Picnic - RADWIMPS

最後の夏の 入り口に立っていたのは

ナイフを首から ぶら下げた 青い塊

大きな瞳で世界を睨むどこまでも澄んだ碧

仲良しなどとはとても言えない この毎日に

あまりに突然にさよならを切り出された

好きでもないのにフラれた僕を君は横で笑う

希望の類いから一番遠い場所で待ち合わせしたんだ

誰にも踏まれてないままのまっさらな雪の上みたいな

銀色のプールに青い孤独がふたつ

重ねた唇の終わり方もしらず

僕らは奇跡にも及ばない光

それでもいいと今夜は君を眺め想う

人生初心者丸出しの小さな戦士

舞い上がるスカートを翼にかえて 生きる今日も

たまには上手に生きられた日には隠れて笑ってみた

星を見上げて笑うこともありがとう、ごめんねを使うことも

一度としてないままに僕ら 月にも内緒で世界を抜けかけた

飽きもせずに空は今日も青いから

昨日も通り雨に助けてもらったよ

無様にもほどがある誰かが遠くで言う

じゃあ誰に教わればいい？

はじめてうまれたんだ

宇宙のまばたきの間の刹那に恋をしたよ

銀色のプールに青い鼓動がふたつ

重ねた唇にそっと思い出したよ

あなたは僕がたしかに生まれ落ちたあの日

この手からこぼれ落ちた この僕の片割れ

はじめてしがみついた この世界の袖

振り払われようとして 握りかえしたよ

僕らは奇跡にも及ばない光

それならいっそ僕ら

Degene die bij de ingang stond van de afgelopen zomer

Een blauwe bult met een mes dat aan de nek hangt

Helderblauw starend naar de wereld met grote ogen

Ik kan niet zeggen dat ik goede vrienden ben

Het afscheid werd te plotseling afgebroken

Je lacht naar mij die fladderde ook al vond ik het niet leuk

Ik ontmoette op de verste plaats van het soort hoop

Het is als op een schone sneeuw zonder dat er iemand op stapt

Twee blauwe eenzaamheid in een zilveren poel

Ik weet niet eens hoe ik de overlappende lippen moet beëindigen

Wij zijn een licht dat geen wonderen bereikt

Ik denk dat het oké is om vanavond naar je te kijken

Een kleine krijger die een beginner is in het leven

Zelfs vandaag leef ik door de stijgende rok in vleugels te veranderen

Soms verstopte en lachte ik op de dag dat ik goed leefde

Bedankt voor het kijken naar de sterren en het lachen, het spijt me

We gingen door de wereld zonder het de maan te vertellen

Ik word er nooit moe van want de lucht is nog steeds blauw vandaag

Ik werd gisteren geholpen door de regen

Iemand in de verte zegt

Wie moet ik dan lesgeven?

Ik ben voor het eerst geboren

Ik werd verliefd op het moment tussen de knipperingen van het universum

Twee blauwe hartslagen in de zilveren poel

Ik herinnerde me voorzichtig mijn overlappende lippen

Jij bent de dag dat ik werd geboren

Dit is een van mijn gemorste uit deze hand

De mouwen van deze wereld die zich voor het eerst vastklampten

Ik probeerde het van me af te schudden en greep het

Wij zijn een licht dat geen wonderen bereikt

Dan gaan we