Question De Pudeur - Olivia Ruiz

Je lui offre des fleurs

Elle ne dit pas merci

C’est question de pudeur

Mais ses joues ont rosi

Je lui offre un baiser

Elle me prend dans ses bras

C’est furtif, c’est vite fait

On ne s’entendra pas

Le jour s'éteint, la nuit s'étend

Tu te retiens, mais il est temps

C’est une habitude, ça ne se dit pas

Nos solitudes seront toujours là

Je lui dis que je l’aime

Réponds qu’elle m’aime bien aussi

Je sens que je la gène

Foutu culte des non — dits

Le jour s'éteint, la nuit s'étend

Tu te retiens, mais il est temps

C’est une habitude, ça ne se dit pas

Notre solitude y résistera

Dans les placards

Les cadavres sont au chaud

Il n’est pas trop tard

Pour les mettre au frigo

Elle m’offre ses adieux

Mes yeux la remercient

On voit qu’elle se sent mieux

Et mes yeux ont rougi

Le jour s'éteint, la nuit se tend

Ton dernier sommeil ensevelit

Les clés de nos vies, le parfum du bon temps

Quand on s’en foutait, quand on était petits

La nuit t'étreint, elle te détend

Une autre vie te prend dans ses bras

Reviens me voir, de temps en temps

Me raconter comment c’est là - bas

Ik geef haar bloemen

Ze zegt geen dankjewel

Het is een kwestie van bescheidenheid

Maar haar wangen zijn roze geworden

Ik geef haar een kus

Ze neemt me in haar armen

Het is onopvallend, het is snel

We komen niet overeen

De dag vervaagt, de nacht strekt zich uit

Je houdt je in, maar het is tijd

Het is een gewoonte, het kan niet gezegd worden

Onze eenzaamheid zal er altijd zijn

Ik vertel haar dat ik van haar hou

Antwoord dat ze mij ook leuk vindt

Ik heb het gevoel dat ik haar lastig val

Verdomde cultus van het ongezegde

De dag vervaagt, de nacht strekt zich uit

Je houdt je in, maar het is tijd

Het is een gewoonte, het kan niet gezegd worden

Onze eenzaamheid zal het weerstaan

In de kasten

De lijken zijn warm

Het is niet te laat

Om ze in de koelkast te zetten

Ze neemt afscheid van me

Mijn ogen bedanken haar

Je kunt zien dat ze zich beter voelt

En mijn ogen werden rood

De dag vervaagt, de nacht strekt zich uit

Je laatste slaap begraaft

De sleutels tot ons leven, de geur van goede tijden

Toen het ons niets kon schelen, toen we klein waren

De nacht omarmt je, het ontspant je

Een ander leven omarmt je

Kom eens in de zoveel tijd bij me terug

Vertel me hoe het daar is