Sommerabend - Novalis

Es war an einem Sommerabend

Als er so saß am Meer allein

Die letzten schwachen Sonnenstrahlen

Wiegten in den Wellen zum Schlaf sich ein

Durch die Saiten seiner Brust

Geht ein warmer Sommerwind

Das leise Flüstern der Meereswogen

Erlahmt seine Glieder geschwind

Fernab von ihm liegt diese Welt

Die ihn zum Leben auserkoren

Jedoch allzu weit entfernt

Liegen Schätze, die ihm verborgen

Ganz sanft umhüllt ihn die Nacht

Die seine Augen schwerer macht

Wie in eine tiefe Gruft

Fällt er dann in ruhigen Schlaf

Die Zukunft sieht er nun

In die dunkle Nacht gehüllt

Eine Stimme von fern her hallt

Die Zeit ist nah, zu handeln bald

Der Tag ist wie die Nacht

Der dich trübselig macht

Willst du in Freuden leben

Musst du auch Liebe geben

Er sucht nun einen Weg

Um die Menschen zu verstehen

Auf allen seinen Wegen

Will er nur Freude ihnen geben

Hinunter in das Meer

Versank der Gegenwart Grauen

Und er kann nun getrost

In seine Zukunft schauen

Ein neuer Tag brach für ihn an

Er war des Lebens wieder froh

Er sprang umher und freute sich

Warum war es denn nicht immer so

Ein neuer Tag brach für ihn an

Er war des Lebens wieder froh

Er sprang umher und freute sich

Warum war es denn nicht immer so

Getrost das Leben schreitet

Zum ewigen Leben hin

Von inn’rer Glut geweitet

Verklärt sich unser Sinn

Die Sternenwelt wird zerfließen

Zum goldenen Lebenswein

Wir werden sie genießen

Und selber Sterne sein

Het was op een zomeravond

Terwijl hij alleen aan zee zat

De laatste zwakke zonnestralen

Hebben zichzelf in slaap gesust in de golven

Door de snaren van zijn borst

Gaat een warme zomerwind

Het zachte gefluister van de zeegolven

Zijn ledematen markeren snel

Deze wereld is ver weg van hem

Wie koos hem om te leven?

Maar te ver weg

Er zijn schatten voor hem verborgen

De nacht omhult hem zachtjes

Zijn ogen zwaarder maken

Zoals in een diepe crypte

Dan valt hij in een rustige slaap

Hij ziet nu de toekomst

Verpakt in de donkere nacht

Een stem echoot van ver weg

Het is bijna tijd om snel te handelen

De dag is als de nacht

Dat maakt je ongelukkig

Wil je in vreugde leven?

Moet je ook liefde geven

Hij zoekt nu een manier

Om mensen te begrijpen

Op al zijn manieren

Hij wil ze alleen maar vreugde geven

Beneden in de zee

Verzonken in de gruwel van het heden

En hij kan nu vol vertrouwen

Kijk in zijn toekomst

Een nieuwe dag brak voor hem aan

Hij was weer blij

Hij sprong in het rond en was blij

Waarom was het niet altijd zo?

Een nieuwe dag brak voor hem aan

Hij was weer blij

Hij sprong in het rond en was blij

Waarom was het niet altijd zo?

Het leven gaat met vertrouwen door

op weg naar het eeuwige leven

Uitgebreid door innerlijke sintels

Onze geest is getransfigureerd

De sterrenwereld zal wegsmelten

Naar de gouden wijn van het leven

We zullen ervan genieten

En wees zelf sterren