Декаданс - Пикник

Ты в плену босоногого танца,

Тебе голову кружит мечта,

Я последний певец декаданса,

И от песни моей ты растаешь.

Говоришь: «Ничего не случится»,

Если буду немного груб,

Говоришь, и смола сочится

В уголках потемневших губ.

Декаданс,

Декаданс,

Декаданс,

Декаданс.

Как попали мы в переплетенье

Судеб сломанных и цветов,

Лучше так уж, чем в час цветенья —

Жизнь, оставленная на потом.

И обманемся мы и поверим,

Будто снова впадаем в транс,

Будто снова открыты двери

В мир по имени Декаданс.

Декаданс,

Декаданс,

Декаданс,

Декаданс.

И лицо ведь не спрячешь под маской,

Все распахнуто, все наяву,

Этот мир не похож на сказку,

Но и в нем все равно живут.

И запретное в сердце стучится,

И пьянит, и ломает, и губит,

Ты молчишь, лишь смола сочится

В уголках потемневших губ.

Декаданс,

Декаданс.

Je bent in de gevangenschap van dans op blote voeten,

Je hoofd tolt van een droom

Ik ben de laatste zanger van decadentie

En van mijn lied zul je smelten.

Je zegt "Er gaat niets gebeuren"

Als ik een beetje ruw ben

Je spreekt en de hars druipt ervan af

In de hoeken van donkere lippen.

Decadentie,

Decadentie,

Decadentie,

Decadentie.

Hoe zijn we in het weefsel geraakt

Lot van gebroken en bloemen,

Beter zo dan in het uur van de bloei -

Een leven voor later.

En we zullen bedrogen worden en geloven

Het is alsof je weer in trance raakt

Het is alsof de deuren weer open gaan

Naar een wereld die decadentie heet.

Decadentie,

Decadentie,

Decadentie,

Decadentie.

En je kunt je gezicht niet verbergen achter een masker,

Alles is open, alles is open,

Deze wereld is niet als een sprookje

Maar ze wonen er nog steeds.

En de verboden beats in het hart,

En bedwelmt, en breekt, en vernietigt,

Je bent stil, alleen hars druipt ervan af

In de hoeken van donkere lippen.

Decadentie,

Decadentie.