Aber Zu Haus Kann Ich Nur In Berlin Sein - Reinhard Mey

Aber Zu Haus Kann Ich Nur In Berlin Sein:

Ich mag das Allgäu und die bunten Kühe, die auf den sanften, grünen Hügeln

muh’n.

Ich mag den Rhein trotz seiner trüben Brühe, und ich mag alle,

die etwas dagegen tun.

Das Alte Land und Hamburg mag ich gerne,

ich mag das Land, wo man sich Spätzle macht, ich mag den Kohlenpott von Hamm

bis Herne, und ich mag Mainz, wenn es nicht grade singt und lacht!

Aber zu Haus kann ich nur in Berlin sein, da ist das Leben, da wohnt der Bär.

Denk' ich «zu Haus», fällt mir nur Berlin ein, da bin ich glücklich,

da fehlt mir nichts mehr.

Ich hab' 'nen Nagelknipser aus Solingen, mein Pudding kommt direkt aus

Bielefeld, mein liebster Suppenwürfel kommt aus Singen, und in Vechta kommt

mein Frühstücksei zur Welt.

Ich zeche gern im Ratskeller zu Bremen,

ich friere gern im Sommer in Scharbeutz, lass' mir im Schwarzwald den

Blinddarm rausnehmen, und ich stehe im Stau am Kamener Kreuz.

Aber zu Haus kann ich nur in Berlin sein, da ist das Leben, da wohnt der Bär.

Denk' ich «zu Haus», fällt mir nur Berlin ein, da bin ich glücklich,

da fehlt mir nichts mehr.

Ich liebe Kiel und all' die kleinen Sprotten, in Flensburg sitz' ich gern und

prüf den Rum. Nur, bleib' ich zu lang' fort, krieg' ich die Motten,

und dann hilft alles nix, dann kehr' ich einfach um.

Und wenn ich auf der

Transitstrecke rolle, dann spür' ich schon ein Kribbeln und ein Zieh’n,

dann schmunzle ich bei der Gesichtskontrolle: «Na gewiß doch, Herr Genosse,

ich will nach Berlin!»

Aber zu Haus kann ich nur in Berlin sein, da ist das Leben, da wohnt der Bär.

Denk' ich «zu Haus», fällt mir nur Berlin ein, da bin ich glücklich,

da fehlt mir nichts mehr.

Je mehr ich durch die Weltgeschichte renne, desto mehr komm' ich dazu,

einzuseh’n: Wenn ich wo einen Ort «Zuhause"nenne, dann muß da mindestens

Berlin aufm Ortsschild steh’n!

Denn zu Haus kann ich nur in Berlin sein, da ist das Leben, da wohnt der Bär.

Denk ich «zu Haus», fällt mir nur Berlin ein, da bin ich glücklich,

da fehlt mir nichts mehr

Maar ik kan alleen thuis zijn in Berlijn:

Ik hou van de Allgäu en de kleurrijke koeien op de zachte, groene heuvels

loeien.

Ik hou van de Rijn ondanks zijn troebele bouillon, en ik hou van alles

die er iets aan doen.

Ik hou van het Altes Land en Hamburg,

Ik hou van het land waar ze spätzle maken, ik hou van de kolenpot in Hamm

naar Herne, en ik hou van Mainz als het niet zingt en lacht!

Maar ik kan alleen thuis zijn in Berlijn, daar is het leven, daar leeft de beer.

Als ik aan "thuis" denk, denk ik alleen aan Berlijn, daar ben ik blij

Ik mis niets meer.

Ik heb een nagelknipper uit Solingen, mijn pudding komt er zo uit

Bielefeld, mijn favoriete soepblokje komt uit Singen, en komt naar Vechta

mijn ontbijtei aan de wereld.

Ik drink graag in de Ratskeller in Bremen,

Ik vries graag in de zomer in Scharbeutz, laat me in het Zwarte Woud

Haal de appendix eruit en ik sta vast in de file bij het Kamener Kreuz.

Maar ik kan alleen thuis zijn in Berlijn, daar is het leven, daar leeft de beer.

Als ik aan "thuis" denk, denk ik alleen aan Berlijn, daar ben ik blij

Ik mis niets meer.

Ik hou van Kiel en alle kleine sprot, ik zit graag in Flensburg en

Controleer de rum, maar als ik te lang wegblijf, krijg ik de motten.

en dan helpt niets, dan draai ik me gewoon om.

En als ik op de

transitroute, dan voel ik al een tinteling en een trekkend,

dan glimlach ik tijdens de gezichtscontrole: «Natuurlijk, meneer,

Ik wil naar Berlijn!»

Maar ik kan alleen thuis zijn in Berlijn, daar is het leven, daar leeft de beer.

Als ik aan "thuis" denk, denk ik alleen aan Berlijn, daar ben ik blij

Ik mis niets meer.

Hoe meer ik door de wereldgeschiedenis blader, hoe meer ik erbij kom

om te zien: als ik een plek ergens "thuis" noem, dan moet het tenminste

Berlijn op het plaatsnaambord!

Want ik kan alleen thuis zijn in Berlijn, daar is het leven, daar leeft de beer.

Als ik aan "thuis" denk, denk ik alleen aan Berlijn, daar ben ik blij

Ik mis niets meer