Mon petit à petit - Olivia Ruiz

Il court après les nuages

Plus qu’après les filles de son âge

Il veut s’y blottir, s’y cacher,

Ici ses rêves sont gelés

Il nage dans des sphères

Que l’on ne connaît pas

Un timide mystère,

Mais une âme au combat

Mon petit à petit,

Quitte la tour d’ivoire

Je passe toutes les nuits

Cachée dans son armoire

Je me défends d’oser dire

Que je te voudrais près de moi

Loin je sens que tu respires

Et cet air passe avant moi

La fierté me caresse,

Le manque me brûle parfois

Alors, mes yeux se blessent,

De tant de nuits sans toi

Mon petit à petit

Quitte la tour d’ivoire

Je passe toutes les nuits

Cachée dans ton armoire

J’aime quand ton sourire pointe

À l’angle de tes yeux

Dans les coins de ta bouche,

J’aime que tu le retiennes

Et ta pudeur me touche

J’aime te voir changer,

Mon petit à petit

Te métamorphoser,

Sans peur quitter le nid

Mon petit à petit,

Quitte la tour d’ivoire

Je passe toutes les nuits

Cachée dans son armoire

Mais je danserai sous la pluie

pour fêter ton départ

J’invoquerai les astres

Pour qu’ils t'éloignent du blizzard

Mon petit à petit,

Quitte la tour d’ivoire

Je passe toutes les nuits

Cachée dans son armoire

Hij rent achter de wolken aan

Meer dan na meisjes van haar leeftijd

Hij wil zich erin nestelen, erin verstoppen,

Hier zijn haar dromen bevroren

Hij zwemt in sferen

Wat we niet weten

Een verlegen mysterie,

Maar een vechtende ziel

Mijn beetje bij beetje

Verlaat de ivoren toren

Ik breng elke nacht door

Verstopt in haar kast

Ik verbied mezelf te durven zeggen

Dat ik je bij me in de buurt zou willen hebben

Weg, ik voel je ademen

En dit deuntje gaat voor mij

Trots streelt me,

Het gemis brandt me soms

Dus mijn ogen doen pijn

Van zoveel nachten zonder jou

mijn beetje bij beetje

Verlaat de ivoren toren

Ik breng elke nacht door

Verstopt in je kast

Ik hou ervan als je lach wijst

In je ooghoeken

In je mondhoeken,

Ik vind het leuk dat je het vasthoudt

En je bescheidenheid raakt me

Ik zie je graag veranderen,

mijn beetje bij beetje

transformeer je,

Verlaat onbevreesd het nest

Mijn beetje bij beetje

Verlaat de ivoren toren

Ik breng elke nacht door

Verstopt in haar kast

Maar ik zal dansen in de regen

om je vertrek te vieren

Ik zal de sterren aanroepen

Voor hen om je weg te nemen van de sneeuwstorm

Mijn beetje bij beetje

Verlaat de ivoren toren

Ik breng elke nacht door

Verstopt in haar kast