Я – пущенная стрела - Пикник

Я пущенная стрела.

И нет зла в моем сердце, но

Кто-то должен будет упасть все равно…

А нищие правят бал.

Они хотят, да не могут дать.

И все, что зовут они кровью — только вода…

Ах зачем, зачем мне эта земля.

Зачем мне небо без ветра и птиц.

Я пущенная стрела.

Прости…

Я не могу этот город любить.

Пусть будет сердце из чистого льда.

И то, что зовут они кровью — только вода.

О как много погасших огней, как много рук, что нельзя согреть.

Так мимо, мимо, мимо, мимо, мимо, мимо, мимо, скорей…

Я пущенная стрела.

И нет зла в моем сердце, но

Кто-то должен будет упасть, кто-то должен будет упасть,

Кто-то должен будет упасть все равно…

Ik ben een geschoten pijl.

En er is geen kwaad in mijn hart, maar

Er moet toch iemand vallen...

En de bedelaars runnen de show.

Ze willen, maar ze kunnen niet geven.

En alles wat ze bloed noemen is alleen maar water...

Oh waarom, waarom heb ik dit land nodig.

Waarom heb ik een lucht nodig zonder wind en vogels.

Ik ben een geschoten pijl.

Sorry…

Ik kan niet van deze stad houden.

Laat er een hart van puur ijs zijn.

En wat ze bloed noemen, is alleen maar water.

O, hoeveel gedoofde vuren, hoeveel handen die niet verwarmd kunnen worden.

Dus verleden, verleden, verleden, verleden, verleden, verleden, verleden, haast...

Ik ben een geschoten pijl.

En er is geen kwaad in mijn hart, maar

Iemand zal moeten vallen, iemand zal moeten vallen

Er moet toch iemand vallen...