Elle pleure - Ophélie Winter

Enfant de lumire aux yeux de pluie que l’on profane

Petit etre de chair, que la vie condamne

Cherche dans les toiles, un chemin imaginaire

Pour oublier toutes ses peines, effacer sa colre

Elle pleure, ils ont viol son me, petite soeur

Pleure, l’entendez-vous

Elle pleure

Son esprit s’embrase et se meurt

Compter les secondes de toutes les nuits l dans le noir

Elle voudrait mourir, pour renatre autre part

Ecoutez sa prire, entendez-vous son me Remonter dans la lumire, quitter son corps de femme

Elle pleure, ils ont viol son me, petite soeur

Pleure, l’entendez-vous

Elle pleure

Son esprit s’embrase et se meurt

Elle pleure, ils ont viol son me, petite soeur

Pleure, l’entendez-vous

Elle pleure

Son esprit s’embrase et se meurt

Elle pleure, ils ont viol son me, petite soeur

Pleure, l’entendez-vous

Elle pleure

Son esprit s’embrase et se meurt

Kind van het licht met ontheiligde regenachtige ogen

Klein wezen van vlees, dat het leven veroordeelt

Doorzoek de webben, een denkbeeldig pad

Om al zijn verdriet te vergeten, wis zijn woede

Ze huilt, ze hebben haar ziel verkracht, zusje

Huil, hoor je het?

Ze huilt

Haar geest brandt en sterft

Tel de seconden elke nacht l in het donker

Ze zou graag willen sterven, ergens anders herboren worden

Hoor haar gebed, hoor je haar mij Opstijgen naar het licht, het lichaam van haar vrouw verlaten

Ze huilt, ze hebben haar ziel verkracht, zusje

Huil, hoor je het?

Ze huilt

Haar geest brandt en sterft

Ze huilt, ze hebben haar ziel verkracht, zusje

Huil, hoor je het?

Ze huilt

Haar geest brandt en sterft

Ze huilt, ze hebben haar ziel verkracht, zusje

Huil, hoor je het?

Ze huilt

Haar geest brandt en sterft