Haz de luz - Rayden

Quiero que veas el atardecer

Cuando el sol empieza a caer

Y tras él las farolas se encienden

El cielo se prende y se tiñe de tonos pastel

Que tengas el mundo a tus pies y también de montera

Que sepas seguir las pisadas

Sabiendo el peaje que tiene querer dejar huella

Que nada te ciegue, a menos que sea otra mirada

Que llegues, cierres los ojos, los abras

Y veas la luz de una vela apagada

Que me pongas cara

Me digas si esta voz me pega

Que quieras pescar en el agua el reflejo de la luna llena

Que cuentes todos los segundos que tarda en vaciarse un reloj de arena

Que gires la bola del mundo

Y elijas destino al azar con las yemas

Que veas Madrid, París, Berlín, Pekín y también Las Vegas

Que puedas contemplar todo hasta donde tu vista llega

Que te hipnotice una llama de una hoguera en mitad de la playa

Y se mueva como las mareas mueven olas contra la Atalaya

Que se giren hacia mí tus ojos, tus ojos lentos

En ese punto entre el alma y el cuerpo

Cerrándolos conmigo dentro

Quiero que nos volvamos a ver

Déjame ver cómo me ven tus ojos, ven

Quiero decirte que si hablamos de mirar

Los ojos son de quien te los hace brillar

Quiero que nos volvamos a ver

Déjame ver cómo me ven tus ojos, ven

Quiero decirte que si hablamos de mirar

Los ojos son de quien te los hace brillar

Quiero que nos volvamos a ver…

Quiero que vayas a un cine y te sientes

Ver en cada escena cómo te sorprenden

Efectos especiales y que dudes si son reales

Que te tumbes mirando hacia el cielo

Buscando en las nubes formas de animales

Cometas y estrellas fugaces, fuegos artificiales

Que si nubla y diluvia de nuevo

Que soples pestañas del dedo

Y con los dedos cuentes los segundos

Y cuanto separan el rayo del trueno

Que cuentes todas las estrellas

Y pongas tu firma por el firmamento

A fin de ponerle tu nombre a este mundo

Pues es del color con el que quieras verlo

Que sepas que toda luz lleva sujeta una silueta

Que leas lo más bonito del mundo

Aunque se escriba con mala letra

Que no son los ojos, es la mirada

Que no es la mirada, es cómo me miras

Que no es cómo miras, es cómo te callas y dices aunque no lo digas

Que veas todas las cosas

Sobre todo las más importantes

Pero la cosa es que, paradójicamente

No se dejan ver las más grandes

O se ven con los ojos cerrados

¿Por eso será que los cerramos cuando besamos, lloramos y soñamos?

Quiero que nos volvamos a ver

Déjame ver cómo me ven tus ojos, ven

Quiero decirte que si hablamos de mirar

Los ojos son de quien te los hace brillar

Quiero que nos volvamos a ver

Déjame ver cómo me ven tus ojos, ven

Quiero decirte que si hablamos de mirar

Los ojos son de quién te los hace brillar

Quiero que nos volvamos a ver…

Ik wil dat je de zonsondergang ziet

Als de zon begint onder te gaan

En achter hem gaan de straatverlichting aan

De lucht gaat aan en is geverfd in pasteltinten

Moge je de wereld aan je voeten hebben en ook uit montera

Dat je weet hoe je in de voetsporen moet treden

De tol kennen van het willen achterlaten van een stempel

Laat niets je verblinden, tenzij het een andere blik is

Dat je aankomt, sluit je ogen, open ze

En zie het licht van een gedoofde kaars

dat je tegenover me staat

Vertel me of deze stem me raakt

Dat je de weerspiegeling van de volle maan in het water wilt vangen

Dat je alle seconden telt die nodig zijn om een ​​zandloper leeg te maken

Dat je de bal van de wereld draait

En je kiest willekeurig het lot met de dooiers

Dat je Madrid, Parijs, Berlijn, Peking en ook Las Vegas ziet

Dat je alles kunt overdenken zover je zicht reikt

Gehypnotiseerd worden door een vlam van een vreugdevuur midden op het strand

En beweeg zoals de getijden golven tegen de Wachttoren bewegen

Laat je ogen naar mij draaien, je langzame ogen

Op dat punt tussen de ziel en het lichaam

sluit ze met mij binnen

Ik wil dat we elkaar weer ontmoeten

Laat me zien hoe je ogen me zien, kom

Ik wil je vertellen dat als we het over kijken hebben...

De ogen zijn van degene die ze laat stralen

Ik wil dat we elkaar weer ontmoeten

Laat me zien hoe je ogen me zien, kom

Ik wil je vertellen dat als we het over kijken hebben...

De ogen zijn van degene die ze laat stralen

Ik wil dat we elkaar weer ontmoeten...

Ik wil dat je naar de bioscoop gaat en gaat zitten

Zie in elke scène hoe ze je verrassen

Speciale effecten en waarvan je twijfelt of ze echt zijn

Dat je naar de lucht kijkt

In de wolken zoeken naar dierenvormen

Kometen en vallende sterren, vuurwerk

Wat als het weer bewolkt en giet?

Je blaast met je vingerwimpers

En met je vingers tel je de seconden

En hoe ver staat de bliksem van de donder?

dat je alle sterren telt

En zet je handtekening voor het firmament

Om je naam op deze wereld te zetten

Nou, het is de kleur waarmee je het wilt zien

Dat je weet dat al het licht een silhouet heeft bevestigd

Dat je het mooiste ter wereld leest

Zelfs als het met een slecht handschrift is geschreven

Het zijn niet de ogen, het is de look

Het is niet de look, het is hoe je naar me kijkt

Dat het niet is hoe je eruit ziet, het is hoe je je mond houdt en zegt, zelfs als je het niet zegt

dat je alle dingen ziet

Vooral de belangrijkste

Maar het punt is, paradoxaal genoeg

De grootste zijn niet zichtbaar

Of ze zien elkaar met hun ogen dicht

Sluiten we ze daarom als we kussen, huilen en dromen?

Ik wil dat we elkaar weer ontmoeten

Laat me zien hoe je ogen me zien, kom

Ik wil je vertellen dat als we het over kijken hebben...

De ogen zijn van degene die ze laat stralen

Ik wil dat we elkaar weer ontmoeten

Laat me zien hoe je ogen me zien, kom

Ik wil je vertellen dat als we het over kijken hebben...

De ogen zijn van wie ze voor jou laat stralen

Ik wil dat we elkaar weer ontmoeten...