Abends An Deinem Bett - Reinhard Mey

Und wieder steh' ich schweigend hier

An deinem Bett und streiche dir

Noch einmal leis' über das Haar —

In tiefem Schlaf liegst du vor mir

So friedlich wie ein kleines Tier

Das einen Tag lang emsig war!

Und deine Hilflosigkeit rührt

Mich, dass es mir die Kehle schnürt

Und wieder kommt’s mir in den Sinn

Dass ich nun Sorge trag' für dich

Ich alter Bruder Liederlich —

Wie wichtig ich auf einmal bin!

Abends, an deinem Bett, zerrinnt

Das Wichtige zur Nichtigkeit —

Ratlos und voller Dankbarkeit

Steh' ich vor dir, und ich empfind'

So etwas wie Demut, mein Kind!

Ich gehör' mir nicht mehr allein —

Nein, ganz frei werd' ich nie mehr sein

Ganz sorglos und ganz unbeschwert!

Jede Entscheidung, jeden Schritt

Jeden Gedanken lenkst du mit

Solange, wie ich denken werd'!

Aber meine Sorglosigkeit

Bin ich zu tauschen gern bereit

Und meine Ruhe geb' ich her

Für das Knäuel, das sich an mich hängt

Den Freudenschrei der mich empfängt

Wenn ich am Abend wiederkehr'!

Abends, an deinem Bett, zerrinnt

Das Wichtige zur Nichtigkeit —

Ratlos und voller Dankbarkeit

Steh' ich vor dir, und ich empfind'

So etwas wie Demut, mein Kind!

Nun gute Nacht, dein Tag war lang —

Wenn es mir nicht so ganz gelang

Für dich zu sein, wie ich gern wär'

Dann hab' Geduld mit mir, weißt du

Ich lerne noch soviel dazu —

Morgen weiß ich vielleicht schon mehr!

Und wenn ich ungeduldig war

Schroff und ungerecht sogar

Dann musst du mir bitte verzeih’n!

Ich sollt' es wissen, eigentlich

Der größ're von uns zwei’n bin ich —

Könnt' ich doch auch der Weis’re sein!

Abends, an deinem Bett, zerrinnt

Das Wichtige zur Nichtigkeit —

Ratlos und voller Dankbarkeit

Steh' ich vor dir, und ich empfind'

So etwas wie Demut, mein Kind!

Abends, an deinem Bett, zerrinnt

Das Wichtige zur Nichtigkeit —

Ratlos und voller Dankbarkeit

Steh' ich vor dir, und ich empfind'

So etwas wie Demut, mein Kind!

En weer sta ik hier stil

Aan je bed en aai jezelf

Nog een keer zacht over het haar -

Je ligt voor me in een diepe slaap

Zo vredig als een klein dier

Dat was een dagje druk!

En je hulpeloosheid is ontroerend

Ik dat het mijn keel strak maakt

En weer komt het in me op

Dat ik nu voor je zorg

ik oude broer slordig-

Wat ben ik ineens belangrijk!

In de avond, bij je bed, smelt weg

Het belangrijkste van nietigheid —

Hulpeloos en vol dankbaarheid

Ik sta voor je en ik voel

Iets als nederigheid, mijn kind!

Ik ben niet langer alleen van mezelf -

Nee, ik zal nooit meer helemaal vrij zijn

Helemaal zorgeloos en helemaal zorgeloos!

Elke beslissing, elke stap

Jij begeleidt elke gedachte

Zolang ik zal nadenken!

Maar mijn onzorgvuldigheid

Ik ben bereid om te ruilen

En ik geef mijn rust

Voor de knoop die zich aan mij hecht

De schreeuw van vreugde die me begroet

Als ik 's avonds terugkom!

In de avond, bij je bed, smelt weg

Het belangrijkste van nietigheid —

Hulpeloos en vol dankbaarheid

Ik sta voor je en ik voel

Iets als nederigheid, mijn kind!

Welterusten, je dag was lang...

Als het me niet helemaal gelukt is

Om voor jou te zijn zoals ik zou willen zijn

Verdraag me dan, weet je?

Ik leer nog zoveel...

Morgen weet ik misschien meer!

En toen ik ongeduldig was

Hard en oneerlijk zelfs

Dan moet je me alsjeblieft vergeven!

Ik zou het eigenlijk moeten weten

Ik ben de langste van ons twee -

Kon ik maar de wijze zijn!

In de avond, bij je bed, smelt weg

Het belangrijkste van nietigheid —

Hulpeloos en vol dankbaarheid

Ik sta voor je en ik voel

Iets als nederigheid, mijn kind!

In de avond, bij je bed, smelt weg

Het belangrijkste van nietigheid —

Hulpeloos en vol dankbaarheid

Ik sta voor je en ik voel

Iets als nederigheid, mijn kind!