Момент свободы - Проект Увечье, RIPBEAT

Тут новый дыма выдох мне не покажет выход

Снова затопит квартала автомобильный выхлоп

Закрой глаза, тут пылью всё накроет ветер

Где, как пустыня, зал вдали, плафоны еле светят

Не богат вроде, и не был беден

Тоскою съеден, то ли мыслил, то ли бредил

Проспал всю зиму в двадцать третьем

Мы не отъедем, как те, кем грязный шмэбл съеден

Мой город чист, но как мусорный бак забит

И я убит, как 2Pac и BIG, строки ложу на бит

Ведь тут даже простой косой, будто труба, дымит

И вновь с балкона города заплыл туманом вид

Без сна и сил тут даже затемно, с нас не убавилось

Оковами из платины не завербовать им нас

Вылез из мрака, Вась, погода вдруг расплакалась

Пешком среди машин, пока ты, блядь, в деньгах балакалась

Люди не видят, в небе летит боеприпас

Не чуют газ из вентиляции, что нам ещё припас

Злой человек не раз щенкам добавит яду в блюдце

Бить по щекам не вариант, если не слышно пульса

Допустим, как биты, точу клинки в обычной кузне

Не моден, не ношу котлы, нас не нашли в капусте

Как из ведра с неба затопит Че печалью, грустью

Беда — это когда твой мозг еда, ты скажешь: «Хуй с ним!»

Чёрные тучи — результат, снова дымят заводы

Полжизни отнимают моего города годы

На тех, кто правит и диктует, преисполнен злобы

Пора отчаливать, брат, цени момент свободы

Чёрные тучи — результат, снова дымят заводы

Полжизни отнимают моего города годы

На тех, кто правит и диктует, преисполнен злобы

Пора отчаливать, брат, цени момент свободы

Такой простой пейзаж пронзит как нож, до сердца аж

Слепив типаж людей из драк и краж, пёр драп и гаш

Тут половину жалобы катало в арбитраж,

А те, кто уцелел, получат опыта ценный багаж

Не так ли?

Душат, как тентакли, шпек, спирт, кальян

От таких спектаклей был бы в шоке Шекспир Уильям

По утрам жести, пиля мозги, тебе шерстить велят

Чтобы от оклада грузчика придти к шести нулям

Акабы уже по щщам не палят, ухмыльнётся прапор

Ложь с экранов, тащим плуг, как раб, во славу плутократов

Вечерний клуб «Икра» — всех прёт от трат на блуд и Prada,

Но краба жал лишь тем, кто сжился с этой грубой правдой

Тут дети трудных браков выжрут специально литры

Ведь не поднимут их кабины социальных лифтов

В потенциальную элиту.

Ляпки, жига, Lipton

Молодёжь учила жизнь по клипам, по ссылкам кликнув

Город смешает, как палитра, общества слои

Мы ищем тех, с кем есть хоть что-то общее — это свои

Это взаимная приязнь, совпали вкусы и

Возникло это чувство древнее, будто Мафусаил

Верю, мы устоим там под дождём на пустырях

Пусть будет пусто им — тем, кто булыжники нам вслед швырял

И пусть в тумане за окном всё тот же снежный ряд

Угрюмых крыш, но красит нежно алым горизонт заря

Чёрные тучи — результат, снова дымят заводы

Полжизни отнимают моего города годы

На тех, кто правит и диктует, преисполнен злобы

Пора отчаливать, брат, цени момент свободы

Чёрные тучи — результат, снова дымят заводы

Полжизни отнимают моего города годы

На тех, кто правит и диктует, преисполнен злобы

Пора отчаливать, брат, цени момент свободы

Hier zal een nieuwe uitademing van rook me niet de uitweg tonen

De uitlaatgassen van de auto zullen het kwartaal weer overstromen

Sluit je ogen, de wind zal alles met stof bedekken

Waar, als een woestijn, een hal in de verte, plafondlampen nauwelijks schijnen

Niet rijk zoals, en was niet arm

Opgegeten door verlangen, hetzij door gedachten, hetzij door lyrisch

De hele winter geslapen om drieëntwintig

We gaan niet weg zoals degenen die de vuile shmumble eten

Mijn stad is schoon, maar als een vuilnisbak vol

En ik word vermoord als 2Pac en BIG, ik leg de lijnen op de beat

Immers, hier rookt zelfs een simpele schuine pijp, zoals een pijp

En weer vanaf het balkon van de stad zwom het uitzicht met mist

Zonder slaap en kracht is het hier zelfs donker, bij ons is het niet afgenomen

Kettingen van platina zullen ons niet rekruteren

Kwam uit de duisternis, Vasya, het weer barstte plotseling in tranen uit

Lopend tussen de auto's terwijl je aan het neuken was in het geld

Mensen zien niet, munitie vliegt in de lucht

Ze ruiken geen gas uit de ventilatie, wat hebben we nog meer?

Een slecht persoon voegt meer dan eens vergif toe aan puppy's in een schoteltje

Op de wangen kloppen is geen optie als je de pols niet kunt horen

Laten we zeggen, zoals bits, ik slijp messen in een gewone smederij

Niet modieus, ik draag geen ketels, ze vonden ons niet in kool

Hoe het vanuit een emmer uit de lucht Che zal overspoelen met droefheid, droefheid

Het probleem is dat wanneer je brein voedsel is, je zegt: "Fuck with him!"

Zwarte wolken zijn het gevolg, fabrieken roken weer

Een half leven kost mijn stadsjaren

Op degenen die heersen en dicteren, vol boosaardigheid

Het is tijd om uit te varen, broer, waardeer het moment van vrijheid

Zwarte wolken zijn het gevolg, fabrieken roken weer

Een half leven kost mijn stadsjaren

Op degenen die heersen en dicteren, vol boosaardigheid

Het is tijd om uit te varen, broer, waardeer het moment van vrijheid

Zo'n eenvoudig landschap prikt als een mes, recht in het hart

Het type mensen verblinden voor gevechten en diefstallen, verenkleed en snee

Hier ging de helft van de klacht naar arbitrage,

En degenen die het hebben overleefd, zullen waardevolle ervaring opdoen

Is het niet?

Wurgen als tentakels, vlek, alcohol, waterpijp

Shakespeare William zou geschokt zijn door zulke uitvoeringen

In de ochtend, blik, zaaghersens, ze vertellen je wol

Om van het salaris van de lader naar zes nullen te gaan

Akaba vuurt niet meer op de wangen, de vlag zal grijnzen

Leugens van de schermen, we slepen de ploeg als een slaaf voor de glorie van plutocraten

Avondclub "Caviar" - iedereen haast zich van uitgaven aan ontucht en Prada,

Maar de krab werd alleen gestoken door degenen die aan deze ruwe waarheid gewend waren

Hier zullen de kinderen van moeilijke huwelijken speciaal liters verslinden

Hun cabines van sociale liften gaan immers niet omhoog

Voor de potentiële elite.

Pantoffels, Gigue, Lipton

De jeugd leerde het leven door clips, door op de links te klikken

De stad zal, als een palet, maatschappelijke lagen vermengen

We zijn op zoek naar degenen met wie er in ieder geval iets gemeen is - dit zijn onze

Dit is wederzijdse genegenheid, smaken vielen samen en

Dit oude gevoel ontstond, alsof Methusalem

Ik geloof dat we daar in de regen op woestenijen zullen staan

Laat het leeg zijn voor hen - degenen die stenen naar ons gooiden

En zelfs als in de mist buiten het raam dezelfde sneeuw rij

Sombere daken, maar de horizon van de dageraad schildert zacht scharlaken

Zwarte wolken zijn het gevolg, fabrieken roken weer

Een half leven kost mijn stadsjaren

Op degenen die heersen en dicteren, vol boosaardigheid

Het is tijd om uit te varen, broer, waardeer het moment van vrijheid

Zwarte wolken zijn het gevolg, fabrieken roken weer

Een half leven kost mijn stadsjaren

Op degenen die heersen en dicteren, vol boosaardigheid

Het is tijd om uit te varen, broer, waardeer het moment van vrijheid