Domani è un altro giorno - Raige, Simona Molinari

Questo tempo si ricorderà di noi

In fondo siamo i nuovi eroi

Solo che non stiamo nelle saghe e non abbiamo spade

L’Odissea è nelle strade

Guardi tua madre e tuo padre

Hanno più acciacchi che soddisfazioni

Perché il trucco non è quello di riuscire a migliorare

Ma di non diventare il frutto degli errori

Hai cambiato prospettive

Hai perso troppo tempo e il tempo ti uccide

Non ti spaventa scegliere o fallire

Ti terrorizza non avere alternative

Dentro hai il terremoto e un terremoto

È come un vulcano senza più il fuoco

Che sceglie di esplodere dentro, da solo

Nella speranza di non far male a nessuno e di fare qualcosa di buono

Tu non sei una sola, non sei mai da sola, non sei mai da sola

In questo fuoco

Tu lo senti il vento, con il suo tormento, con il suo lamento

Riempie il vuoto

E hai cercato una cura

Hai rinnegato ciò che sei e la tua stessa natura

Qua da sola, quanto è dura

Ma non esiste coraggio più grande dell’ammettere la propria paura

Domani è un altro giorno

E tu hai solo bisogno di guardarti intorno

Testa alta e petto in fuori

Respira così a fondo da far bruciare i polmoni che se ti tocco mi ustioni

La vita scorre così forte che ogni fottuto momento

Meriterebbe di essere vissuto come cento

Anni d’isolamento, disegnati dal tempo come dune dal vento

Angoli di deserto sotto un cielo aperto

Che sembra che Dio stesso stia scendendo

Non frenare le lacrime anche la pioggia diventa rugiada

E qua nessuno ti ha dimenticata

Tu non sei una sola, non sei mai da sola, non sei mai da sola

In questo fuoco

Tu lo senti il vento, con il suo tormento, con il suo lamento

Riempie il vuoto

Sono i pensieri a dare forma alle persone e alle cose

Con la forza di un ciclone

Se pensiamo di essere niente, di non valere niente

Alla fine diventeremo quel niente

I pensieri danno forma alle persone e alle cose

Con la forza di un ciclone

Se pensiamo di essere niente e di non valere niente

Alla fine diventeremo quel niente

Tu non sei una sola, non sei mai da sola, non sei mai da sola

In questo fuoco

Tu lo senti il vento, con il suo tormento, con il suo lamento

Riempie il vuoto

Deze tijd zal ons herinneren

Wij zijn tenslotte de nieuwe helden

We zitten gewoon niet in de sagen en we hebben geen zwaarden

De Odyssee is in de straten

Kijk naar je moeder en vader

Ze hebben meer kwalen dan bevredigingen

Omdat de truc is om niet te kunnen verbeteren

Maar niet om de vrucht van fouten te worden

Je bent van perspectief veranderd

Je hebt te veel tijd verspild en tijd doodt je

Het maakt je niet bang om te kiezen of te falen

Het beangstigt je om geen alternatieven te hebben

Binnen heb je de aardbeving en een aardbeving

Het is als een vulkaan zonder vuur meer

Wie kiest ervoor om van binnen te exploderen, alleen?

In de hoop niemand pijn te doen en iets goeds te doen

Je bent niet alleen, je bent nooit alleen, je bent nooit alleen

in dit vuur

Je voelt de wind, met zijn kwelling, met zijn klaagzang

Vult de leegte

En je zocht naar een remedie

Je hebt ontkend wie je bent en je ware aard

Hier alleen, hoe moeilijk is het

Maar er is geen grotere moed dan je angst toe te geven

Morgen is er weer een dag

En je hoeft alleen maar om je heen te kijken

Hoofd omhoog en borst vooruit

Adem zo diep dat mijn longen branden dat als ik je aanraak het mij verbrandt

Het leven stroomt zo hard dat elk verdomd moment

Het verdient te worden ervaren als honderd

Jaren van isolatie, getekend door de tijd als windduinen

Woestijnhoeken onder een open hemel

Dat het lijkt alsof God zelf naar beneden komt

Stop de tranen niet, zelfs de regen wordt dauw

En hier is niemand je vergeten

Je bent niet alleen, je bent nooit alleen, je bent nooit alleen

in dit vuur

Je voelt de wind, met zijn kwelling, met zijn klaagzang

Vult de leegte

Gedachten vormen mensen en dingen

Met de kracht van een cycloon

Als we denken dat we niets zijn, zijn we niets waard

Uiteindelijk zullen we dat niets worden

Gedachten vormen mensen en dingen

Met de kracht van een cycloon

Als we denken dat we niets zijn en niets waard zijn

Uiteindelijk zullen we dat niets worden

Je bent niet alleen, je bent nooit alleen, je bent nooit alleen

in dit vuur

Je voelt de wind, met zijn kwelling, met zijn klaagzang

Vult de leegte