuschen mit 'nem Garten drumherum

Grade Büsche, grade Bäume, da wächst keine Primel krumm

Der Weg ist streng geharkt und militärisch knapp bepflanzt

Gesäumt von Rasen, wo kein Hälmchen aus der Reihe tanzt

Am Zaun, die Hecke ist auf Stacheldrahtlänge gestutzt

Und Namensschild und Klingel werden jeden Tag geputzt

Ein Heer von Gartenzwergen hält die Wacht in Reih' und Glied

Und wer davor steht, der nimmt Haltung an und sagt, wenn er das sieht:

«Ach wie nett, ach wie adrett!

Aber wie, aber wie, aber wie, aber wie, aber wie

Sieht’s aus bei Hempels unterm Bett?»

Frau Hempel hat 'nen Pudel, der so aussieht wie sie:

Hinterlistig, dick und falsch, ein selten abscheuliches Vieh

Der trägt ein Glitzerschleifchen in den Löckchen und ich schwör':

Die zwei haben ein Verhältnis und den gleichen Frisör!

Herr Hempel hat ein Auto, das er schier abgöttisch liebt

Das er wäscht und wachst und wienert und unter das er sich schiebt

Durch das er saugend robbt, vor dem er lechzend niederkniet

Und jeder sagt, der Herrn und Frau, Pudel und Auto Hempel sieht:

«Ach wie nett, ach wie adrett!

Aber wie, aber wie, aber wie, aber wie, aber wie

Sieht’s aus bei Hempels unterm Bett?»

Und bricht plötzlich gänzlich unvermittelt über Hempels Haus

Die Nächstenliebe rein und schrill, die Wei-hei-nachtszeit aus

Geh’n in den Bäumen knallbunte Lichtergirlanden an

Schön grell, wie die Neonreklamen auf der Reeperbahn

Die Tür mit Sternen überladen und tannenbekränzt

Die elektrische Kerze und das Kinderauge glänzt

Vor Strohherzen im Fenster, dem Symbol der Menschlichkeit

Ja, da stehst du sprachlos da und schauderst vor Gemütlichkeit

Ach wie nett, ach wie adrett!

Aber wie, aber wie, aber wie, aber wie, aber wie

Sieht’s aus bei Hempels unterm Bett?

Da liegt 'ne weiße Weste mit 'nem großen schmier’gen Fleck

Ein Meineid und ein Schafspelz und ein Stecken voller Dreck

Der Block, auf dem er seine anonymen Briefe schreibt

Der Trenchcoat, wenn’s ihn wieder in den Stadtpark treibt

Das Fernglas, mit dem er in fremde Autofenster giert

Das Heft, in dem er sich die kecken Parksünder notiert

Seine Schmuddelpornos, sein Toupet, von vor dem Kopf ein Brett

Falsche Fünffz'ger und ein Flachmann, liegen unter Hempels Bett

Woher weiß ich das so genau?

Vom Liebhaber von Hempels Frau!

Manchmal kommt der drunter vor, und dann bemerkt er kokett:

«Also hier sieht’s ja aus, wie bei Hempels unterm Bett!»

Hempels heeft een huisje met een tuin eromheen

Rechte struiken, rechte bomen, geen sleutelbloem groeit scheef

Het pad is strikt geharkt en militair nauwelijks geplant

Omzoomd met gazons waar geen mes uit de pas loopt

Op het hek is de heg getrimd tot de lengte van prikkeldraad

En naambordjes en bellen worden elke dag schoongemaakt

Een leger tuinkabouters houdt de wacht in de gaten

En wie ervoor staat, gaat staan ​​en zegt als hij dit ziet:

"Oh, wat leuk, oh, wat slim!

Maar hoe, maar hoe, maar hoe, maar hoe, maar hoe?

Hoe is het met de Hempels onder het bed?"

Mevrouw Hempel heeft een poedel die op haar lijkt:

Stiekem, dik en bedrieglijk, een zelden gemeen beest

Hij draagt ​​een glitterstrik in zijn krullen en ik zweer:

De twee hebben een affaire en dezelfde kapper!

Meneer Hempel heeft een auto waar hij bijna dol op is

Dat hij wast en waxt en polijst en waar hij zich onder duwt

Waardoor hij zuigend kruipt, waarvoor hij dorstig neerknielt

En iedereen die meneer en mevrouw, poedel en auto Hempel ziet, zegt:

"Oh, wat leuk, oh, wat slim!

Maar hoe, maar hoe, maar hoe, maar hoe, maar hoe?

Hoe is het met de Hempels onder het bed?"

En plotseling breekt uit het niets boven het huis van Hempel

Liefdadigheid puur en schel, kerstvakantie vrij

Felgekleurde lichtslingers gaan aan in de bomen

Lekker fel, zoals de neonreclames op de Reeperbahn

De deur is beladen met sterren en omkranst met dennenbomen

De elektrische kaars en het oog van het kind schijnt

Voor stroharten in het raam, het symbool van de mensheid

Ja, daar sta je dan sprakeloos en huiverend van de troost

Oh wat leuk, oh wat leuk!

Maar hoe, maar hoe, maar hoe, maar hoe, maar hoe?

Wat dacht je van Hempels onder het bed?

Er is een wit vest met een grote vettige vlek

Een meineed en een schapenvacht en een stok vol vuil

De blocnote waarop hij zijn anonieme brieven schrijft

De trenchcoat als hij hem terug naar het stadspark drijft

De verrekijker waarmee hij in vreemde autoruiten smacht

Het notitieboekje waarin hij de brutale parkeerovertreders noteert

Zijn vieze porno, zijn toupetje, een plank voor zijn hoofd

Valse vijf-auto's en een heupfles liggen onder Hempels bed

Hoe weet ik dat zo precies?

Van de minnaar van Hempels vrouw!

Soms komt hij eronder, en dan merkt hij koket op:

'Nou, het lijkt erop dat Hempel hier onder het bed ligt!'