По накатанной - Проект Увечье

Полная претензий бадья, жизнь как дикий мадьяр

Не смогла без кипы предъяв.

И как Киплинг Редьярд

Подбирал метафоры, ведь я этот жар не терял,

Но людские души порой слишком хрупкий материал

Слёзы — матерям, отцы же матерят суть бытия

Просто быть и я готов был раньше для распития

Без пяти и яд лил бы в стакан, но нет развития

Среди ям.

И пик моих деяний — труска одеял

Среди одеяний тех мажорных пожухлым и жёлтым

Будто павший лист, стал русский рэп, и никто не зажжёт там

Время укусит за жопу, свиньи дерутся за жёлудь

Бог бережёт бережённых, всяк себя мнит дирижером

Стоны, как в палате обожжённых, с уголков страны

Рвутся из оков сыны на вой отчизны позывных

Поздно ныть, крепитесь, пацаны, вычислив подсадных

Когда, если не сейчас, и кто, если не мы?

Время, как нокаутом, пустит судьбы по накатанной

С рассвета до заката тёрки под парой аккаунтов

Рифмую, музе потакая, альбом — индикатор

Если питекантроп не поймёт — слушай хоть пятикратно

Без комедий, мой медикамент — провести всю декаду

С книгой, как мудрый декан, встречая свой лютый декабрь

Как Титаник без Ди Каприо, Проект без Луперкаля

Как бы нас не упрекали, продолжаем двигать далее

Не знал, что всё так далеко зайдёт, в личке задёргают

И если творчество как мёд — это тот самый дёготь

Бит в такие дебри заведёт, что я как заведённый

Всё пишу и вижу в этом средство против безнадёги

Шторы вновь задёрнуты, никто не зайдёт в три часа

Текст ещё шероховат слегка и надо причесать

Лучше сам, отмерив на весах, чтоб не попасть в просак

Тщательно в этот ансамбль слов свои строчки вписать

Я из тех писак, что ценят смысл, а не блеск и понт

Под эти биты нельзя плясать у злачных мест, и горд

Что не ставил честь на торг, угрюм, будто бы лес у гор

Да, я за технический прогресс, как будто Бельфегор,

Но не эпигон приматов с культом кепок и цепей

Это эпилог, легко терять им лица теперь

Без осуждения плетей хочу, чтоб австралопитек

Отложил бы майк, врубившись в то, что он занят не тем

Время, как нокаутом, пустит судьбы по накатанной

С рассвета до заката тёрки под парой аккаунтов

Рифмую, музе потакая, альбом — индикатор

Если питекантроп не поймёт — слушай хоть пятикратно

Без комедий, мой медикамент — провести всю декаду

С книгой, как мудрый декан, встречая свой лютый декабрь

Как Титаник без Ди Каприо, Проект без Луперкаля

Как бы нас не упрекали, продолжаем двигать далее

Een emmer vol claims, het leven is als een wilde Magyar

Ik zou het niet kunnen laten zien zonder een baal.

En zoals Kipling Rudyard

Metaforen opgepikt, omdat ik deze warmte niet verloor,

Maar menselijke zielen zijn soms te kwetsbaar materiaal

Tranen zijn voor moeders, maar vaders moeder de essentie van het zijn

Gewoon om te zijn en ik was al eerder klaar voor een drankje

Zonder vijf zou het gif in een glas gieten, maar er is geen ontwikkeling

Tussen de kuilen.

En het hoogtepunt van mijn daden is een panty van dekens

Onder de gewaden van die majoor verdord en geel

Als een gevallen blad is Russische rap geworden, en niemand zal het opsteken

De tijd zal in de kont bijten, de varkens vechten om de eikel

God redt degenen die veilig zijn, iedereen denkt dat hij een conducteur is

Kreunen, als in een verbrande wijk, uit de hoeken van het land

De zonen worden van de boeien gescheurd tot het gehuil van het thuisland van roepnamen

Het is te laat om te zeuren, zet je schrap, jongens, als je de lokvogels hebt ontdekt

Wanneer, zo niet nu, en wie, zo niet wij?

Tijd, zoals een knock-out, laat het lot rollen

Van zonsopgang tot zonsondergang, raspen onder een paar accounts

Ik rijm, verwen de muze, het album is een indicator

Als Pithecanthropus het niet begrijpt, luister dan minstens vijf keer

Geen komedies, mijn remedie is om het hele decennium door te brengen

Met een boek, zoals een wijze decaan, zijn felle december ontmoeten

Zoals Titanic zonder DiCaprio, Project zonder Lupercal

Het maakt niet uit hoe we worden verweten, we blijven vooruit gaan

Ik wist niet dat alles zo ver zou gaan, ze zouden een persoonlijke

En als creativiteit als honing is - dit is dezelfde tar

De beat zal tot zulke wilds leiden dat ik een opwinder ben

Ik schrijf alles op en zie hierin een remedie tegen hopeloosheid

De gordijnen gaan weer dicht, om drie uur komt er niemand binnen

De tekst is nog wat ruw en moet gekamd worden

Het is beter om het zelf te doen, meet het op de weegschaal om niet in de problemen te komen

Voer uw regels zorgvuldig in dit ensemble van woorden in

Ik ben een van die hacks die waarde hechten aan betekenis, niet aan schittering en pronken

Je kunt niet dansen op deze beats op de hete plekken, en trots

Dat hij de onderhandelingen niet eer aandeed, somber, als een bos bij de bergen

Ja, ik ben voor technologische vooruitgang, alsof Belphegor,

Maar niet het epigoon van primaten met de cultus van mutsen en kettingen

Dit is de epiloog, het is gemakkelijk om nu gezichtsverlies te lijden

Zonder veroordeling van de wimpers, wil ik Australopithecus

Mike zou het hebben uitgesteld, erachter komend dat hij met het verkeerde bezig was

Tijd, zoals een knock-out, laat het lot rollen

Van zonsopgang tot zonsondergang, raspen onder een paar accounts

Ik rijm, verwen de muze, het album is een indicator

Als Pithecanthropus het niet begrijpt, luister dan minstens vijf keer

Geen komedies, mijn remedie is om het hele decennium door te brengen

Met een boek, zoals een wijze decaan, zijn felle december ontmoeten

Zoals Titanic zonder DiCaprio, Project zonder Lupercal

Het maakt niet uit hoe we worden verweten, we blijven vooruit gaan