Жертвоприношение - Пикник

Сон чудесный снится миру,

Бледных улиц не узнать,

Лишь влюблeнному вампиру

Снова будет не до сна, а…

Он идeт походкой лунной,

В дальний сад, где ночь без дна,

Где за оградою чугунной

Бродит девушка одна.

Еe веки чуть открыты,

Ветвь увядшая в руках

Лихорадочный румянец

Водит танцы на щеках.

Вот он близок миг блаженный,

Тень любимого лица.

И на миг лишь станет тихо

В их тоскующих сердцах.

Кто они и что им надо?

Пить да пить бы сладкий яд.

До утра обнявшись крепко

Так они и простоят.

КРОВЬ ОСТЫНЬ

Как окно в темный зал,

Фараона глаза.

Словно плен цепких рук,

Одиночества круг.

Только смех, смех жрецов,

Как песок бьет в лицо.

Если так- кровь остынь.

Город мой стань пустым.

Только смех, смех жрецов,

Как песок бьет в лицо.

Если так-кровь остынь.

Город мой стань пустым.

Een prachtige droom is dromen van de wereld,

Bleke straten zijn onherkenbaar

Alleen voor een verliefde vampier

Wederom zal er niet geslapen worden, maar...

Hij loopt met een moonwalk,

Naar de verre tuin, waar de nacht zonder bodem is,

Waar achter het ijzeren hek?

Het meisje dwaalt alleen.

Haar oogleden zijn een beetje open

Tak verdord in handen

koortsachtige blos

Looddansen op de wangen.

Hier is het, het gelukzalige moment is nabij,

De schaduw van een geliefd gezicht.

En heel even wordt het alleen maar stil

In hun verlangende harten.

Wie zijn ze en wat hebben ze nodig?

Drinken en drinken zou zoet vergif zijn.

Tot de ochtend stevig knuffelen

En zo staan ​​ze.

BLOEDKOEL

Als een raam in een donkere kamer

Farao ogen.

Als een gevangene van vasthoudende handen,

Eenzaamheid cirkel.

Alleen gelach, het gelach van priesters,

Als zand dat je gezicht raakt.

Als dat zo is, koel het bloed dan af.

Mijn stad is leeg.

Alleen gelach, het gelach van priesters,

Als zand dat je gezicht raakt.

Als dat zo is, koel het bloed dan af.

Mijn stad is leeg.