51er Kapitän - Reinhard Mey

Ich seh‘ noch, wie mein Vater aussteigt aus dem 6 Uhr 20 Vorortszug

Mit der abgewetzten Aktenmappe und dem grauen Mantel, den er trug

Jeden Abend stand ich da am Bahnhof, ich war grade neun oder zehn

Und ich war stolz, den staub‘gen Siedlungsweg lang neben ihm zu gehn

Und dann musst‘ er mir jeden Abend die immer gleiche Geschichte erzähl‘n:

Wie einmal alles mit uns werden würde, und da durfte kein Wort fehl‘n

Und immer vor der Haustür musst‘ er sagen: «Eines Tages wirst du sehn

Da werden wir beide hier vorfahr‘n in einem schneeweißen 51er Kapitän!

Und die Sitze sind aus rotem Leder und der Himmel ist wie ein Dom

Und der Lack glänzt in der Sonne, und überall funkelt Chrom

Die Motorhaube nimmt kein Ende und die Kühlerfigur blitzt

Und du glaubst, du würdest schweben, wenn du hinterm Lenkrad sitzt!"

Ich hatte eine schwarze Trainingshose und mein Vater besaß ein Paar Schuh‘

Aber wenn er so erzählte, dann fehlte nicht mehr viel dazu

Und wenn ich meine Augen schloss, dann konnte ich uns wirklich sehn:

Meinen Vater und mich vor der Haustür in einem schneeweißen 51er Kapitän!

Nun, es kamen andre Zeiten, es ging voran und irgendwann

Kam mein Vater dann tatsächlich eines Abends mit einem Auto an:

Es war ein steinalter Olympia, bei dem immer der Gaszug riss

Bei dem nie die Heizung ausging, im Grunde war das ein Totalbeschiss

Meinen Vater aber war er gut genug, das war genau seine Art

An sich selber immer rumzuknausern, an uns hat er nie gespart

Mir jede Chance im Leben geben, mich einmal auf dem Treppchen zu sehn

Das war es: der totale Luxus war sein schneeweißer 51er Kapitän

Er hat nie mehr davon gesprochen, doch ich weiß, er hat davon geträumt

Vielleicht war das so ein Symbol für eine Chance, die man versäumt

Heut würd‘ ich ihm gern einen schenken, ich weiß sogar, wo einer steht:

Rotes Leder, Weißwandreifen, und sogar das Radio geht

Mein Vater ist vor ein paar Jahr‘n gestorben, es hat nicht hingehau‘n diesmal

Nicht einmal auf seiner letzten Fahrt, da war‘s ein schwarzer Admiral

Aber wenn es einen Himmel geben sollte, dann werd‘ ich ihn endlich sehn:

Denn dann holt mein Alter Herr mich ab in einem schneeweißen 51er Kapitän!

Ik zie mijn vader nog steeds uit de lokale trein van 6:20 stappen

Met de versleten aktetas en de grijze jas die hij droeg

Elke avond stond ik daar op het station, ik was negen of tien

En ik was trots om naast hem te lopen over het stoffige nederzettingspad

En dan moest hij me elke avond hetzelfde verhaal vertellen:

Hoe alles op een dag met ons zou zijn, en geen woord kon ontbreken

En altijd voor de deur moest hij zeggen: «Op een dag zul je zien»

We rijden hier allebei naartoe in een sneeuwwitte '51 Captain!

En de stoelen zijn van rood leer en de lucht is als een kathedraal

En de lak glanst in de zon en chroom schittert overal

De motorkap houdt nooit op en het ornament op de motorkap flitst

En je denkt dat je zweeft als je achter het stuur zit!"

Ik had een zwarte joggingbroek en mijn vader had een paar schoenen'

Maar toen hij het zo vertelde, ontbrak er niet veel

En toen ik mijn ogen sloot, kon ik ons ​​echt zien:

Mijn vader en ik voor de deur in een sneeuwwitte kapitein uit '51!

Nou, er kwamen andere tijden, dingen gingen door en uiteindelijk

Op een avond arriveerde mijn vader echt in een auto:

Het was een steenoud Olympia, waar altijd de gaskabel brak

Waar de verwarming nooit uitging, was het eigenlijk een totale shit

Maar hij was goed genoeg voor mijn vader, dat was precies zijn stijl

Altijd beknibbeld op zichzelf, hij beknibbelde nooit op ons

Geef me alle kans in het leven om mezelf op het podium te zien

Dat was het: de totale luxe was zijn sneeuwwitte kapitein uit '51

Hij sprak er nooit meer over, maar ik weet dat hij ervan gedroomd heeft

Misschien was dat een symbool van een gemiste kans

Vandaag zou ik hem er een willen geven, ik weet zelfs waar er een is:

Rood leer, whitewall banden en zelfs de radio werkt

Mijn vader is een paar jaar geleden overleden, deze keer werkte het niet

Zelfs niet op zijn laatste reis, het was een zwarte admiraal

Maar als er een hemel zou moeten zijn, dan zal ik die eindelijk zien:

Want dan pikt mijn vader me op in een sneeuwwitte Kapitein uit '51!