Les gens tristes - Magyd Cherfi, Olivia Ruiz

Quand il est pas là le bol

On rêve que du pactole

On a les yeux rivés, rivés

Sur la ligne d’arrivée

Cette ligne que doivent mordre

Trois chevaux dans le bon ordre

Et quand on a plus rien du tout

On joue le tout sur le tout

La tête se remplit d’ustensiles

Complètement inutiles

Oh j’aimerai bien vous y voir

Les gens tristes sont pleins d’espoir

Les gens qui ont le teint pâle

Ont la tête dans les étoiles

Ils attendent en héros

Que sortent six bons numéros

Celui qu’est raide est bien décidé

À jouer sa vie avec les dés

Mais la misère à ses côtés

Est comme un lien de parenté

Il se dit jamais c’est bizarre

On est pas pauvre par hasard

Mais au contraire il s’en remet

Au secret des belles fumées

Au sacrifice de l’animal

Au trèfle ou au fer à cheval

Après tout il suffit d’y croire

Les gens tristes sont pleins d’espoir

Les gens qui ont le teint pâle

Ont la tête dans les étoiles

Ils attendent en héros

Que sortent six bons numéros

Les gens pour un peu de maille

En guise de représailles

Ont toujours une occase

Pour faire des croix dans des cases

Quant à nous repus et blindés

Sûr qu’on se fait des idées

Sur ceux qui devant le désastre

S’en remettent aux astres

Ils sont et ça nous désespère

Pas sur le chemin qu’on préfère

Les paumés jeunes ou plus âgés

Ne rêvent pas de partager

Mais d’une étoile qui viendrait

Poser sa grosse cylindrée

Là juste devant le trottoir

Et dire à notre tour d’y voir

Les gens qui ont le teint pâle

Ont la tête dans les étoiles

Ils attendent en héros

Que sortent six bons numéros

Les gens pour un peu de maille

En guise de représailles

Ont toujours une occase

Pour faire des croix dans des cases

Wanneer de kom er niet is

We dromen alleen van jackpot

We hebben onze ogen gelijmd, gelijmd

Op de finishlijn

Deze lijn die moet bijten

Drie paarden in de juiste volgorde

En als we helemaal niets hebben

We spelen het allemaal op alles

Hoofd vult zich met keukengerei

Compleet nutteloos

Oh ik zou je daar graag zien

Trieste mensen zijn hoopvol

Mensen met een bleke huid

hebben hun hoofd in de sterren

Ze wachten als helden

Wat komen er uit zes goede cijfers

Hij die stijf is, is goed besloten

Zijn leven gokken met de dobbelstenen

Maar ellende aan zijn zijde

Is als een verwantschap

Hij vindt het nooit raar

We zijn niet toevallig arm

Maar integendeel, hij herstelt

In het geheim van mooie rook

Bij dierenoffer

Klaverblad of hoefijzer

Geloof tenslotte maar

Trieste mensen zijn hoopvol

Mensen met een bleke huid

hebben hun hoofd in de sterren

Ze wachten als helden

Wat komen er uit zes goede cijfers

Mensen voor een beetje mesh

Vergelding

altijd een kans hebben

Om kruisen in dozen te maken

Wat ons betreft verzadigd en gepantserd

Natuurlijk nemen we een besluit

Op degenen die in het aangezicht van een ramp

Vertrouw op de sterren

Dat zijn ze en dat drijft ons tot wanhoop

Niet op ons favoriete pad

Jonge en oude verliezers

Droom niet van delen

Maar van een ster die zou komen

Zet zijn grote auto neer

Daar recht voor de stoep

En zeggen dat het onze beurt is om te zien

Mensen met een bleke huid

hebben hun hoofd in de sterren

Ze wachten als helden

Wat komen er uit zes goede cijfers

Mensen voor een beetje mesh

Vergelding

altijd een kans hebben

Om kruisen in dozen te maken