Любо, братцы, любо - Пикник

Как на грозный Терек

Выгнали казаки,

Выгнали казаки сорок тысяч лошадей.

И покрылось поле, и покрылся берег

Сотнями порубленых, постреляных людей.

Любо, братцы, любо,

Любо, братцы, жить!

С нашим атаманом не приходится тужить!

А первая пуля, а первая пуля,

А первая пуля в ногу ранила коня.

А вторая пуля, а вторая пуля,

А вторая пуля в сердце ранила меня.

Любо, братцы, любо,

Любо, братцы, жить!

С нашим атаманом не приходится тужить!

Любо, братцы, любо,

Любо, братцы, жить!

С нашим атаманом не приходится тужить!

Жинка погорюет, выйдет за другого,

За мово товарища, забудет про меня.

Жалко только волю во широком поле,

Жалко мать-старушку да буланого коня.

Любо, братцы, любо,

Любо, братцы, жить!

С нашим атаманом не приходится тужить!

Любо, братцы, любо,

Любо, братцы, жить!

С нашим атаманом не приходится тужить!

Zoals de formidabele Terek

De Kozakken zijn weggereden

De Kozakken dreven veertigduizend paarden uit.

En het veld was bedekt, en de kust was bedekt

Honderden gehakte, neergeschoten mensen.

Liefde, broers, liefde

Liefde, broeders, om te leven!

Je hoeft niet te treuren met onze ataman!

En de eerste kogel, en de eerste kogel,

En de eerste kogel in het been verwondde het paard.

En de tweede kogel, en de tweede kogel,

En de tweede kogel in het hart verwondde me.

Liefde, broers, liefde

Liefde, broeders, om te leven!

Je hoeft niet te treuren met onze ataman!

Liefde, broers, liefde

Liefde, broeders, om te leven!

Je hoeft niet te treuren met onze ataman!

Zhinka zal rouwen, met een ander trouwen,

Voor mijn kameraad, hij zal me vergeten.

Het is jammer alleen de wil in een breed veld,

Jammer voor de oude moeder en het bruine paard.

Liefde, broers, liefde

Liefde, broeders, om te leven!

Je hoeft niet te treuren met onze ataman!

Liefde, broers, liefde

Liefde, broeders, om te leven!

Je hoeft niet te treuren met onze ataman!