Только через мой труп - Проект Увечье, Артур Скотт

падали, но оставались храбрыми

под лязг тракторных гусениц

или пока не взорвался реактор.

распадшись пахом как кости велоцераптора

под марши траурные вызженных в воронках краторов…

и поздно драпать молиться буддам и брахмам,

суры корана уже не послужат гарантом.

а транд коратами красталов пылью урановой

смешают с пеплом останки рода адомова.

и если это не сон то отзови псов,

в глубине лесов под лучом из небесных высот

опять появится росток, но услыхав зов,

уцелевшие сложат мечи свои потупив взор,

упадет слезой роса под лепестки в слой,

там где зло уснув еще века нас застало золой.

и если воинов вой снова накроет волной,

встав плечом к плечу со мной эти слова спой:

эти цветы умрут

только через мой труп.

эти дома сожгут

только через мой труп.

вороги пройдут

только через мой труп.

viel maar bleef dapper

onder het gekletter van tractorsporen

of totdat de reactor explodeerde.

uiteengevallen in de lies als de botten van een velociraptor

onder de marsen van rouwkraters verschroeid in de trechters ...

en laat om te draperen om te bidden tot de boeddha's en brahma's,

de soera's van de Koran zullen niet langer garant staan.

en trand met korats krastals met uraniumstof

vermengen met de as de overblijfselen van de familie van Adom.

en als dit geen droom is, roep dan de honden weg,

in de diepten van de bossen onder een balk uit hemelse hoogten

er zal weer een spruit verschijnen, maar na het horen van de roep,

de overlevenden leggen hun zwaarden neer met neergeslagen ogen,

dauw zal vallen als een traan onder de bloembladen in een laag,

waar het kwaad, dat nog een eeuw in slaap was gevallen, ons in de as vond.

en als het gehuil de krijgers weer bedekt met een golf,

staande schouder aan schouder met mij deze woorden zingen:

deze bloemen zullen sterven

Alleen over mijn lijk.

deze huizen zullen afbranden

Alleen over mijn lijk.

de vijanden zullen passeren

Alleen over mijn lijk.