I'm British - Professor Elemental

I begin every sentence with an apology.

Sorry that’s the case.

That’s just British policy.

Probably the case with, Everything in honesty.

I use ten words when two would do, honestly.

I’m British.

And that makes me unique.

At least I think so, when I hear you speak.

See we used to have an empire, but we got a little cocky.

Like haha, Johnny foreigner, I’d like to see you stop me.

And sure enough, we rhubarb crumbled.

Now in every town, all the drunk teens stumble.

I’m rather glad really, it may look all humble.

Coming and ask me where I’m from, dear boy, I wont mumble.

I’m British.

I don’t want to be fantastic.

Just adequate, and if I’m nice it’s probably sarcastic.

ridiculously cynical that’s what we’re like.

If you can’t take a joke, get on your bike.

I’m British.

Like a clotted Cream Tea.

Aplogogetic, morris dance then you must be me.

I’m British.

Like the wicked’s in Cricket’s.

Like crikey, blimey, nice one, wicked.

I’m British.

as a fat dame in a panto.

Like Woodhouse, Orwell, Wells and Poe

So if you’re down with the Brits then make some noise.

But if you’d rather not, that’s fine.

We’re ever so nice to our pets.

And we know not to work too hard.

We’re inventive, accepting, eccentric.

And yes, I suppose we’re a bit bizarre.

But if you delight in celebrities taken down.

Just because of the way they live.

Or you can feel bleek joy in a sea side town as the rain pours down on your

chips.

Or you can drink ten pints of adnams.

Without ever breaking your stride.

Or repress your emotions and passions.

And bury them deep inside.

Then I’ve kept a room in a crampt B&B.

With a TV that only shows BBC2.

And I have the keys right here.

I’ve been keeping them just for you.

I’m british.

As Williams, James, Hatty Jakes.

School dinner, roast dinners, massive cakes

I’m British.

As a chimney sweep.

Chim chim chiree

Or a professor in a pith accompanied by Chimpanzees.

So if you’re down with the Brits then put your hands in the air.

But if you’d rather not, that’s fine, actually.

I mean I don’t want to cause too much of a fuss.

Well, at this point I’d just like to take a moment to apologise on behalf of

Britain for all the things that we’ve brought to the world

Simon Cowell, for example, and eh, Jim Davidson.

Fox hunting.

Black pudding.

Racism

But most of all, we’re all terribly, terribly sorry about Piers Morgan

Ik begin elke zin met een verontschuldiging.

Sorry dat is het geval.

Dat is gewoon Brits beleid.

Waarschijnlijk het geval met, alles eerlijk gezegd.

Eerlijk gezegd gebruik ik tien woorden als twee voldoende zijn.

Ik ben Brits.

En dat maakt mij uniek.

Tenminste, dat denk ik, als ik je hoor praten.

Kijk, we hadden vroeger een rijk, maar we werden een beetje eigenwijs.

Zoals haha, Johnny buitenlander, ik zou graag zien dat je me stopt.

En ja hoor, we rabarber verkruimeld.

Nu struikelen in elke stad alle dronken tieners.

Ik ben eigenlijk best blij, het ziet er misschien allemaal nederig uit.

Als ik kom vragen waar ik vandaan kom, beste jongen, zal ik niet mompelen.

Ik ben Brits.

Ik wil niet fantastisch zijn.

Net voldoende, en als ik aardig ben, is het waarschijnlijk sarcastisch.

belachelijk cynisch, zo zijn we.

Als je niet tegen een grapje kunt, stap dan op je fiets.

Ik ben Brits.

Zoals een cloted Cream Tea.

Aplogogetic, Morris-dans, dan moet je mij zijn.

Ik ben Brits.

Zoals de goddelozen in Cricket's.

Zoals crikey, blimey, nice one, wicked.

Ik ben Brits.

als een dikke dame in een panto.

Zoals Woodhouse, Orwell, Wells en Poe

Dus als je met de Britten omgaat, maak dan wat lawaai.

Maar als je dat liever niet hebt, is dat ook prima.

We zijn altijd zo lief voor onze huisdieren.

En we weten dat we niet te hard moeten werken.

We zijn inventief, accepterend, excentriek.

En ja, ik denk dat we een beetje bizar zijn.

Maar als je het leuk vindt om beroemdheden neer te halen.

Gewoon vanwege de manier waarop ze leven.

Of je kunt bleekvreugde voelen in een stad aan zee terwijl de regen op je

chips.

Of je kunt tien pinten adnam drinken.

Zonder ooit je pas te breken.

Of je emoties en passies onderdrukken.

En begraaf ze diep van binnen.

Dan heb ik een kamer in een krappe B&B gehouden.

Met een tv waarop alleen BBC2 wordt uitgezonden.

En ik heb de sleutels hier.

Ik heb ze speciaal voor jou bewaard.

Ik ben Brits.

Als Williams, James, Hatty Jakes.

Schooldiner, braaddiners, enorme taarten

Ik ben Brits.

Als schoorsteenveger.

Chim chim chiree

Of een professor in een merg vergezeld van chimpansees.

Dus als je met de Britten zit, steek dan je handen in de lucht.

Maar als je dat liever niet hebt, is dat ook prima.

Ik bedoel, ik wil niet te veel ophef veroorzaken.

Op dit punt wil ik even de tijd nemen om mijn excuses aan te bieden namens

Groot-Brittannië voor alle dingen die we naar de wereld hebben gebracht

Simon Cowell bijvoorbeeld, en eh, Jim Davidson.

Vos jagen.

Zwarte pudding.

Racisme

Maar bovenal vinden we het allemaal vreselijk, vreselijk jammer van Piers Morgan