Rêves immoraux - Patrick Juvet

Des statues de marbre font l’amour intégral

Sous les arbres je marche nu, j’ai peur du scandale

Le parfum défunt d’un ange me dérange

C’est l’odeur du mal

Dans la nuit s’efface au loin la grâce

De deux garçons qui s’enlacent

Tout près de mon corps sans âme se pâme une femme

À son pied, déesse vague, elle porte une bague

Au creux de son ventre une fleur anormale

Et c’est la fleur du mal

Elle me fait tomber des nues

D’une caresse inconnue

Oh je fais des rêves immoraux

Oui je fais des rêves immoraux

Et je bois avec délice

Au supplice dans mon lit

Mon calice jusqu'à la lie

Oh je fais des rêves immoraux

Oh oui je fais des rêves immoraux

Je descends au fond d’un précipice

Où j’attends de subir les sévices

De l’enfer et de sa directrice

D’une arme ambiguë, soudain elle me transperce

Je pousse un cri aigu, elle me berce

Mon sang qui coule est d’une couleur fatale

C’est la couleur du mal

Entièrement nue contre mon corps

Elle me boit jusqu'à ma mort

Oh je fais des rêves immoraux

Oui je fais des rêves immoraux

On me couche, on me repeint la bouche

Mais le vent que la tempête apporte

Couvre ma tête de feuilles mortes

Oh je fais des rêves immoraux

Suis-moi dans mes rêves immoraux

Tu verras le fond du précipice

Et tu y subiras les sévices

De l’enfer et de sa directrice

Oh je fais des rêves immoraux

Oui je fais des rêves immoraux

Et je bois avec délice

Au supplice dans mon lit

Mon calice jusqu'à la lie, la lie

Marmeren beelden bedrijven de liefde

Onder de bomen loop ik naakt, ik ben bang voor het schandaal

De overleden geur van een engel stoort me

Het is de geur van het kwaad

In de nacht vervaagt de genade

Van twee knuffelende jongens

Dicht bij mijn zielloze lichaam valt een vrouw in zwijm

Aan haar voet, vage godin, draagt ​​ze een ring

In de holte van haar buik een abnormale bloem

En het is de bloem van het kwaad

Ze blaast me weg

Met een onbekende streling

Oh ik heb immorele dromen

Ja, ik heb immorele dromen

En ik drink met smaak

Gekweld in mijn bed

Mijn kelk tot op de bodem

Oh ik heb immorele dromen

Oh ja ik heb immorele dromen

Ik ga naar de bodem van een afgrond

Waar ik wacht om het misbruik te ondergaan

Van de hel en zijn directrice

Met een dubbelzinnig wapen doorboort ze me plotseling

Ik gil, ze wiegt me

Mijn stromend bloed heeft een fatale kleur

Het is de kleur van het kwaad

Helemaal naakt tegen mijn lichaam

Ze drinkt me tot mijn dood

Oh ik heb immorele dromen

Ja, ik heb immorele dromen

Ze leggen me neer, ze schilderen mijn mond

Maar de wind die de storm brengt

Bedek mijn hoofd met dode bladeren

Oh ik heb immorele dromen

Volg mij in mijn immorele dromen

Je zult de bodem van de afgrond zien

En daar zul je misbruikt worden

Van de hel en zijn directrice

Oh ik heb immorele dromen

Ja, ik heb immorele dromen

En ik drink met smaak

Gekweld in mijn bed

Mijn kelk tot de droesem, de droesem