Broken Sphere - pandemonium

Now the sordid seasons encompass the lands

Bringing dark despair into all hearts

The forebears have never accepted their fate

But hung on tight to their dreams instead…

…shattered like broken mirrors!

Reflecting futility

Hopeless confusion

Ordinary passion won’t last an eternity

How long have you followed your dreams?

The trail is getting colder

And the goal still no closer

Futile searching in vain

Hopeless we all become

Shadows play in front of my eyes

I can’t see the path that was chosen, that I was to follow

Now what’s to become of me?

Despite the precautions of past generations, we’re running out of hand

How to avoid possible lamentations

When nothing goes just as you planned?

When the past was present

And the future was dark

All hoped for a better day

Change would come and change would be

Engraved inside our souls and hearts…

…there will be no brighter day!

All will evolve, the world will change

But the failure of one will still live on

Is all then truly hopeless and lost?

A step from moving onwards

We are barred by illusions

Living inside a sphere

Of what we think might be

I must break these chains of delusions off me

To look up and see that all

Is not all it was made out to be

Striking out to break preconceptions

But all cannot always adhere

Messages lost in the rivers of lifetimes

Flowing away to somewhere

Iridescent blue neon lights can’t disguise

Human displays of broken hope

Dragging the mind through cold waters of time

This illusion will not lose its grip

Now where is the other way?

A shadow of oblivion

In the back of your mind

I must break these chains of delusions off me

To look up and see that all

Is not all it was made out to be

Now I see that I could create a superior reality

But striving and changing and twisting and bending

The world changes only for me

All should consider all possible options

Break stride and think again

Drawing on strength from the will to make different

The situation at hand

Can the future be drawn in another direction

If we try to alter its course?

Or is all predetermined and since long decided

By something that we cannot touch?

In the answer lies questions in multiple layers

And one can still bring it to fall

All will evolve, the world will change

But the failure of one will still live on

Nu omvatten de smerige seizoenen het land

Brengt donkere wanhoop in alle harten

De voorouders hebben hun lot nooit geaccepteerd

Maar in plaats daarvan hielden ze zich vast aan hun dromen...

... verbrijzeld als gebroken spiegels!

Nutteloosheid weerspiegelen

Hopeloze verwarring

Gewone passie duurt geen eeuwigheid

Hoe lang volg jij je dromen al?

Het pad wordt kouder

En het doel is nog steeds niet dichterbij

Nutteloos zoeken tevergeefs

Hopeloos worden we allemaal

Schaduwen spelen voor mijn ogen

Ik kan het gekozen pad dat ik moest volgen niet zien

Wat moet er nu van mij worden?

Ondanks de voorzorgsmaatregelen van vorige generaties, raken we uit handen

Hoe mogelijke klaagzangen te voorkomen?

Als niets gaat zoals je had gepland?

Toen het verleden aanwezig was

En de toekomst was donker

Iedereen hoopte op een betere dag

Verandering zou komen en verandering zou zijn

Gegraveerd in onze zielen en harten...

…er zal geen betere dag zijn!

Alles zal evolueren, de wereld zal veranderen

Maar het falen van één zal nog steeds voortleven

Is alles dan echt hopeloos en verloren?

Een stap van verder

We worden uitgesloten door illusies

Leven in een bol

Van wat we denken dat zou kunnen zijn

Ik moet deze kettingen van waanideeën van me afbreken

Om omhoog te kijken en dat allemaal te zien

Is niet alles wat het was gemaakt om te zijn?

Doorhalen om vooroordelen te doorbreken

Maar niet alles kan altijd volhouden

Berichten verloren in de rivieren van het leven

Wegvloeien naar ergens toe

Iriserende blauwe neonlichten kunnen niet verhullen

Menselijke uitingen van gebroken hoop

De geest door het koude water van de tijd slepen

Deze illusie zal zijn grip niet verliezen

Waar is de andere kant op?

Een schaduw van vergetelheid

In je achterhoofd

Ik moet deze kettingen van waanideeën van me afbreken

Om omhoog te kijken en dat allemaal te zien

Is niet alles wat het was gemaakt om te zijn?

Nu zie ik dat ik een superieure realiteit kan creëren

Maar streven en veranderen en draaien en buigen

De wereld verandert alleen voor mij

Iedereen zou alle mogelijke opties moeten overwegen

Breek de pas en denk nog eens na

Kracht putten uit de wil om anders te maken

De situatie bij de hand

Kan de toekomst in een andere richting worden getrokken?

Als we proberen de koers te wijzigen?

Of is allemaal vooraf bepaald en al lang besloten

Door iets dat we niet kunnen aanraken?

In het antwoord liggen vragen in meerdere lagen

En je kunt het nog steeds laten vallen

Alles zal evolueren, de wereld zal veranderen

Maar het falen van één zal nog steeds voortleven