Письмо (неотправленное) - Пикник

Вот письмо неотправленное.

Неотправленное не значит отравленное.

Попадется в руки в минуту скуки,

Прочти, за труд не сочти.

За труд не сочти.

Пишут Вам строители узкоколеек,

Верили, будет немного теплее.

В городах заснеженных,

В душах изнеженных.

Мы строители чугунных мостов,

Мечтали, каждый будет готов

Пробежаться по ним легко,

Но это время еще далеко.

Непрочитанное, как сердце разбитое.

Непрочитанное лежит и плавится.

В тишине лежит и плавится,

Может буквы друг другу не нравятся?

Неотправленное не значит отравленное,

А вдруг это чье-то послание пламенное.

Здесь целый мир бурлил и затих,

Среди запятых, среди запятых…

Hier is de niet-verzonden brief.

Niet verzonden betekent niet vergiftigd.

Zal in de handen vallen in een moment van verveling,

Lees het, neem het niet voor je werk.

Beschouw het niet als werk.

De bouwers van smalspoorbanen schrijven u,

We denken dat het iets warmer zal zijn.

In besneeuwde steden,

In de zielen van de verwende.

Wij zijn de bouwers van ijzeren bruggen,

Droomde dat iedereen er klaar voor zou zijn

Het is gemakkelijk om ze te doorlopen

Maar die tijd is nog ver weg.

Ongelezen, als een gebroken hart.

Het ongelezen liegt en smelt.

In stilte ligt en smelt,

Misschien houden de letters niet van elkaar?

Niet verzonden betekent niet vergiftigd,

En ineens is dit iemands vurige boodschap.

Hier was de hele wereld ziedend en stil,

Tussen de komma's, tussen de komma's...