Autumn Enigma - pandemonium

When everything is falling down

And going backwards — turning chaotic

I feel the whispers of the darkest night

Enclosing to me insanity

I feel and see the world getting enthralled

In secrecy, with misery

When the leaves are falling to the ground

The silent enigma of autumn

Cry those thousand tears

Cause autumn has arrived

We are heading for the darkest hours in our lives

Whispers are flying like leaves in the air

The storm is soon to come

Looking at the shadow-dance

I feel the pain inside of me

I see the water freezing, reflecting

The moonlight from the sky

Tonight is the night when promises fail

And its failure is the sign of human deception

Cold is the autumn enigma

So wide and precious

But still so unknown

So beautiful and cruel

It never stops to fascinate me

When it screams out my name

Cold is the dark autumn enigma

There is no answer to its might

Can you feel the process of dying?

The sun has disappeared from the crimson sky

Bleakness engraves its picture

In the depths of our souls

Sometimes I wish I could sleep it all away

Walking in an endless silence

Where I find myself in gloom

Is this enigmatic season the end of us?

I know there is no way of turning back

We’re all trapped in a prison

In the grace of confusion

They’ve seen the coming of darkness

You know there’ll be no brighter day

Forever caught in its claws

The winds are blowing in the night

That doesn’t have an end

The key that leads to the world of wonders

Is buried somewhere far away

The search is all in vain

It will never be found again

The key that leads to the world of wonders

Is buried somewhere far away

The answer lies in the dark autumn enigma

Eternally unknown to man

Wanneer alles naar beneden valt

En achteruit gaan — chaotisch worden

Ik voel het gefluister van de donkerste nacht

Me krankzinnigheid insluiten

Ik voel en zie de wereld geboeid raken

In het geheim, met ellende

Wanneer de bladeren op de grond vallen

Het stille raadsel van de herfst

Huil die duizend tranen

Want de herfst is aangebroken

We gaan de donkerste uren van ons leven tegemoet

Gefluister vliegt als bladeren in de lucht

De storm komt eraan

Kijken naar de schaduwdans

Ik voel de pijn in mij

Ik zie het water bevriezen, weerkaatsen

Het maanlicht uit de lucht

Vanavond is de nacht waarin beloften mislukken

En het falen ervan is het teken van menselijk bedrog

Kou is het herfst enigma

Zo breed en kostbaar

Maar nog steeds zo onbekend

Zo mooi en wreed

Het houdt nooit op me te fascineren

Als het mijn naam roept

Koud is het donkere herfst enigma

Er is geen antwoord op zijn macht

Kun je het proces van sterven voelen?

De zon is verdwenen uit de karmozijnrode lucht

Somberheid graveert zijn beeld

In het diepst van onze ziel

Soms zou ik willen dat ik het allemaal weg kon slapen

Wandelen in een eindeloze stilte

Waar ik me in bevind

Is dit raadselachtige seizoen het einde van ons?

Ik weet dat er geen manier is om terug te keren

We zitten allemaal vast in een gevangenis

In de gratie van verwarring

Ze hebben de duisternis zien komen

Je weet dat er geen betere dag zal zijn

Voor altijd gevangen in zijn klauwen

De wind waait in de nacht

Dat heeft geen einde

De sleutel die leidt naar de wereld van wonderen

Is ergens ver weg begraven

De zoektocht is tevergeefs

Het zal nooit meer worden gevonden

De sleutel die leidt naar de wereld van wonderen

Is ergens ver weg begraven

Het antwoord ligt in het donkere herfstenigma

Eeuwig onbekend bij de mens