Traces of a Midwinter Drama - pandemonium

A pattern composed in the darkest den

Those moments will never be again

Now when the winter has come

Then my memories they guide me to an ancient dimension

A time full of tears

Where the winter-queen showed me the light of deception

Traces of a midwinter drama impossible to erase

Your face so eternal, my nightmares so infernal

A sphere full of pure tyranny

Seduction in fire and darkness

A nymphchild not of this world

Covered with skin like an innocent bride

She is dressed for her pleasures, sin and delight

Have you felt a cold desire?

The beauty in my dreams is the darkest soul, my pain and my disease…

Tears like the purest waters

Frozen in thy eyes

Try to hide the weakness

That dwells behind the grace

When the old man has spoken

All promises are broken

The daylight has fallen into the deepest night

Where thy snake-eyes are watching

Your fingers are touching the skin of the beloved ones

See the queen descending in grace down from her throne

She desolates those weak souls who cross her bloodstained path

Tragedies surrounding the beauty of the night

Frozen are the waters where she seduces the blind

I hear the thousand whispers and screams from the unknown

I feel the mighty presence from the spirits in her gown

Devoured and embraced, I stand alone with fallen grace

The sky is turning grey, I see the bleakness of it all

The waters are turning to frozen ice

I realize it’s the tears from a million cries

Those old memories are now fading away

For the last time, the last farewell is said

When the old man has spoken

All promises are broken

The daylight has fallen into the deepest night

Where thy snake-eyes are watching

Your fingers are touching the skin of the beloved ones

My dreams are no longer

My pain growing stronger

I feel the power of the midnight storms

All roses are burning

The flowers are turning

To ice in the presence of her light

I remember the voice in the night

The face is so eternal, but the memory is gone…

Traces

Of a midwinter drama, Erased!

Een patroon gecomponeerd in het donkerste hol

Die momenten zullen nooit meer zijn

Nu als de winter is gekomen

Dan leiden mijn herinneringen me naar een oude dimensie

Een tijd vol tranen

Waar de winterkoningin me het licht van bedrog liet zien

Sporen van een midwinterdrama die onmogelijk uit te wissen zijn

Je gezicht zo eeuwig, mijn nachtmerries zo hels

Een bol vol pure tirannie

Verleiding in vuur en duisternis

Een nimfkind niet van deze wereld

Bedekt met huid als een onschuldige bruid

Ze is gekleed voor haar genoegens, zonde en genot

Heb je een koud verlangen gevoeld?

De schoonheid in mijn dromen is de donkerste ziel, mijn pijn en mijn ziekte...

Tranen houden van het zuiverste water

Bevroren in je ogen

Probeer de zwakte te verbergen

Dat woont achter de genade

Wanneer de oude man heeft gesproken

Alle beloften zijn gebroken

Het daglicht is in de diepste nacht gevallen

Waar je slangenogen kijken

Je vingers raken de huid van de dierbaren aan

Zie de koningin in gratie neerdalen van haar troon

Ze desolaat die zwakke zielen die haar met bloed bevlekte pad kruisen

Tragedies rond de schoonheid van de nacht

Bevroren zijn de wateren waar ze blinden verleidt

Ik hoor de duizend gefluister en geschreeuw van het onbekende

Ik voel de machtige aanwezigheid van de geesten in haar jurk

Verslonden en omarmd, sta ik alleen met gevallen genade

De lucht wordt grijs, ik zie de somberheid van alles

Het water verandert in bevroren ijs

Ik realiseer me dat het de tranen zijn van een miljoen kreten

Die oude herinneringen vervagen nu

Voor de laatste keer wordt het laatste afscheid gezegd

Wanneer de oude man heeft gesproken

Alle beloften zijn gebroken

Het daglicht is in de diepste nacht gevallen

Waar je slangenogen kijken

Je vingers raken de huid van de dierbaren aan

Mijn dromen zijn niet meer

Mijn pijn wordt sterker

Ik voel de kracht van de middernachtstormen

Alle rozen branden

De bloemen draaien

Om ijs te maken in de aanwezigheid van haar licht

Ik herinner me de stem in de nacht

Het gezicht is zo eeuwig, maar de herinnering is weg...

sporen

Van een midwinterdrama, Erased!